Lífið - 01.09.1936, Side 18

176
LÍFIÐ
Eg kvaddi nokkuð snögglega og fór. Síðan hefi
eg oft rent huganum til þessara atburða — og
skap mitt hefir þá æfinlega komist í ótrúlega mikla
æsingu.
— Ekki beinlínis eingöngu út af villikettinum —.
En----------.
FORELDRAR!
Keppið að því að ala börn vðar, með aðstoð upp-
eldisfróðra manna, þannig upp, að þau verði eins giftu-
drjúg og nytsöm og' þjóðfélagslegar aðstæður frekast
leyfa. Munið, að þér hafið orsakað tilveru þeirra, og að
yður ber lieilög skylda til að búa þau svo vel undir lífið,
að þau þurfi ekki síðar á æfinni að óska þess, að þau
hefðu aldrei verið til, og jafnframt formæla yður fyrir
uppeldi, sem bjó þeim æfiböl. Þér getið ekki framar sagt
með sanni, að yður sé ekki unt að ala börn vðar vel upp,
því uppeldisvísindin leiðbeina yður til velfarnaðar í
þessu, einungis ef þér veitið fræðslu þeirra viðtöku. A
þann hátt lærið þér að skilja börn yðar, og árangurinn
verður sá, að börnin læra að þekkja sjálf sig. Það er létt
fyrir barn að gráta yfir bernskubrekum, sem það getur
hætt fyrir, en það er þungt fyrir gamlan mann að gráta
glatað líf.
J. B.