Stundin - 01.08.1940, Síða 11

Tómas Guðmundsson:
Ljóð um unga
konu frá Súdan
DAÐ er afríhansht myrhur í æðum hennar,
sem órótt og níðandí rennur
og göldróttur eldur i augum hennar,
sem ýmíst dvín eða brennur.
Því gamall frumshógui sunnan úr Súdan
sefur í hennar barmí,
og andvírðí sextíu svartra þræla
síndrar á döhhum armí.
HÚN gengur sem drottníng í dansal hvöldsíns,
sem dunar af shrYhhjóttum tónum.
Og vínín í sægrænní móðu mara
sem marglíttuball í sjónum.
Þá sér hún hannshe undarleg augu,
sem útí í nóttínní sveíma,
og vahnar af draumí víð víllídýra —
veín í shógunum heíma.
ÞÁ inínnist hún ennþá ömmu sínnar
og afa —. Það var nú maður!
Engínn höfðíngí í sjálfrí Súdan
var svípað því útflúraður.
Með hríng í nefí en nahínn að mestu
á næturnar gehh hann á veíðar,
og át það úr hnefa, sem annarsstaðar
er ætlað til hnífs og sheiðar.