Lífið - 01.09.1936, Qupperneq 77

LÍFIÐ
235
Hin fyrri aðferð, að fyrirbyggja tóbaksnautn, er
auðvitað langtum heppilegri. — Til þess er best
fræðsla um eiturnautnir og áhrif þeirra, því að
enginn myndi byrja á að neyta tóbaks, ef honum
væru fullljós öll rök með og móti tóbaksnautn;
enda byrjar enginn á tóbaksnautn af neinni eðli-
legri löngun til þess, því að meðan líkaminn er
hreinn af tóbakseitrun valda áhrifin megnri van-
iíðan.
Þess vegna ættu tóbaksbindindisfélög að vera til
við hvern einasta skóla, til þess að hvetja þá, sem
enn eru ekki orðnir tóbaksmenn, til þess að vara
sig á fyrstu sígarettunum. Að ljá ekki þessum vana
litla fingurinn, því að hætt er við, að hann vilji
taka meira.
í upphafi virðist þetta svo undur gaman, að
vera með og skera sig ekki út úr félagsskap, rétt í
þetta skifti. Drengurinn hefir nautn af hverri
hreyfingu. Honum finst hann vera orðinn stór, eins
og aðrir. Og þetta gera svo margir. Það er hjarð-
arhvötin og félagshvötin, sem leggjast þar á eitt.
Fyrst lengi er manni sama, hvort hann reykir
eða ekki, en áður en varir hefir þessi vani læðst
inn á hann, svo að hann er orðinn húsbóndi, sem
heimtar með frekju stærri og stærri eiturskamta,
svo að maður ræður þar ekkert við og losnar ef til
vill aldrei við eitrið, og ber það í blóði sínu til
æfiloka.
Gæfa manns er mjög undir því komin, að grund-
völlur að stjóm yfir sjálfum sér sé lagður þegar
frá byrjun.