19. júní - 19.06.1975, Side 12

rétti til framlengingar ráðningarsamnings mn eitt ár.
Ekki er annað vitað en Islendingarnir hafi reynzt
vel í störfum þar syðra, og má hyggja gott til þess
í framtíðinni, að Islendingar eignist þannig hóp
manna, sem náin kynni hafa af þróunarlöndunum
og málefnum þeirra.
Starf Aðstoðar Islands við þróunarlöndin hefir
hingað til verið svo smátt í sniðum, að varla er hægt
að tala um meira en vísi að auknum samskiptum við
þriðja heiminn. Þessi samskipti þurfa að aukast
ekki sízt með tilliti til vaxandi áhrifa þriðja 'heimsins
á alþjóðavettvangi. Takmarkaður skilningur fjár-
veitingarvaldsins á mikilvægi verkefnisins veldur
mestu um það, að ekki hefir náðst meiri árangur
en raun ber vitni um. A þessu ræðst varla bót, fyrr
en stjórnvöld verða vör meiri áhuga almennings fyr-
ir þessum málefnum en hingað til hefir komið í ljós.
Miklu máli skiptir þar, að hin margvíslegu frjálsu
félagssamtök almennings, svo sem ekki sízt kvenna-
samtökin, veiti þessum málum athygli. Ef þessi stutta
grein mætti verða til þess að vekja athygli kvenna
og annarra lesenda kvennablaðsins á þeim miklu
vandamálum, sem við er að etja, og því, hve langt
við Islendingar stöndum að baki frændþjóðum okkar,
hvað framlag til þessara málefna snertir, væri til-
gangi hennar náð.
m
Mi imi Iilii t alió pa r
SjóiiKkeriir og blindir
Elínltorgu Lárusilóllur.
lilindraróðgjafa
Augnlæknum er ekki skylt með lögum að skrásetja
sjónskert og blint fólk. Afleiðing þessa er sú, að tala
blindra og sjónskertra er ekki vituð og erfitt er að
ná til þeirra, til að veita þeim þá félagslegu þjónustu
sem þeir eiga rétt á.
Það að missa sjón er alltaf einstaklingsbundið
vandamál. Það fer svo eftir félagslegum aðstæðum
einstaklingsins, hversu mikill missirinn er, og því
sem undan var gengið áður en tjónið varð. Það eru
aðallega þrjár skýrgreiningar á sjónskerðingu:
Blindir: Teljast þeir sem hafa alls enga sjón eða
bara Ijósnæmi.
Sjónskertir eða félagslega blindir: Teljast þeir sem
hafa göngusjón, þ. e. a. s. geta áttað sig á umhverfi
sínu með hjálp sjónar, en geta ekki lesið venjulegt
letur, bæði að stærð og gerð.
Sjóndaprir: Teljast þeir sem hafa göngusjón og að
vissu marki lessjón, en verða fyrir verulegum erfið-
leikum vegna sjóndeprunnar.
Sjónskerðing hefur aðallega í för með sér erfið-
leika við göngu eða umferli, í sambandi við lestur
og skrift og að vissu leyti í félagslegum samskiptum.
Félagslegar aðstæður sjónskertra og blindra mót-
ast af sömu skilyrðum og allra annarra borgara og
þeim tækifærum sem þjóðfélagið veitir þegnum sín-
um varðandi endurhæfingu, nám og starf. Það sem
þeir þurfa umfram aðra þjóðfélagsborgara er rétt
aðstoð á réttum tíma, sem hæfir hverjum einstökum
i hans sérstaka tilfelli eftir því hvort sjónskerðingin á
sér stað á unga- eða gamalsaldri. Blind böm nota
blindraletur við nám, bæði við lestur og skrift, en
eldri blindir verða að læra allt að nýju, gangast undir
endurhæfingu og er það bæði andlega og líkamlega
erfitt.
I stjómarskrá lands vors er gert ráð fyrir jöfnum
rétti allra landsmanna til menntunar, a. m. k. á
skyldustigi. En blind og sjónskert böm og unglingar
njóta ekki þessa réttar, þar sem Blindraskólinn er í
10
19. JÚNÍ