Útvarpstíðindi - 16.03.1942, Blaðsíða 20

Forleikurinn að leik Selmu Lagerlöf
„Gösta Berlings saga“ verður leikinn
í útvarpið 29. marz. Leikstjóri verður
Sofffa Guðlaugsdóttir.
Þegar Selma Lagerlöf var ung
kennslukona í Landskrona, barst henni
sú fregn, að selja ætti föðurleifð henn-
ar.
Þetta var á síðasta áratugi 19. aldar-
innar, og þá voru að gerast stórfelldar
breytingar í atvinnulífi þjóðarinnar,
einnig í Vármlandi, þar sem mikið
kvað að járnframleiðslu. Stóriðnaður-
urinn var að hefjast og auðug hlutafé-
lög voru að eignast framleiðsluna.
Járnnámið og járnvinnslan hvarf úr
höndum eigenda sinna, sem sátu á
höfuðbólum Vármlands.
Selma Lagerlöf fann, að ,,den gamla
goda tiden“, sem Fröding nefnir svo í
háði, var úr sögunni. Viðkvæmni henn-
ar fyrir bernskuumhverfi sínu réði því,
að hún tók að rifja upp sögur og sagn-
ir, sem hún hafði heyrt í bernsku.
Hún hafði heyrt sagt frá auðnulaus-
um, ölhneigðum presti, viljasterkri,
auðugri konu, sem rak mikla járn-
smiðju og hafði um sig hirð lands-
hornamanna. Og það voru á kreiki
sagnir um illgjarnan fépúka, sem átti
að hafa kynni af kölska sjálfum. Og
loks voru til munnmæli um fagrar,
stærilátar konur, ævintýri og sorgleg
örlög manna og kvenna.
Selma Lagerlöf fór að skrifa, og hún
skrifaði eins og hugmyndaflug hennar
blés henni í brjóst. Þá var raunsæis-
stefnan mest metin í bókmenntum og
að heyrast með þessari tengingu. Þessi tenging
og færsla í rafhlöðunni gildir fyrir flest tæki, að
því undanskildu, að grindarspennurnar eru ekki
þær sömu, því eins og áður hefur verið bent á
takmarkast spennumunurinn milli hæstmerktu
grindarspennuleiðslu og
-r B
4-HT+GB
af tóngæðum viðtækisins, en munið, að hann á
að vera eins hár og tóngæðin frekast leyfa,
sömuleiðis ber að athuga, að betra er að láta
færslu á +HT2 og +HT3 fylgjast að, þegar
rafhlaða við þau tæki fer að eyðast. Svo eru
það hinar nýrri gerðir viðtækja, sem hafa sjálf-
virka grindarspennu, við þau eru mjög einfalt
að eiga, aðeins tveir þræðir í rafhlöðuna mínus
og plús, en þar gildir með eyðslu rafhlöðunnar,
að tengja plúsleiðsluna á þá lægstu tölu, sem
tóngæðin leyfa, og færa svo í hærri tölur eftir þvi
sem rafhlaðan eyðist.
248
ÚTVARPSTÍÐINDI