19. júní - 19.06.1986, Blaðsíða 14

Heiðar Jónsson. (Ljósm. AFG.)
ERUM OLL FALLEG
Rannveig Jónsdóttir ræðir við Heiðar Jónsson snyrti
Sumir halda að örlög manna séu skráð
í stjörnurnar og snemma beygist krók-
urinn, segir máltækið. Heiðar Jónsson
var ekki hár í loftinu þegar hann var
orðinn sérfræðingur í fegurðardrottn-
ingum íslands frá upphafi og auk þess
margfróður um frægar fegurðardísir í
útlöndum. Hann safnaði Vikunni nteð
myndum af þessum dísum og mundi
brjóst-, mittis- og mjaðmamál þeirra.
Áhugi hans á fegurð virtist meðfædd-
ur. Ég man eins og það hefði gerst í
gær þegar ég hitti fyrst þennan ljúfa
dreng, þá sjö ára gamlan, vestur á
Staðastað á heimili fósturforeldra
sinna, séra Porgríms Sigurðssonar og
Áslaugar Guðmundsdóttur. Heiðar
var þá þegar orðinn eftirtektarverður
og eftirminnilegur persónuleiki -
reyndar ógleymanlegur. Það var
gaman að spjalla við hann því hann var
svo opinskár og elskulegur og fullur af
áhuga á flestu milli himins og jarðar,
en þó var hann fyrst og fremst gagn-
tekinn af fegurð. Litaskyn hans var
óvenju næmt, hafði þroskast snemnta
og litina notaði hann á sérstæðan hátt.
Snemma fór Heiðar að hafa gaman af
að tala um það eftir messu hvernig
kirkjugestir höfðu verið klæddir.
Hann virtist taka eftir öllu.
Heiðar Jónsson er löngu orðinn
landskunnur fyrir margvísleg störf sín
í sambandi við fegurð, snyrtingu og
tísku. Honum hefur tekist það sem svo
marga dreymir um, að gera áhugamál
sín að atvinnu.
í 19. júní hafa oft birst viðtöl við
konur sem fyrstar hafa haslað sér völl
í atvinnulífinu á hefðbundnum verk-
sviðum karla. En ekki er síður for-
vitnilegt að ræða við karlmann í svip-
aðri aðstöðu og fá að kynnast reynslu
hans og viðhorfum.
Heiðar, sem hefur af ýmsum ástæð-
um neitað blaðaviðtölum mörg undan-
farin ár, tekur bón okkar strax vel og
segist ætla að gera undantekningu því
að sérstöku máli gegni um 19. júrií.
Tískan byggist á pólitík
Hann hefur stækkað ntikið síðan við
hittumst fyrst, en áhugamálin eru enn
þau sömu og viðmótið ber öll sömu
einkenni Ijúfmennsku og áhuga á öllu
mögulegu. Einhvern veginn finnst mér
bæði sjálfsagt og eðlilegt að byrja á
því að spyrja Heiðar hvaö sé fegurð.
Hann hugsar sig um góða stund áður
en hann svarar.
„Fegurðarhugmyndin er náttúrlega
fögur sál í fögrum líkama. En fegurð
er stórt hugtak og mannleg fegurð er
stílfærð á svo margan máta. Fegurð
hefur verið tískufyrirbæri gegnum
aldirnar. Núna er fegurðarímyndin að
breytast. Frönsk sýningarstúlka, til
dæmis, má ekki þyngjast um mörg
'4
14