Sameiningin - 01.10.1925, Síða 23
277
mundir, þaö er satt — hann hrýzt um eins og hálshöggvinn hæna,
og meS svipuSum árangri. Veriö óhrædddir. Sá, sem hefir fram-
tíö Afríku í hendi sér, er ekki MúhameS. ÞaS er Jesús Kristur.
G. G.
--------o--------
Evangeliskt viðhorf.
Synodusérindi, flutt 27. júní 1925, af séra Árna Sigurðsyni.
Herra biskup ! virSulega prestastefna !
Fyrir nokkrum mánuöum kom hér út bók eftir Halldór Kiljan
Laxness, gamlan kunningja minn, er hann nefndi “Kaþólskt viShorf”
og út var gefin meö “imprimatur” fárituöu prentunarleyfij æSsta
manns kaþólska trúboíSsins hér á landi. Þó að þeirrar bókar veröi
aS nokkru getiö hér síðar, og þó aö fyrirsögn þessa erindis minni
á nafn hennar, er þó ekki ætlunin að gera hana sérstaklega aö um-
talsefni, þar sem henní er aSallega beint gegn mjög svo ókurteisri
og ósanngjarnri árás á kaþólska kirkju, sem jafnframt var árás á
kristindóminn yfirleitt.
Fyrirsögn þessa erindis merkir, að hér muni veröa rætt um af-
stöðu evangelisk-lúterskrar kirkju til kaþólska trúboösins. Oröin
“evangeliskur” og “kaþólskur” hafa fyrir undarlega viöburöanna
rás oröiö aö nokkurs konar andstæöum í kristnum heimi í nöfnun-
um evangelisk kirkja og kaþólsk kirkja. Og þaö sýnist ætla aö
veitast örðugt, þrátt fyrir óskir og einlæga viðleitni margra hinna
beztu manna, að láta þessar tvær aðaldeildir kristinnar kirkju taka
höndum saman í kærleika og bróðerni, sameinast um kjarna kristin-
dómsins, svo að hið “evangeliska” og hið “kaþólska” megi fylla og
fullkomna hvort annað. Og f því sambandi lítur svo út, sem hin
rómversk-kaþólska kirkja .hafi “ekkert lært og engu gleymt”, ef þaö
er skoðun 'hennar og stefna, sem birtist í kaþólskri bók, útkominni
í Þýzkalandi*). Höf. talar þar um þörfina á því, að hefja fram-
sókn í nafni sannleikans, og segir s’ðan: “í hinni hræðilegu úrslita-
orustu framtíðarinnar veröur haráttan háð miili tveggja andstæðra
herja. Annars vegar er kristindómurinn í fullu æskufjöri, eigandi
sannleikann óflekkaöan eins og hann er aö eins að finna í kaþólsku
kirkjunni, en hins vegar er Andkristur sjálfur.” Og hann talar um
hina “feysknu byggingu mótmælendakirknanna”, sem muni “hrynja
í rústir í þessum stormum.” Og ef nú svo er, aö kaþóiska kirkjan í
■hverju landi berst gegn hinum evangeilsku kirkjum í þessum anda,
enda þótt hún fari eigi svo geyst og rasandi i framkvæmdum, sem
þessi þýzki þjónn hennar í oröum, 'þá er ástæða til þess, >einnig fyrir
oss í hinni evangelisk-Iútersku kirkju Islands, að vera vakandi og
setja sterkan vörö. Og vér þurfum að sameina það tvent, að vera
vakandi heima fyrir og hafa um leið nákvæmar gætur á því, sem
*) Bitter: Konvertiten-Unterricht, 3. úig. 3924, bls. 221.