Útvarpstíðindi - 16.03.1942, Blaðsíða 27

þingfréttir eru lesnar á um þingtímann, og hafa
harmóníkulög jafnan fallið niður þann tíma er
þing situr — — — Fyrir 2—3 árum voru oft
leikin í útvarp — af plötum — göngulög, lúðra-
sveitarlög, lög leikin á gítar og mandólín, o.
s. frv. en — heimur versnandi fer — þetta heyr-.
ist ekki lengur. Útvarpið þarf að flytja létta'
músík, jafnhliða æðri tónlist, annars verður dag-
skráin allt of strembin og þrautleiðinleg fyrir
mikinn fjölda fólks. —
Þó maður vilji bæta úr deyfðinni, sem er yfir
dagskránni með því að hlusta á danslögin, þá
tekur ekki betra við. Aldrei hafa þau verið leið-
inlegri en nú. Er meginhluti þeirra hávært jazz-
garg með enskum textum, og má tilviljun heita
ef gott lag heyrist inn á milli. Af hverju eru
ekki leikin með eldri danslög, sem undantekn-
ingarlaust eru betri? Hversvegna að útvarpa nær
eingöngu þessum déskotans járnplötuskellum
og skruðningum, sem einu nafni heita jazz? —
Þátturinn ,,Takið undir“ hefur orðið einkar
vinsæll. — Hvergi hef ég orðið var við að fólk
tæki undir.
Landeyjum G. G.
Uriga fólkið og danslögin.
Þegar ég las síðasta hefti Utvarpstíðinda, datt
mér í hug að skrifa ykkur nokkrar línur út af
danslögunum. Eg er ekki beinlínis danskarl, og
ekki heldur ófeiminn sveitapiltur, en allt um
það vildi ég gjarnan fá að leggja orð í belg, þeg-
ar um danslagaflutning útvarpsins er rætt.
Þó að ófeiminn sveitapiltur eigi heimtingu á,
. að hans óskum sé sinnt, þá eiga hinir, menn
eins og ég, það áreiðanlega líka. En það er nú
svo með mig, að mér þykir lítið gaman að ,,nikk-
unni“, enn síður að fiðlusónötum og tangóum.
Eg er jazzisti. Það ber ekki að skilja svo, að mér
þyki gaman að ,,Andrews sisters** og öðru álíka
gauli, en það er nú yfirleitt álitið jazz af eldri
mönnum og, líklega, Bjarna Böðvarssyni.
Þó að gott sé að hafa ..Andrews sisters“ og
tangóa inn á milli í danslögum, handa þeim, sem
það vilja, þá er það áreiðanlegt, að meginþorr-
inn af þeim, sem á annað borð hlusta á dans-
lögin, vilja annað hvort góðan ,,Swing“ eða
jazz.
En samt, hinn ófeimni sveitapiltur fær mjög
oft löngun sinni svalað á meðan við hinir fáum
ef til vill ekki eitt einasta lag allt kvöldið, sem
okkur líkar.
Hvernig væri að taka það upp eftir Bretum og
Bandaríkjamönnum, að láta vissar hljómsveitir
spila í hvert skipti, eftir því sem plötueignin
leyfði?
Að lokum vil ég benda útvarpinu á, hvað ég,
og flestir aðrir skólapiltar vilja. Það eru plötur
spilaðar af Duke Ellington, Lionel Hampton,
Luis Armstrong, Count Basie, Benny Goodman,
Teddy Wilson t. d., og ég vona, að næstu dans-
lagakvöld útvarpsins beri meiri svip af þeim en
verið hefur.
Að öðru leyti vildi ég gjarnan þakka Ut-
varpstíðindum marga skemmtun, sem þau hafa
veitt mér í dálkum sínum.
Sk.ólapiltur í Reykjavík•
Rödd að vestan.
Síðastliðinn vetur komu fram tveir dagskrár-
liðir, sem báðir voru vinsælir og mikil framför
var að, liðirnir: Takið undir og Séð og heyrt.
Nú í vetur hafa þessir liðir ekki verið jafn oft
og áður, hinn síðarnefndi jafnvel örsjaldan,
vænti ég þess að úr þessu verði bætt, annars er
um mikla afturför að ræða.
Það hefur verið lítið um leikrit nú undanfar-
ið, og hafa verið birtar ástæður fyrir því, er að
vonum erfitt að flytja ný leikrit vikulega ár
eftir ár. Nú hefur verið bætt úr þessu með því
að flytja leikrit, sem áður hafa heyrzt í útvarpinu,
finnst mér ekkert að því, ef valið er það bezta.
En ég minnist þess, að á tímabili flutti útvarpið
nær eingöngu leikrit, sem leiddu fram á sjónar-
sviðið persónur, sem í ástamálum höfðu þá
sögu að segja, að ,,eftir örstuttan leik, var hver
blómkróna bleik og hver bikarinn tæmdur í
grunn“, og eitt sinn var jafnvel svo langt farið,
að velsæmi manna var fullboðið.
Góð leikrit eru eitt af því bezta, sem útvarpið
flytur, og vel líkaði mér, þegar skipt var þannig,
að annað leikritið var alvarlegs efnis, en hitt
gamanleikur. Leikrit njóta sín bezt úr útvarpssal,
lakar af leiksviði. Þar er þeim spillt af áheyr-
endum. Það er óviðkunnanlegt, þegar viðkvæm
atriði leiksins heyrast ekki fyrir hlátri áhorfenda.
Frá mínu þröngsýna sjónarmiði er slíkt hin
frekasta smekkleysa.
Utvarpið er þannig sett, að það nær til ná-
lega allra landsmanna, og hefur því víðtækari
og meiri áhrif en nokkur annar aðili, hvað mál-
vöndun snertir. Er það því þýðingarmikið, en
þarf jafnframt að vera betur til þeirrar mál-
ÚTVARPSTÍÐINDI
255