Jazzblaðið - 01.12.1950, Side 25

Harmonikusíðan ■ Ritstjóri: Bragi Hlíðberg.
VALDIMAR AUÐUNSSON
*
höf; „Astartöfra“
Fyrir nokkrum vikum efndi SKT til
keppni um beztp danslögin eftir inn-
lenda höfunda. Eins og flestum er
kunnugt, þar sem nokkuð er liðið síðan
þetta var, þá var höfundur verðlauna-
lagsins Valdimar Auðunsson. Nú ætlar
harmonikusíðan að kynna Valdimar fyr-
ir lesendum blaðsins.
Valdimar Auðunsson er fæddur að
Dalseli undir Eyjafjöllum. Hann var
um fermingu, er hann byrjaði að leika
á harmoniku, og var hann brátt farinn
að leika á skemmtunum í sveitinni. —
Muna sennilega nokkrir eftir, að oft
var tekið fram í auglýsingum, að Dal-
selsbræður léku. Var það þá Valdimar
og bróðir hans Leifur, sem nú er við
söngnám. Ennfremur lék einn bróðirinn
um tíma á trommur og systir þeirra lék
ennfremur á harmoniku, sem þótti óal-
gengt þá og þykir enn.
Valdimar segist fljótt hafa byrjað að
setja saman lög, en þau gleymdust
flest aftur, því að ekki kunni hann að
skrifa nótur. Hann vill nú helzt ekki
minnast neitt á þessi lög sín, segir að
hann hafi sett þau saman, þegar hann
sat yfir ánum.
Valdimar fluttist um tvítugt til
Reykjavíkur og gerðist bifreiðastjóri.
Hann lék þó oft fyrir dansi um helgar
og hélt sér þannig við. Fyrir tæpum
tveimur árum datt honum í hug lagið
Ástartöfrar (sem þá var nafnlaust),
og fannst það heldur betra en hin lögin
sín. Hann lék það við og við, þar sem
hann var fenginn til að leika fyrir
dansi, og var honum hrósað mjög fyrir
lagið. Honum kom samt aldrei til hugar
að gefa það út eða neitt slíkt. Þegar
SKT keppnin var tilkynnt, var Valdi-
mar ekki í bænum og vissi hann ekkert
um keppnina. Honum brá því í brún,
þegar honum er sagt, að lagið hans
hafi hlotið fyrstu verðlaun í undan-
keppni.Róbert Þórðarson harmonikuleik-
ari og undirritaður höfðu skrifað lagið
niður, því að báðir höfðu lært það hjá
Valdimar og sendu þeir lagið í keppn-
ina. Ennfremur sendu þeir annað lag
eftir Valdimar og hlaut það önnur verð-
laun í fyrri undankeppni og fimtu verð-
laun í úrslitakeppninni.
Þegar úrslitakeppnin fór fram sat
Valdimar og hlustaði í útvarpið og seg-
ist hann ekki hafa trúað sínum eigin
eyrum, er hann heyrði, að lagið hafi
hlotið fyrstu verðlaun, því að aldrei
fannst honum lagið vera það merki-
legt. Lagið hefur nú verið gefið út og
selst vel, því að það eru fleiri en þeir,
sem voru í Góðtemplarahúsinu sunnu-
dagskvöldið, sem keppnin fór fram, er