Jazzblaðið - 01.12.1950, Side 15

öito Ei
urnó
Eftir:
CHARLES H. LONG
fréttaritara
Jazzblaðsins
í Englandi.
sextettiim
Tito Burns fæddist í London í febr.
1921. Hann byrjaði að leika á píanó 12
ára gamall, en tók til við harmonikuna
ári síðar. Hann byrjaði fljótt að leika
hingað og þangað og eftir að hann hafði
unnið „amatör-hljómsveita“ samkeppni
„Melody Maker“ með litla hljómsveit,
gerði hann hljóðfæraleik að atvinnu.
Hann lék fyrst í eigin tríói, en var
síðan ráðinn til Don Marino Baretto,
þar sem hann var í þrjú ár.
Hann lék í nokkrum útvarpsþáttum
með Lou Praeger og eins var hann fyrsti
harmonikuleikarinn, sem kom fram í
hinum fræga útvarpsþætti „Radio
Rhythm Club“.
Eftir að hafa leikið með tríói sínu
á klúbbnum „Potomac", þar sem Harry
Parry hljómsveitin var einnig, í-éðst
hann aftur til Baretto til að leika inn á
nokkrar plötur og var lag eftir Tito eitt
þeirra, „Swingin at the Conga“, sem
náði miklum vinsældum. 1940 stofnaði
hann eigin kvartett með þeim Tommy
Pollard á píanó, Syd Raymond á tromm-
ur og Charlie Short á bassa. Ári síðar
fór hann í flugherinn. í stríðslokin var
hann í Indlandi og var hann sendur til
útvarpsstöðvarinnar SEAC til að að-
stoða Charles Chilton við skipulagningu
útvarpsþátta. Hann stofnaði einnig eig-
Jn sextett, sem varð kunnur undir nafn-
inu SEAC sextettinn undir stjórn Tito
Burns. — Þegar hann losnaði úr flug-
hernum kom hann aftur heim og kom
fram í nokkrum útvarpsþáttum.
Hinn skemmtilegi útvarpsþáttur „The
Accordian Club“ var settur saman og
var upphaflega áætlað, að hafa hann í
sex vikur, en vegna vinsældanna var það
fært fram um heilt ár.
Tito stofnaði sextett sinn sérstaklega
fyrir þennan hátt, en eftir fyrstu sex út-
sendingarnar breytti hann nokkuð um
og fékk m. a. Ray Ellington á tromm-
urnar og sem söngvara. Árið 1947 var
Tito einn þeirra, er fremstir urðu í
kosningum „Melody Maker“ um vinsæl-
ustu ensku hljóðfæraleikarana. Þegar
„Accordian Club“ hætti, lék hljómsveit-
in um skeið í „Variety“ og ferðaðist
síðan um landið, þar sem hinir mörgu
aðdáendur hljómsveitarinnar frá út-
varpsþættinum fengu að heyi’a í henni
í eigin persónu.
Í útvarpsþáttunum hafði Tito lagt
mesta áherzlu á, að leika Be-bop, en
það var rólegt bop, enginn gauragang-
ur og hávaði. Þegar hann lék fyrir
dansi, varð hann að leika meira af dæg-
urlögum, verzlunarmúsik — og sýndi
þar, að hann var með engu verri dans-
en jazzhljómsveit.
FRAMH. á bls. U.
$azzíUiÍ 11