Árdís - 01.01.1949, Side 27

Ársrit Bandalags lúterskra kvenna
25
Margrét tók þá vaðmálsstranga. — Það dugði ekki annað en
eiga vaðmálspjötlu á hendi með fjórtán börn, fram í afdal og koma
ekki í kaupstað nema kanske einu sinni á ári — kanske aldrei á
árinu. Svo Margrét tók á vaðmálsstranga sínum, sneið buxurnar
handa litla snáðanum og þræddi saman svo að vel dugði, þá á
Sunnudagsmorguninn og lofaði drengnum með sér til kirkjunnar.
— Það er einmitt þetta, kæru tilheyrendur. — Þetta sem gerst
hefir í hljóði — Tárin þerruð, sárin mýkt og grædd, myrkrinu vísað á
bug með ljósinu — ljósi á lýsiskolu stundum — í fátæklegri baðstofu,
Ijós hjartans skein alveg eins skært þar — ljós manngæsku og vits-
muna, ljós sjálfviljafórnar sem möglaði ekki þó byrðin væri þung —
kvartaði ekki þó stundum lægi í herðum, heldur 'hélt beint áfram --
áfram — framhjá skuggunum og öllum þeim ógnum sem æskan
óttaðist í skuggunum — áfram hjá 'heimsku og hjátrú inná svið hins
sanna ljóss og lífs. —
Það er með því að tendra þetta ljós fyrst og fremst í sál þeirra
sem konan umgengst, að hún getur vonast eftir að koma fram til
góðs á heimssviðinu.
Svo vil ég þakka fyrir alt gott, sem mér hefir h'lotnast fram
að þessu. Guði sé lof fyrir að ég fékk að þekkja kristna trú. Fyrir
foreldra, ættir, uppruna og föðurland. Fyrir þá sem hjúkruðu mér í
æsku og kendu mér að þekkja Guð og frelsarann. Fyrir að leiða mig
í þetta land. Fyrir vænan eiginmann, sem með óþreytandi elju hefir
erfiðað fyrir tilveru okkar og barna okkar, fyrir börn, sem eru
ráðvönd og unna okkur af heilum hug, fyrir velviljaða tengdasonu
fyrir efnileg barnabörn. Fyrir að hafa gefið mér og mínum heilsuna
aftur og aftur, oft úr þungum viðjum. Fyrir að hann ieyfði mér,
svo örlítil sem ég er, að taka þátt í því hinu mikla landnámsstarfi
þjóðar minnar í Norður-Ameríku. — Fyrir alt, sem lífið hefir rétt
að mér, blítt og strítt, þakka ég Drotni.
Svo þakka ég yður öllum, sem eruð hér í kveld, fyrir þólin-
mæðina að hlusta á þessi orð, sem ég hef flutt. Og hjartans þakkir til
Bandalags Lúterskra Kvenna, fyrir að bjóða mér að koma hingað
og allra þeirra sem hafa stutt að því á einhvern hátt.
Enn vil ég þakka Mr. og Mrs. Arinbjörn Bárdal fyrir framúr-
skarandi alúðlega gestrisni á þeirra höfðinglega heimili, er þau
hafa látið okkur þremur í té manni mínum, dóttur og mér allann
tímann sem þíng Bandalags Lúterskra Kvenna stóð yfir.