Sameiningin - 01.01.1925, Blaðsíða 21

15
leitaö æfilangt eftir blessun útvaldra. En ekki,veröur séð, aö það
hafi sérstaklega veriS himnasælan, sem Páll þráöi mest. Hnossiö
æösta, sem hann 'þráir, er ekiíi unaöur, þessa heims eöa annars,
heldur það, að vera Guði líkur. Hann langar til að öðlast hlut.töku
í eðli því, sem guðlegt er. Heitasta þráin hans er, að geta orðið
fullvaxinn maður í augsýn Drottins. Ekkert er honum eftirsóknar-
vert annað en þaö, að geta náð því vaxtarmarki, sem honum var
fyrirhugaö, þegar hann var af Drotni kallaður til að verða .þjónn
sonarins. Markmiðið, verðlaunin, sem hann af alefli sóktist eftir,
var karaktér í líkingu við karaktér Jesú Krists. Að kynnast hon-
um'og krafti upprisu hans og að eiga hlutdeild í píslum hans og
síðan að dvelja með honum alla tíma, það er himininn sjálfur, í
augum Páls.
Æfistarfið hans var trúarlegt starf; það, að hvetja menn til að
kynnast Guði í Kristi. Upphvatning hans var ávalt á þessa leið:
“Vér biðjum í Krists stað: látið sættast við Guð !” Starfi hans er
nákvæmlega lýst í orðum þessum, sem hann skrifar Kólossumönn-
um: “Og hann ("Krist) boðum vér, er vér áminnum sérhvern mann
og fræðum sérhvern mann með •allri speki, til þess að vér geturn
leitt hvern mann fram fullkominn fyrir samfélagið við Krist.”
Upp af trúarreynslu Páls er guðfræðin hans vaxin. Guðfræði
manna er túlkun vitsins á andlegri reynslu þeirra; skýring á því, sem
tilfinningalífið, hjartað, hefir orðið áskynja. Páll hafði kynst
Guði á nýjan hátt, hafði fundið hann í Jesú Kristi, og fyrir því er
guðfræði Páls í raun og veru Krists-fræði. Aðal-orðið í orða-
safni hans er “Kristur”. Hann lifir í Kristi. Megnar alt í Kristi.
Þaö er Kristur, sem lifir í honum. Með Kristi vill hann dvelja að
eilífu. Alt þetta er sprottiö af reynslunni, sem hann öðlaðist úti
fyrir hliðum Damaskusborgar. Þar kom hann auga á Krist, varð
þess áskynja, hve mikillega Kristur elskaði hann. Við það vaknaði
ákafur !kærleiki til Krists í brjósti hans. Hið gamla var afmáð;
allir hlutir urðu nýir. Hann ummyndaðist algjörlega, í andlegum
skilningi. f stað lögmálsins kom kærleikurinn; frjelsið í staðinn
fyrir þrælkunina. Sonar-lundin náöi valdi yfir honuni. Hann öðl-
aðist nýjan kraft. Sá, sem öllu þessu fékk til leiðar 'komið, hlaut
að vera guðlegur. “Það var Guð, sem í Kristi sætti heiminn við
sig.” Kristur er ímynd hins ósýnilega Guðs. í Kristi býr öll fyll-
ing guðdómsins. Og ef guðdómurinn býr í Kristi, þá táknar dauði
hans ekki ósigur, heldur sigur. Það, sem í því efni virðist vera
veikleiki, er styrkur Guðs. Það, sem virðist vera heimska, er speki
Guös. f krossi Krists hefir Guð fyrirhugað heiminum frelsun.----------
Siðferðiö hlaut að byggjast á -trúarlegum grundvelli, eftir
skoöun Páls. Af því að Guð er það, sem hann er, þá eiga menn-
irnir að lifa eins og Jesús liföi. “Svo áminni eg yður, bræður, að
þér, vegna miskunnar Guðs, (bjóðið fram líkami yðar að lifandi,
heilagri, Guði þóknanlegri fórn, og er það skynsamleg guðsdýrkun
af yðar hendi.” “Eg, bandinginn vegna Drottins, áminni yður þess