Lífið - 01.09.1936, Síða 36

194
LÍFIÐ
þar sem bifreiðin valt, hagar þannig til, að mjög
lágt er þar niður frá vegbrún og slétt var þar und-
ir bifreiðinni, en slíkt er tilviljun. Einu sinni sem
oftar mætti eg bifreið, sem hafði tvo menn efst
upp á heyhlassinu, lét eg menn þessa, eins og ávalt
þegar svo ber undir, fara niður og í annað farar-
tæki, en í þessari ferð valt þessi bifreið um, og
það á slæmum stað. Slys á umræddum mönnum
hefði óhjákvæmilega orðið, hefðu þeir ekki verið
farnir ofan af heyfarminum. Bifreiðar með hey-
farmi, sem hlaðið er langt upp fyrir stýrishús, eru
afarvaltar, vegna þeirrar yfirvigtar, sem á þær
kemur við háfermið, og ekki minkar yfirvigtin við
það að bæta 2 eða fleiri mönnum þar ofan á. Til
dæmis þarf ekki annað en að bifreiðin stöðvist
snögglega, vegna þess að eitthvað það kemur fyrir,
eins og oft er, að snögg stöðvun er nauðsynleg, þá
eru þeir menn, sem uppi eru á háferminu, dottnir
niður og þarf ekki einu sinni háfermi til, við höfum
haft hér í Reykjavík 3 eða 4 dauðstilfelli á mönn-
um, er dottið hafa af vörupalli bifreiða.
I haust fór eg framhjá vörubifreið ofarlega í
Kömbum. Um leið og eg fór framhjá, leit eg fram-
an á bifreiðina, til þess að sjá númer hennar og
einkennisbókstafi, en í stað þess að sjá það sem
eg ætlaði, sá eg tvo fullorðna karlmenn, sem sátu
á stuðaranum og auðvitað skygðu á það, sem eg
ætlaði að sjá. Eg beið svo uppi á Kambabrún, til
þess að vita hverju það sætti, að farið væri að
flytja fólk á stuðurum bifreiða. Það kom þá í ljós,
að menn þessir höfðu í fyrstu verið uppi á háferm-