Morgunn - 01.06.1959, Side 40

34
MORGUNN
því, scm tölc voru á í hinu hrjóstruga landi, að stytta sér
stundir með allskonar íþróttum. Þann 28. sept. hafði
hann lagt af stað fylgdarmannslaus í veiðiför með byssu
sína, og var það nálægt Braemar. Storminn hafði lægt
eftir hina nýafstöðnu styrjöld, og Davies var hugrakkur
maður, sem ekki taldi sig þurfa neinn andstæðing að
óttast. Uggleysi hans reyndist hafa verið um of, og hann
kom aldrei aftur úr þessari veiðiför. Leitarflokkar lögðu
af stað, en ekkert upplýstist um afdrif hins týnda manns.
Fimm ár liðu og ekkert kom í ljós um afdrif hans. En
þá fyrst voru tveir menn, Duncan Terig og Alexander
Bain Mac Donald, teknir fastir vegna þess að fuglabyssa
Davies, hins týnda, og smáhlutir, sem hann hafði átt og
verið með, fundust í fórum þeirra. En mál þetta varð eitt
hið kynlegasta, sem fyrir nokkurn dómstól hefir komið.
Verkamaður á búgarði einum þar í grendinni hét
Alexander Macpherson, 26 ára að aldri. Eina sumarnótt
árið 1750, — h. u. b. 9 mánuðum eftir hvarf Davies —
lá hann vakandi í hlöðunni, þar sem verkamennimir
allir sváfu, og sá þá koma inn mann, klæddan bláuni
fötum, og benti hann Macpherson að fylgja sér. Hann
gerði það, og þegar þeir námu staðar fyrir utan hlöðu-
dyrnar, sneri gesturinn sér við og sagði: „Ég er Davies
undirforingi“. Þá benti hann í áttina að mýri, sem var
þar í nokkurri fjarlægð, og sagði: „Bein mín muntu
finna þarna. Farðu nú þegar og graf þú þau. Ég finn
sjálfur engan frið og mun ekki láta þig fá frið fyrr en
hein mín eru grafin, og þú getur beðið Donald Farquar-
son að hjálpa þér“.
Að því, er Macpherson sagðist nú frá, fór hann þegar
snemma næsta dags til staðarins, sem honum hafði verið
bent á, og fann þar lík Davies í samskonar bláum fötum
og hann hafði séð hann í, er hann vitraðist honum um
nóttina. Hann tók líkið upp úr feninu en gróf það ekki.
Þá var það fáum nóttum síðar, að látni undirforinginn
vitraðist honum í hlöðunni í annað sinn og álasaði hon-