Sameiningin - 01.03.1909, Blaðsíða 21

17
ástœða höfundarins, sem eg finn þessu viðvíkjandi, ec
sú, að séra Friðrik sé betri leiðtogi, kunni „betr að fara
með efnið, sem lionum er á hendr falið“, því „sjálfsagt
geta Yestr-lslendingar á engan bent að flestum kostum
frægri og betri mann.‘ ‘ Heil-mikil list er nú í öllu þessn
hjá greinar-höfundinum, því þetta sannar það eins ljóst
og nokkuð verðr sannað, að í huga hans er Únítaratrú og
boðskapr séra Friðriks að efni til eitt og hið sama.
Skyldi þeir ekki vera býsna-margir fleiri, sem skilja
þetta eins ? Sé hér skilningsskortr hjá greinarhöfund-
inum, þá þarf að sýna fram á það með ljósum, ómótmæl-
anlegum rökum; því eg er sannfœrðr um, að þeir eru
margir, sem líta á þetta mál alveg eins og Lárus Guð-
mundsson.
Hið bezta, sem séra Friðrik gæti gjört fyrir málefni
sitt, væri að sýna fram á það, svo skýrt, að allr almenn-
ingr geti skilið, að skoðanir lians sé gagnstœðar skoð-
unum Únítara. Og hvað sem því líðr, þá er bráð-nauðsyn-
legt, svo framarlega sem nokkurt gagn á að verða að um-
rceðunum, að leiðtogi hinnar nýju hreyfingar setji mál
sitt fram með ákveðnum orðatiltœkjum. Það gjörði Lút-
er þegar í uppliafi siðbótar-hreyfingarinnar. Sú hreyf-
ing liófst með 95 yfirlýsingar-greinum, skýrum og á-
kveðnum, sem skráðar voru á blað og negldar upp á dyr
Kastala-kirkjunnar í "VVittenherg 31. Okt. 1517. Aðra
eins framsetning máls er unnt að rœða.
Séra Friðrik Bergmann hrópaði sigrihrósandi til
andstœðinga sinna á síðasta kirkjuþingi: „Hví komið
þér ekki með ákveðnar kærur?“ Það var vitrleg sjálfs-
vörn; því hann vissi, að það var örðugt verk, að búa til
ákveðnar kærur úr óákveðnu máli.
„Breiðablika“-bókmenntirnar eru fínar áferðar.
Þær þvrlast upp eins og vndislegir skýhnoðrar. Margt
er þar orðið um frið og kærleika, sem dásamlegt getr
þótt, en gallinn er sá, að mest af því, sem sagt er, er svo
þokukennt. Hvað er það, þegar öllu er á botninn
hvolft, sem aðal-höfundr „Breiðablika“-bókmenntanna á
við? Hver getr svarað því? Auðvitað getr öllum skil-
izt, að hann finnr ýmislegt gallað í biblíunni og telr sig