Sameiningin - 01.04.1925, Blaðsíða 4

98
Sunnudagsskólamálið.
Samkvæmt ráöstöfun síÖasta kirkjuiþings, var forseta falið
að velja einn sunnudag á árinu, sem sérstaklega ætti að vera
helgaður sunnudagsskólamálinu. Var hugsunin sú, að þá yröi
við guðsþjónustur safnaðanna tekin til umræðu kristileg upp-
fræðsla, einkum i sambandi við sunnudagsskólana. Binnig
var ætlast til, að á undan hinum tilnefnda degi, yrSi gerS ítar-
leg tilraun til aS auka aðsókn að skólunum og viðbúnaður gerð-
ur til þess, að ákveSin spor til framfara í sunnudagsskólastarf-
inu, mættu vera tekin. VíSa úti á landsbygð verða sunnudags-
skólar þá nýbyrjaðir aftur eftir veturinn, og ætti þá í sambandi
við þennan sunnudagsskóladag, að' vera viSleitni gerS að koma
starfinu á verulegan rekspöl. Það þarf stöðugt aS vera hugur
á því, að sunnudagsskólarnir taki framförum. En til þess
þurfa ákveðin framfaraspor sem oftast aS vera tekin. Karlar
jafnt og konur þurfa aö gefa sig að starfinu, og allir þurfa að
finna til þess, aS hér er um stórt velferðarmál kristninnar að
ræða. Á þetta og margt fleira ætti þesjsi fyrirhugaSi dagur að
minna með sterkri áherzlu. Og í þeim tilgangi tilnefni eg
sunnudaginn 24. maí næstkomandi, sem sérstakan sunnudags-
skóladag í söfnuðum vorum, 0g mælist til þess, aö alstaðar sé
leitast við aS ná sem bezt augnamiði dagsins — aS vekja á-
huga fyrir sunnudagsskótlamálinu, fíg fefla sunnudagsskólana.
K. K. Olafson, fors. k.fél.
National Lutheran Council.
Fólki voru er kunnugt um það, að ofangreint nafn auð-
kennir samband flestra lúterskra kirkjufélaga i Ameríku, sem
hefir þaS augnamið, aS kirkjan öll megi vinna saman að sam-
eiginlegum velferSarmálum, einkum út á við. Samvinnan byrj-
aði á stríðsárunum, og miðaði þá einkum aS því, að kirkjan
mætti sem ein heild leitast viö að gera skyldu sína gagnvart
hermönnum þjóöanna fBandaríkjanna og Canada), með því aS
flytja þeim -boðskap orðsins og ná til þeirra með sem heilla-
væniegustum áhrifum. En þegar stríðinu lauk, fanst mönnum,