Sólskin - 01.07.1953, Blaðsíða 7

>,Heyrðu, eigum við að koma í síðasta leik?
Við erum aleinir í stofunni. Allir hinir sofa.“
ltJá, það skulum við gera,“ sagði litli rauði
hnykillinn, „en eigum við ekki að fó blóa
hnykilinn með okkur líka.“
Litli rauði hnykillinn hnippti í bláa hnykilinn
og spurði, hvort hann vildi koma í síðasta leik
með þeim. Blái hnykillinn vildi það gjarna.
„En eigum við þá ekki að fá grœna hnykil-
inn með okkur líka?“ sagði blái hnykillinn.
En grœni hnykillinn sást hvergi. Þó var hann
vanur að sofa á hverri nóttu í miðri sauma-
körfunni hjá stóra gula hnyklinum, litla rauða
hnyklinum og bláa hnyklinum. En nú var grœni
hnykillinn horfinn úr körfunni.
„Grœni hnykill, grœni hnykill, hvar ertu?“
hrópaði stóri guli hnykillinn.
„Hérna“, svaraði grœni hnykillinn neðan frá
gólfi.
Heldurðu ekki, að grœni hnykillinn hafi þá
oltið út úr körfunni hennar mömmu og dottið
á gólfið, á meðan hann svaf!
„Viltu koma í síðasta leik með okkur?“
spurði blái hnykillinn.
5