Bankablaðið - 01.12.1971, Blaðsíða 8

arinnar. Þar á eftir voru flutt ávörp og af-
mælis Norræna bankamannasambandsins
minnzt, en þar sem ég hlaut að sitja allfjarri
ræðustóli og heyrði því ekki vel, kann ég
ekki að segja gerla frá orðum ræðumanna.
Hádegisverður var snæddur í Park Avenue
hótelinu, plokkfiskréttur og ropvatn með,
en hvorki fylgdi grautur né súpa. Þjónustu-
lið var búið skartklæðnaði, þjónar í hvítum
jökkum með axlaskrauti, sem hver hershöfð-
ingi hefði mátt vera montinn af, og þernur
ámóta vel til fara. Vinstra megin á barmi
þeirra var eitthvert merki saumað í klæðn-
aðinn, en ekki tókst mér að lesa á það, því
að þrýstinn barmur þeirra dillaði svo ákaf-
lega, er þær trítluðu um gólfið, að öll
stafagerðin hvarf eins og í móðu fyrir aug-
um mér, og ég greip mig hvað eftir annað
í því að vera hætmr að horfa á sjálft merkið.
Að loknum hádegisverði hófust þingstörf,
nöfn fulltrúa voru lesin upp, embættismenn
þingsins valdir, og var Hannes Pálsson kjör-
inn annar fundarstjóri. Þá var flutt skýrsla
um starfsemi sambandsins 1968—70, lesnir
upp reikningar og gerðar tillögur um laga-
breytingar. Síðan var flutt erindi um at-
vinnulýðræði og það rætt. Töluðu menn af
svo harðsnúnum lærdómi um málið, að ég
efast um, að ég hefði skilið fræðilegt erindi
um afstæðiskenninguna neitt lakar. Það eitt
man ég, að einhver bar það á annan ræðu-
mann, að hann hefði borið alllangt frá um-
ræðuefninu og kvað hann í því líkan norsk-
um presti, sem lagt hefði út af ræðutexta
sínum í eitt skipti fyrir öll og aldrei komið
að honum aftur.
Kvöldverður var snæddur í hátíðasalnum
í Liseberg, sem er Tívolí Gautaborgar. Þar
var glatt á hjalla og mikið sungið. A eftir
var gengið um skemmtigarðinn og síðan farið
fótgangandi heim á hótelið og sagðar gaman-
sögur á leiðinni.
Daginn eftir, sem var sunnudagurinn 5.
september, hófst þingfundur kl. 9.30. Þá
var rætt um starfsmat og enn bætt við ýmsu
fróðlegu um atvinnulýðræðið, og þótti mér
nú sem enn væri hert á spekinni með tor-
skildum fræðiheitum og hástemmdu harð-
lífisorðfæri. Fór nú flest fyrir ofan garð og
neðan hjá mér, fákænum, og tók mig að
syfja allþrælslega. Hrökk ég þó upp, er ein-
hver þrengdi sér fram hjá mér og hnaut um
fætur mína, og kvað ég þá vísu:
Mikið var það málaskraf,
margur sáran stundi,
en ég löngum sat og svaf
sætt á hverjum fundi.
Loks var rætt um framtíðarstörf sam-
bandsins, snæddur hádegisverður, og þing-
störfum síðan haldið áfram í svipuðum dúr
til kl. 17.
Kvöldmatur var etinn í hátíðasal borgar-
stjórnar, í boði hennar, en það hús var áður
kauphöll og ber það nafn enn. Þar voru
fluttar ræður allmargar, flestar stuttar, til
allrar guðsmildi. Af okkar hálfu flutti Ein-
varður Hallvarðsson ávarp, verðlaun voru
6 BANKABLAÐIÐ