Sameiningin - 01.04.1925, Blaðsíða 22

110
gáta. Ekki hefi eg séö grein fyrir þvi gerða, hvers vegna sonur-
inn vildi breyta um nafn, eða því hann valdi þetta sérstaka nafn.
Snemma varð Houdini kunnur sem línudansari, ferðaðist vifca
um lönd og sýndi list sína fyrir stórmennum.. Seinna var hann
fyrir félagi, sem fékst við framleiðslu hreyfimynda. Einnig gat
hann sér orðstýr sem flugmaður. Fékk hann verðlaun fyrir
flug í Ástralíu 1910. Var það í fyrsta sinn, aö flug tókst þar i
álfu. En á seinni árum hefir Houdini aðallega komið við sögu
sem töframaður, og hefir hann sýnt galdur sinn um þvert og
endilangt þetta meginland. Iiann lætur binda sig í römmustu
fjötra, en er svo á svipstundu orðinn laus úr fjötrunum, án þess
að nokkrum hafi tekist að útskýra, með hvaða hætti það er orðið.
En hann var ekki við eina fjölina feldur, því kynjaverk hans eru
með mörgu móti. Hann útlistar aldrei töfra sína, heldur skilur
það eftir áhorfendunum að skilja. Að þessu hefir þó verið lítið
um fullnægjandi skýringar á þvi, sem hann kemur til leiðar. Til
margra ára hefir hann lagt sig eftir því, að kynnast andatrú og
þeim dularfullu fyrirbrigðum, sem hún byggist á. Kvað hann
eiga eitt stærsta safn, sem til er í öllum heimi, af bókum um
andatrú og dulspeki ýmsa. Sannfæring hans er, að engin fyrir-
brigði andatrúarinnar hafi verið staðfest á vísindalegan hátt, og
hefir hann reynst einhver skæðasti mótstöðumaður öndunga hér
í Ameríku. Svo gætinn er hann í staðhæfingum og svo augsjá-
anlega sannleikselskur, að hann hefir áunnið sér virðingu líka
meðal þeirra, sem honum eru andvígir í skoðunum í þessu efni.
Þannig eru þeir taldir vinir, hann 0g Conan Doyle, rithöfundur-
inn alkunni, þó algjörlega séu þeir ósammála um andatrúar-fyrir-
brigðin. Houdini hefir skrifað bók um reynslu sína við ýmsa
miðla, og finnur hann alls ökkert til stuðnings andatrúar-niður-
stöðunni.
Fyrir nokkru bauð ritið “Scientific American” $2,500 verð-
laun hverjum, sem fært gæti vísindalegar sönnur á, að samhand
hefði fengist við framliðna menn. Frú Grandon, miðill frá
Boston, gerði tilraun til að fá verðlaunin, og gerði í því augna-
miði tilraunir fyrir nefnd fimm manna, settri af “Scientific
American”. Einn nefndarmaðurinn var H'oudini. En hann var
mjög fjarri því að álíta, að fyrirbrigði þau, er komu fram við
þessar tilraunir, væru egta. Hann heldur því fram, að alt, sem
gerðist hjá frú Grandon, geti hann sjálfur gert með töfrum sín-
um án aðstoðar nokkurra anda. En hann lét ekki sitja við orð-
in tom, heidur afhenti einum meðlimi borgarstjórnarinnar í