Faxi - 01.12.1982, Blaðsíða 24

Ingibjörg Hafliðadóttir:
VÖKUDRAUMURÁ
SUNNUDAGSMORGNI
Eitt af fjölmörgum félagssamtökum í Keflavík er málfreyju-
deildin Varðan. Hún var stofnuð á kvennaárinu 1975. Málfreyj-
ur eru í alþjóða samtökum, sem hafa það á stefnuskrá sinni, að
hjálpa konum við sjálfsþroska og þjálfun til foiystu ísamfélag-
inu. Mjög margar konur hafa áhuga á að taka þátt í ýmsum
störfum en finna sig vanbúnar að ýmsu leyti. I málfreyjuþjálfun
felst m.a. að geta tjáð sig skipulega í ræðupúlti, læra að stjóma
fundum, gera fjárhagsáætlun og fara eftir henni, vera stundvís-
ar og síðast en ekki síst að þegja og hlusta á þann sem er að
tala. / málfreyjudeildinni Vörðunni eru núna 23 aðilar en í
fullskipaðri deild eru 30.
Fundir eru haldnir 2svar í mánuði og eru skipulagðir íþrennu
lagi. Fyrsti hluti fundar gefur aðilum tækifæri til að ræða ýmis
mál óundirbúið — annar hhiti eru félagsmál—þar læra málfreyj-
ur fundarsköp, afgreiðslu mála, skýrslugerð og yfirleitt það er
þarf til að félagsskapur geti gengið — þriðji hlutinn er svo
upplestur eða ræður. Málfreyjur fá þjálfun i að byggja upp
ræður um ólik efni. Geta það verið minningarræður, kynningar-
ræður, skemmtiræður eða um eitthvað sérstakt sem er á dag-
skrá hverju sinni. Málfreyjudeildin Varðan hélt kynningarfund
að Vík 23. okt. sl. Var þar reynt að gefa fundargestum örlitla
innsýn í starf málfreyjudeilda. Eitt af þeim sýnishomum sem
þar voru flutt var skemmtiræða eftir Ingibjörgu Hafliðadóttur
sem hér verður birt.
v______________________________________________________________?
Hvaö erskemmtiræöa? Égbylti
mér í rúminu og geispaði, svei mér
ef mér haföi komið blundur á brá
alla nóttina, allt af því aö ég fór aö
asnast til aö hugsa um þessa
skemmtiræöu sem ég átti aö
halda. Mér fannst eins og heilinn í
mér væri gerður úr sandpappír og
sargaði í honum þegar ég reyndi
aö hugsa eitthvað upp. Hverslags
líka léttúö var þetta í dagskrár-
nefnd aö ætlast til þess aö fólk fari
aö grínast eins og heimurinn et,
þjóðarskútan komin upp á grynn-
ingar, ef ekki þegar strönduö og
næstum allur almennilegur fiskur
horfinn úr sjónum. Ég togaði
sængina illskulega upp yfir höfuö-
ið og leitaði skjóls í myrkrinu undir
henni. En hvað var nú þetta? Allt í
einu stóð ég í dyrunum á stóru
herbergi, þar sem allmargar kon-
ur sátu á fótum sér í hring á gólf-
inu. Þær virtust ekki veröa mín
varar. Ég heyrði aö ein konan
sagði: „Borðtjáningu flytur okkur
Hallveig Fróöadóttir". „Þaö er
bara svona“ hugsaði ég, „ég er
bara komin á málfreyjufund fyrir
handan og þaö ekki í mjög ógöf-
ugan klúbb, þar sem sjálf fyrsta
landnámskona íslands er tján-
ingarfrú.“ Ég þokaði mér meðfram
veggnum og skaut mér á bak viö
gluggatjöldin, af þessu mátti ég
ekki missa, eyrun á mér blöktu af
eftirvæntingu.
Hallveig Fróðadóttir tók til máls,
ávarpaði rétt og sagöi síðan.
„Stefið okkar í dag er, misholl er
mönnum lukkan“. Ég ætla engan
dóm aö leggja á þaö hverjum
höndum lukkan hefur fariö um
ykkur sem hér eru staddar, en
mig langar til þess aö taka fyrir
málefni sem hefur brunniö mér
lengi í huga, en þaö er, hvernig
saga íslands heföi oröið, heföum
við getað haft skipti á nútímanum
og þeim tímum sem voru þegar við
lifðum á íslandi. Þá á ég viö, hugs-
unarháttinn, tæknina, menntunar-
tækifærin, jafnréttið, pilluna, kosn-
ingaréttinn heilbrigöisþjónustuna
og tíðarandann yfirleitt og mig
langar til aö fá nokkrar konur til aö
fjalla um þetta málefni. „Bera
Yngvarsdóttir frá Borg á Mýrum,
hvernig heföir þú breytt, heföir þú
lifaö viö sömu aðstæður og fólk
gerir í dag“? Þreytuleg rödd svar-
aði. Ja þaö heföi þá helst veriö aö
koma honum Agli til sálfræöings,
mér fannst þaö nú aldrei normalt
aö hann skyldi vera farinn aö detta
í það um hverja helgi þegar hann
var bara þriggja ára, nógu var
hann nú erfiður edrú. Hann var
bara alveg aö fara meö mig þegar
ég gat loksins platað hann af landi
brott meö því að hann gæti högg-
viö mann og annan úti í löndum
þar sem fólkið væri svo margt.
Annars heföi hann lagt allt í rúst á
Borg. En þaö er nú kannski ekkert
skrítið aö hann Egill yröi svona
eins og hann varö eftir því sem
sérfræöingar eru aö upplýsa
núna. Jólaöliö hans Grímsa míns
var nú alltaf í sterkara lagi og Egill
fæddur í september, þiö skiljiö.“
„Það má kannski til sanns veg-
arfærasagði rödd Hallveigar, segj-
um aö jólabruggið heföi mislukk-
ast þetta áriö, kannski enginn
Egill, eöa þá eitthvert blessaö Ijós,
og þar meö engir bardagar í Egils-
sögu nema þetta litla sem hann
Grímur var aö pota. Ég er hrædd
um aö þaö heföi ekki þótt mergjuð
lesning."
„Ásgeröur Bjarnadóttir hverju
mundir þú svara spurningunni?"
„Ég verð náttúrlega aö segja að
þaö heföi breytt talsverðu. Ég
þekkti nú gæjann, ég var konan
hans. Þaö er alveg klárt að ég
heföi tekið pilluna. Hvemig haldiö
þiö aö þaö hafi verið aö vera ólétt
á hverju ári og eiga alltaf von á því
aö krakkagreyið yröi eins og
pabbinn. Alveg kantaður ég get
sagt ykkur aö þaö var ekkert grín.
En sem betur fer slapp það, þau
urðu öll svo myndarleg og vel gerð
mín börn sérstaklega hann Steini
minn pabbi hennar Helgu hérna.
Annars hugsa ég aö ég heföi reynt
aö koma honum Agli í vinnu í Slát-
urfélaginu, ég er viss um aö hann
heföi ,,fílað“ sig vel þar, kannski
fengið útrás fyrir eitthvaö af þess-
ari ofboðslegu árásarhneigð."
Þá tók Hallveig afturtil máls og
sagði. „Þaö er sagt aö allir íslend-
ingar séu komnir út af Agli Skalla-
grímssyni svo aö pillan hefði
sannarlega sett strik í reikninginn.
En mig langar til aö beina spurn-
ingunni aö Helgu Þorsteinsdóttur
frá Borg.
„Ég var trúlofuð honum Gunn-
laugi Ormstungu og hann var allt-
af að yrkja, svo fannst ohonum
þetta svo gott hjá sér aö hann
varö aö lofa einhverjum kóngum
aö heyra og veröa frægur. Núna
hefði hann baralabbaðsérog gef-
iö þetta út sjálfur á eigin kostnaö.
Nú svo mátti ég ekki einu sinni
dansa viö neinn annan strák á
meðan hann var í burtu, hvaö þá
meira. Eins og þeir eltu mann, ég
var nú ekki kölluð Helga hin fagra
fyrir ekki neitt. Nú svo kom
Krummi frá útlöndum alveg ofsa-
lega ,,töff“ og sagöi mér aö Gulli
væri alveg á kafi í ,,djamminu“ og
búinn aö steingleyma mér. Núna
væri þetta ekkert mál, ég mundi
bara hringja í gæjann og fá þetta á
hreint. Þá heföu þeir ekki farið aö
kála hvor öðrum og auðvitað
hefðu þeir eignast krakka og
kannski orðið fleiri almennileg
skáld á íslandi fyrir bragöiö.“
Óskum viðskiptavinum
gleðilegra jóla
og farsældar á komandi ári
Þ. Skaftason h.f.
Grandagarði 9 - Símar 15750 og 14575 - Pósthólf 3 - Rvík
FAXI - 204