Sameiningin - 01.09.1925, Page 30

284
verið bygS áSur, og voru grænlenzkir menn og konur í Angmags-
salik látnir kjósa sjálfir hvorn staðinn þeir vildu 'heldur byggja,
Angmagssalik eSa hina nýju nýlendu við Scoresby-sund. Mælt er
aS færri hafi fengiS aö flytja þangaö en vildu. Rúmir 70 Græn-
lendingar ferðbjuggust þaðan, og auk þeirra 14 eSa 16 manns frá
vesturströndinni, og fluttust meS Grænlands-farinu “Gustav Holm”
til hins nýja bústaSar. TöluverS lykkja varS þó á leiS þeirra, þar
sem siglt var fyrst aS íslands-ströndum, en erindiS þangaS var aS
sækja vörur, er komnar voru áSur til ísafjarSar, og fá þar vígSan
til prests, fyrir innflytjendahópinn, Grænlending, Sejer Abelsen, er
áSur hefir veriS mörg ár kennari og trúboSi viS Angmagssalik, á
austurströnd Grænlands, hér um bil beint vestur frá ArnarfirSi; er
um sólarhrings sigling þar á mi-lli, en ísalög eru svo mikil viS Ang-
magssalik, aS gott þykir ef “póstskipiS” frá Danmörku kemst þang-
aS einu .sinni eSa tvisvar á ári.
Danskur prófastur, Sóhultz-Dorentzen, sem áSur h-efir dvaliS
á Grænlandi um 14 ára skeiS, og mælir því vel á grænlenzka tungu,
kom til móts viS’ Eskimóana í “Gustav Holm” á ísafirSi, þar sem
vígzlu-athöfnin átti fram aS fara.
Menn biSu þessarar óvenjulegu athafnar meS eftirvæntingu,
og fjöldi fólks streymdi til kirkjunnar í ísafjarSar-kaupstaS, morg-
uninn 27. ágúst, löngu áSur en kirkjan var opnuS, og beiS þar meS
þolinmæSi.
Vígzlu-athöfnin fór fram á grænlenzku og sönginn önnuSust
Grænlendingar sjálfir, höfSu þeir allir nýjar, fallega bundnar
sálmabækur á sínu, eigin máli, en foringi þeirra og tilvondandi ný-
lendustjóri, sagSi þeim númer sálmanna; er hann grænlenzkur aS
ætt og uppruna, en auSsjáanlega mjög kynblendinn, hafSi og dvaliS
langvistum í Danmörku. Mælti hann vel á danska tungu. Kona
hans, myndarleg grænlenzk kona, var meS honum, og tvö börn
þeirra hjóna, sem bæSi hefSi mátt álíta dönsk eSa íslenzk, eftir út-
liti þeirra aS dæma; drengurinn, á aS gizka 7—8 ára gamall, var
skolleitur á hár og bláeygur, og stakk mjög í stúf viS hiS blásvarta
grænlenzka hár og dimmu augu, og litla stúlkan, barn á öSru ári,
minti í engu á grænlenzkan uppruna, og var klædd í fannhvítan
kjól meS venjulegu sniSi, en hin börnin voru öll í grænlenzkum
skinnfatnaSi.
Mörgum var forvitni aS sjá Grænlendingana og mikla athygli
vöktu konurnar, þær sátu sér í bekk inst í kirkjunni, klæddar viS-
hafnarbúningi sinum, -sem er vitanlega gagnó-Mkur kvenbúningi
þeim, er vér höfum aS venjast, en sem eigi aS síSur er í mörgu
næsta fagur. Listfengi grænlenzkra kvenna er auSsæ á hinum
margbrotnu, -einkar haglega gerSu breiSu perlukrögum og selskinns
stígvélum, sem aS miklu leyti bæta auganu pilsaleysiS — athyglinni
verSur svo m-jög beint aS hinni fáséSu handavinnu, sem ber ójtví-
ræSan vott um smekkvísi og handlægni. Vel gæti eg trúaS því, aS
einhverri ungfrúnni vor á meSal þætti gaman aS skarta meS græn-