Faxi - 01.12.1972, Síða 60

Hékk fyrir utan gluggann
hvernig sem viðraði
Fyrir nokkru veitti bæjarstjórn Kefla-
víkur 25 þúsund krónur til Skúla Magn-
ússonar, í viðurkenningarskyni fyrir iit-
störf um sögu Keflavíkur, svo og fríar
ferðir til Reykjavíkur fram og til baka
með SBK og greiðslu á ljósritun á Þjóð-
skjalasafninu.
Eins og lesendum er kunnugt, hefur
Skúli Magnússon lagt sig mikið í fram-
króka við að kynna sér sögu — ekki
einungis Keflavíkur — heldur ýmsan ann
an þjóðlegan fróðleik. Skúli hefur
því orðið aRstaðgóða þekkingu á
liðinni tíð og hyggst alls ekki láta staðar
numið í bráðina. Árið 1968 birtist í
Morguniblaðinu grein um hafnarmál í
Keflavík og Njarðvík. Vakti greinin
mikla athygli á Suðurnesjum og menn
fóru að velta fyrir sér, ihver hinn lítt
þekkti höfundur væri. Helzt hallaðist
fólk að því, að um eldri mann væri að
ræða, sem lítið hefði hætt sér fram á rit-
völlinn til þessa, þótt hann réði yfir
pennaleikni.
En þótt ótrúlegt megi virðast, var höf-
undurinn aðeins 16 ára gamall Keflvík-
ingur, sem nýbúinn var að fá áhuga á
hafnarmálum, Skúli Magnússon, sá hinn
sami og bærinn veitti viðurkenninguna í
haust.
Nú á tímum hlýtur það að vera eins-
dæmi, áð ungur maður leggi það á sig að
grúska í gömlum skræðum og viða að
sér þjóðlegum fróðleik, þegar freisting-
arnar bíða á hverju götuhorni. Athug-
andi er því að kynnast því hjá Skúla
sjálfum, hvað vakti áhuga hans fyrir
fortíðinni.
— Áhugi minn vaknaði fyrst þegar
ég var tíu ár gamall, þegar Benedikt Þór-
arinsson byggði bæ í gömlum íslenzkum
stíl við Hringbrautina. Ég var alltaf að
sniglast í kringum Benedikt meðan á
byggingunni stóð, og meðan hann var
að koma gömlum munum fyrir í bænum.
Ég fór að stunda bókasöfn og lesa um
liðna tíð. Fyrsta bókin sem ég rýndi í,
var bók Helga Konráðss., Ævisaga Bertil
Thorvaldsen, myndhöggvara í Kaup-
mannahöfn. Fyrstu munina eignaðist ég
svo norður á Akureyri þetta sama sum-
ar og hef stundað söfnun síðan, aðeins
í litlum mæli þó.
Fyrstu blaðagreinina skrifaði ég í
Fermingarbarnablaðið 1966 um æfi Sig-
urðar málara, en hann var upphafsmað-
ur Þjóðminjasafnsins. En áhugi minn
fyrir byggðasafni í Keflavík er eldri,
hann vaknaði árið 1964, þegar ég sá
páskasýningu byggðasafnsnefndar í
bókabúðarglugganum í Keflavík. Ég
hékk fyrir utan gluggann hvernig sem
viðraði, í rysjóttri tíð, til að skoða mun-
ina. Eiginlega gegnir furðu, að ég skuli
ekki hafa veikzt.
Upphafið að starfi mínu við Byggða-
safn Keflavíkur, var það, að ég frétti að
bátur hefði fengið akkeri í veiðarfæri
undan Vatnsleysuströnd. Fór ég þá til
Helga S., sem er formaður Byggðasafns-
nefndar og bað hann þess að ná í akker-
ið og koma því á góðan stað, sem hann
og gerði. Einmitt þegar ég talaði við
Helga þennan sama dag, fórum við að
ræða málefni safnsins vítt og breitt.
Helgi bað mig að koma til sín daginn eftir
og líma inn úrklippur, sem byggðasafnið
varðveitir. Eru það öll málefni Suðui-
nesja, sem birtast í blöðum landsins.
Skúli Magnússon
Síðan hef ég verið viðloðandi safnið.
Helgi á sem sé heiðurinn — eða skömm-
ina, að veru minni þar, en ég honum
þakklátur fyrir þann skilning, sem han
hefur á áhugamálum inínum.
Jú, grúskið tekur langan tíma. Stund-
um gengur manni vel að grafa upp það,
sem verið er að grennslast eftir. Oft
kemur líka fyrir, að ekkert finnst eftir
daglanga leit.
Saga Keflavíkur hefur lengi verið mitt
hjartans mál. Ég hef leitast vi'ð að afla
mér sem mestrar þekkingar og fróðleiks
um staðinn. 1966 byrjaði ég fyrst að
viða að mér heimildum, en fyrir alvöru
árið 1970, þegar ég fór að stunda Þjóð-
skjalasafnið, og hef gert síðan, tvisvar
til þrisvar í viku.
Ritstörfin taka líka mikinn tíma, og
ég hef hugsað mér áð safna saman eins
miklu og æfin endist mér, og festa þann
fróðleik á blað, hvort sem það verður
talið til gildis eða ekki. Þetta er mín lífs-
fylling.
ASTVALDSSONAR
Brautarholti 4 - Reykjavík - Sími 3D345
óskar öllum íbúum Suðurnesja
gleðilegra jóla
og farsældar ó komandi óri.
232 — FAX i