Ármann - 01.04.1959, Síða 41
Fjármálin og skipulag félagsins
Á félagsráðsfundi n. febrúar siðast-
liðinn komu þessi ofanrituð mál nokk-
uð til umræðu, og voru bornar fram
tillögur í sambandi við þau. Þorkell
Magnússon stakk upp á því, að hver
deild verði gerð ábyrg fyrir ársgjöld-
um meðlima sinna.
Þetta er í rauninni nauðsynlegt og
má undarlegt heita, að slíkt fyrirkomu-
lag hafi ekki verið tekið upp hjá félag-
inu fyrir löngu. Nú er þessum málum
þannig háttað, að sumar deildir inn-
heimta ársgjöld sjálfar, en aðrar ekki.
Þar af lciðandi lendir það á féhirði að
inna allan þcrra félagsmanna eftir árs-
gjöldum. Eins og flestir vita hefur það
Skíðadeild:
Þórsteinn Bjarnason, formaður.
Bjarni Einarsson.
Kolbeinn Ólafsson.
Gunnar Guðmundsson.
Árni Kjartansson.
Halldór Sigfússon.
Fulltrúar i hinum ýrnsu ráðurrr eru
þessir:
Frjálsíþróttaráð: Þorkcll Sigurðs-
son.
Glímuráð: Gísli Guðmundsson.
Handknattleiksráð: Gunnar Jóns-
son.
Sundráð: Pétur Kristjánsson.
Skíðaráð: Bjarni Einarsson.
Körfuknattleiksráð: Sigurður
Guðmundsson.
Framkvœrndanefnd að byggingu
íþróttarnannvirkja félagsins skipa
þessir:
Þorsteinn Einarsson, formaður.
Skarphéðinn Jóhannsson.
Jens Guðbjörnsson.
verið þannig undanfarandi ár, að allt
að því helmingur félagsmanna hefur
skotið sér undan því að borga ársgjald
sitt. Þetta er í raun og veru eðlilegt,
þar sem skipulagi félagsins er mjög
ábótavant í þessum sökum. Það er ekki
hægt að ætlast til þess, að einn og sami
maður gangi á eftir flestum félags-
mönnum um að borga sitt gjald. Hver
deild þarf að hafa sér fjárhag og þar
af leiðandi vera ábyrg fyrir ársgjöldum
sinna meðlima. Það eru einmitt félags-
gjöldin, sem starfið hlýtur að byggjast
á og er óskiljanlegt, hvernig sumir fé-
lagsmenn skjóta sér undan að inna þau
af hendi.
Stefán Kristjánsson kom fram með
tillögu um aðferð, scm hann kvað vera
nctaða erlendis. Þar fengi enginn að
byrja íþróttaæfingar hjá félögum fyrr
en hann hefði áður borgað sitt árgjald.
Þetta hefur oftsinnis komið til um-
ræðu í stjórn félagsins á undanförnum
árum og verið margsamþykkt. En það
cr ekki nóg, að aðalstjórnin samþykki
hlutina, heldur vcrða deildarstjórnirn-
ar að fara eftir þeim samþykktum.
Þessi mál horfa nú þannig, að það
má ekki dragast lengur en til næsta að-
alfundar að láta allar deildir félagsins
fá fjárhag sinn í eigin hendur. Það hef-
ur verið þannig undanfarið hjá sum-
um deildum, að þær hafa látið félagið
sjá fyrir sér fjárhagslega séð. Þetta á
og verður að vera öfugt. Deildir fé-
lagsins eiga sjálfar að sjá fyrir sínum
hag. Hitt er svo annað mál, að sumar
deildir geta ckki starfað, ncma einhver
stuðningur frá félagssjóði komi til. En
þessi óábyrga afstaða, sem nú ríkir í
þessum málum hjá mörgum deildanna,
verður að hverfa. Það er lífsspursmál
fyrir félag vort.
Seinasti aðalfundur er mönnum enn
í fersku minni. Ekki fyrir það, að hann
hafi verið eitthvað frábrugðinn öðrum
aðalfundum félagsins undanfarið,
heldur kom þá berlega í ljós, hversu
skipulag stjórnarkosninga er ófullkom-
ið. Þá voru kosnir sjö menn úr einni
deild félagsins í aðalstjórn, en hana
skipa, eins og kunnugt er, tíu menn.
Hér er ekki verið að veitast að neinum
persónulega, heldur einungis að sýna
fram á, að slíkt fyrirkomulag á stjórn-
arkosningum cg nú et hjá félaginu er
ekki vænlegt til góðs árangurs. Ár-
mann þarf að taka upp annað fyrir-
komulag á þcssum málum. í því sam-
bandi má benda á það, hvernig Knatt-
spyrnufélag Reykjavíkur hagar þessu,
en þessi tvö félög eru einmitt stærstu
íþróttafélög landsins og mjög svipuð,
hvað starfsgrundvöll snertir. KR-ing-
ar láta deildir sínar skipa ákveðna
fulltrúa á aðalfund, og aðrir koma þar
hvergi nærri.
Það er einmitt fyrirkomulag svipað
þessu, sem við þurfum að taka upp. 1
þessu sambandi myndi kannski ein-
hver segja, að með þessu sé ekki lýð-
ræðislega að farið. Því er til að svara,
að langsamlega flestir félagsmanna
cru á þeim aldri, að þeir vita ekki hvað
félaginu cr fyrir beztu. I öðru lagi er
það ekki heilbrigt, að ein deild geti
fjölmcnnt svo á aðalfund, að hún ráði
gjörsamlega hverjir kosnir eru í aðal-
stjórnina. Hvað sem öllu þessu líður,
þá er citt víst: Það verður að breyta
félagslögunum þegar á næsta aðal-
fundi. Með núverandi fyrirkomulagi
hlýtur félagið að sigla í strand fyrr eða
síðar.
Þá má benda á, að hér er tilvalið
verkcfni fyrir fulltrúaráð félagsins.
Þeir, scm sitja í því, hafa margra ára
reynslu í störfum fyrir Ármann og ættu
því manna bezt að þekkja annmarka
þá, sem eru á fjármálum og skipulagi
félagsins, og geta gert tillögur í þess-
um málum.
Armann
41