Borgin - 01.11.1932, Qupperneq 24

Eftir Þórhall Þorgilsson
Frá Spáni
Sjerhvert hjerað á Spáni het'ir sín
sjereinkenni, sína eigin siðu og lifn-
aðarháttu, sinn stil í húsagerð og
klæðaburði, sina ínállýsku, sína hjá-
trú, þjóðsögur og munnmæli. Þekk-
ing á ötlu þessu er nauðsynleg hverj-
um þeim, sem öðlast vill rjettan
skilning og þekkiiigu á Spáni og
spænskri menningu. Höfum við ís-
lendingar sjerstaka ástæðu til að láta
okkur varða land þetta, meðan við
erum jafnháðir Spánverjum um
markað fyrir fiskiafurðir okkar eins
og nú er. — í frásögn þeirri er hjer
fer á eftir, gefur Þórhallur Þorgils-
son mag. lesendum vorum stutta lýs-
ingu á einni hlið spænsks þjóðlífs,
en hann hefir eins og kunnugt er,
dvalið langdvölum á Spáni og auk
þess Jagt stund á spænska tungu og
spönsk fræði við háskólann i París.
Utlendingur, sein staddur er í
spænsku sveitaþorpi, verður þess
í'ljótt var, að fólk eyðir þar meiri
tíma í skemtanir og hátíðahöld
en venja er til á Norðurlöndum.
Mun ióta nærri aðannarhvordag-
ur sje liálíð, að m. k. einhvers
Iduta ibúanna, því að jafnaði eru
þær haldnar i minningu um ein-
tivern helgan mann eða þjóð-
hetju úr haráttunni við serk-
neska villutrúarmenn. En með
dýrlingadýrkun skiftast menn
oft í mjög marga flokka, og er
sinn dýrlingurinn í uppáhaldi hjá
liverjum. líver þykist hafa valið
þtnn rjetta, þann eina, sem eitl-
hvað getur, og lítur lieldur smá-
um augum á dýrling nágrann-
ans. Sprettur ósjaldan af þessu
rígur og sundurþykki og kemur
þá oft lil þess að hver spillir fyr-
ir annars dýrlingi með því að
kenna honum um ýms óhöpp og
óáran eða breiða úl kynjasögur
um líf lmns á jörðinni, er sýni að
liann hafi ekki verið svo dvgð-
ugur í breytni, sem talið sje.
Sóknarkirkjurnar eru fullar af
stvttum og málverkum af dýr-
lingum helstu fjölskyldnanna i
sókninni, og ef vel er athugað
má vera að á einhverjum þeirra
sjáist fingral'ör einhvers and-
stæðings, sem laumast hefur á
.næturþeli inn í kirkjuna og ann-
aðhvort brotið stykki úr mynd
dýrlings þess, sem honum hefur
22