Sameiningin - 01.08.1898, Blaðsíða 30

—94—
unuin þótti nijög vænt um sunnudagsskólann,og gekk hann yfir
höfuS heldr vel. A eftir kennslu sungu þau eina þrjá eða fjóra
sálma, og kynnast þau brátt meS þessu móti talsverSu af sálm-
um og lögum.
Miðvikudaginn, 20. Júlí hóf eg ferS mína til Eed Deer-ný-
lendunnar í Alberta. Eftir hér um bil þrjú dœgr var eg kom-
inn til Calgary. þar beiS eg í 5 klukkutíma og hélt svo áfram
eftir Edmonton-brautinni 75 mílur norðr til Innisfail; og var eg
þá búinn að fara hér um bil 920 mílur frá Winnipeg. Eftir
litla dvöl í Inuisfail fékk eg keyrslu með skozkum manni út til
íslendinganna. Hjá þeim dvaldi eg svo í nær tvær vikur og
hafði alls 4 guðsþjónustur, er allar voru mjög vel sóttar eftir
því, sem ástœður leyfðu. Hin fyrsta og hin síðasta voru í suðr-
hluta byggðarinnar nálægt Tindastóls-pósthúsi, en af hinum var
önnur í norðausturhluta byggðarinnar í prívathúsi, en hin, á
sunnud. 31. Júlí, í húsi Hólaskóla í norðvestrhluta byggðarinn-
ar, og var það skólahús fullt og þó nokkrir úti. Yfir liöfuð létu
menn í Ijósi mjög mikla ánœgju yfir því, að fá þannig tœkifœri
til að koma saman til að dýrka guð og heyra á ný guðs orð pré-
dikað á sínu máli og samkvæmt vorri lútersku trúarjátning
eftir öll þau 9—10 ár, sem þeir hafa farið á mis við allt þess-
konar. Mjög einlægir og áhugamiklir kristindómsvinir eru þar
ekki svo fáir, fullt eins margir og í öðrum prestlausum byggð-
um, er eg hefi farið um; og all-flestir myndi reiöubúnir að
styrkja kristilegan félagsskap þar í byggðinni. Eg hafði gott
tœkifœri til að kynnast fólki þar, því eg heimsótti hvern ein-
asta búanda. Fólk er þar almennt glaðlynt og mjög kurteist,
og var mér tekið sem bróður hvert sem eg fór og ekkert látið
eftir liggja til að gjöra mér dvölina sem allra skemmtilegasta.
Af félögum í byggðinni eru tvö: kvenfélag og lestrarfélag.
Kvenfélagið hefir meðal annars haldið uppi sunnudagsskóla á
vissum tímabilum, og hafa þær húsfrúrnar Sigrlaug Kristinns-
son og Hólmfríðr Goodman veitt skólanum forstöðu. Slík við-
leitni er þakkarverð, enda er mjög mikil þörf á kristindóms-
uppfrœðslu fyrir œskulýðinn í þeirri byggð eins og í öllum
prestlausum byggðum. Skömmu áðr en eg fór úr byggðinni
tók eg þátt í þjóðminningardagshaldi byggðarmanna, 2. Ágúst>
samkvæmt ósk þeirra, með því að tala fyrir minni Vestr-íslend-