Morgunblaðið - 10.02.2009, Blaðsíða 24

24 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. FEBRÚAR 2009
Sólveig Sigrún
Oddsdóttir
✝ Sólveig SigrúnOddsdóttir
fæddist í Móhúsum í
Garði, 11. október
1916. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Garðvangi 30. janúar
síðastliðinn og var
útför hennar gerð frá Útskálakirkju 7.
febrúar.
Meira: mbl.is/minningar
Egill Guð-
mundsson
✝ Egill Guðmunds-son, bóndi í
Króki í Grafningi í
Árnessýslu, fæddist í
Eyvík í Grímsnesi 13.
maí 1921. Hann lést
á bráðamóttöku
Landspítalans í
Reykjavík 21. desember síðastliðinn og
var útför hans gerð frá Selfosskirkju
10. janúar.
Meira: mbl.is/minningar
Ómar Ingi Ol-
sen Ómarsson
✝ Ómar Ingi OlsenÓmarsson fædd-
ist í Reykjavík 8. febr-
úar 2008. Hann lést
15. nóvember sl., að-
eins níu mánaða
gamall.
Útför hans fór
fram 24. nóvember 2008.
Meira: mbl.is/minningar
✝ Haraldur Björns-son fæddist í Ána-
naustum í Reykjavík 2.
október 1924. Hann
lést á líknardeild
Landspítalans í Landa-
koti, 31. janúar síðast-
liðinn. Foreldrar hans
voru Anna Pálsdóttir
húsmóðir, f. 17. sept-
ember 1888, d. 6. des-
ember 1961 og Björn
Jónsson skipstjóri, f. 6.
júlí 1880 d. 9. ágúst
1946. Haraldur var ell-
efti í hópi 13 systkina,
sem ólust upp hjá foreldrum sínum í
Ánanaustum. Systkinin eru nú öll lát-
in, en þau voru: Ásta Laufey, f. 24.
nóvember 1908, Jón, f. 28. júlí 1910,
Sigurbjörg, f. 5. nóvember 1911, Unn-
ur, f. 3. nóvember 1913, Björgvin
Halldór, f. 24. ágúst 1915, Hildur, f.
27. nóvember 1916, Viggó Páll, f. 27.
febrúar 1918, Sigríður, f. 1. nóv-
ember 1919, Anton Björn, f. 6. júní
1921, Auðbjörg, f. 5. apríl 1923, Guð-
jón f. 27. febrúar 1926, Valdimar, f.
16. ágúst 1927 .
Haraldur kvæntist 9. júní 1951
Þóru Stefánsdóttur, f. 10. júlí 1924, d.
26. janúar 2006. Foreldrar hennar
fyrirtækisins ásamt Gunnari Guð-
jónssyni. Undir stjórn Haraldar
breyttist fyrirtækið úr hefðbundinni
heildverslun í sérhæft umboðsfyr-
irtæki með pappír og pappírsvörur.
Frá upphafi var lögð höfuðáhersla á
viðskipti við finnsk fyrirtæki í papp-
írsiðnaði og er svo enn þann dag í
dag. Árið 1984 festi S. Árnason &
Co. kaup á Ólafi Þorsteinssyni ehf.
Haraldur rak fyrirtækin ásamt fjöl-
skyldu sinni til dauðadags.
Árið 1965 var Haraldur skipaður
ræðismaður Finnlands í Reykjavík
og frá 1968 til 2001 gegndi hann
starfi aðalræðismanns Finnlands á
Íslandi. Fyrir störf sín sæmdi forseti
Finnlands hann stórriddarakrossi
hinnar hvítu rósar. Haraldur var
mikill KR-ingur og æfði og keppti
með því félagi um árabil. Hann lagði
stund á frjálsar íþróttir. Mesta
ánægju hafði hann af skíðaíþróttinni
sem hann stundaði fram á níræð-
isaldur. Jafnframt var Haraldur
virkur í félagsstörfum fyrir KR.
Hann sat í stjórn skíðadeildar KR og
í aðalstjórn félagsins. Þá var hann
formaður skíðadeildar 1948-1949.
Haraldur var í sveit í Eyvík í Gríms-
nesi. Hann minntist oft veru sinnar
þar og hélt sambandi við Eyvík-
urfólkið alla tíð.
Útför Haraldar fer fram frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.
voru Stefán Ingimar
Dagfinnsson skip-
stjóri, f. 10. júlí 1895,
d. 31. ágúst 1959 og
Júníana Stefánsdóttir
húsmóðir, f. 14. júní
1891, d. 5. október
1982. Börn Þóru og
Haraldar eru: Stefán,
f. 4. júlí 1952; Guðjón
Björn, f. 12. desember
1956, kvæntur Karól-
ínu Margréti Jóns-
dóttur, f. 4. september
1959, sonur þeirra er
Haraldur, f. 30. janúar
1995; Anna Sigríður, f. 5. september
1959, gift Sigurði Snorrasyni, f. 8.
mars 1953, börn þeirra eru Þóra, f.
21. desember 1989 og Snorri f. 24.
febrúar 1994. Dætur Sigurðar eru
Elín Dóra, f. 6. apríl 1971, Linda
Björk, f. 1. mars 1972 og Harpa
Dögg, f. 12. apríl 1981.
Haraldur stundaði nám við Verzl-
unarskóla Íslands og lauk þaðan
prófi árið 1942. Hann var háseti á
síldarskipum 3 sumur. Haraldur hóf
störf hjá S. Árnason & Co. umboðs-
og heildverslun haustið 1942. Hann
tók þar fljótlega við starfi fram-
kvæmdastjóra og varð síðar eigandi
Sorg ríkir í fjölskyldunni eftir fráfall
tengdaföður míns Haralds Björnsson-
ar. Hann var kominn á 85. aldursár
þegar hann lést 31. janúar sl. Þó að
hann hafi verið veikur frá því í lok nóv-
ember vonuðumst við til að hann
myndi hressast og komast upp í Skála-
fell á skíði eins og hann hafði áhuga á.
Vonbrigði hans voru mikil þegar hann
fann heilsuna þverra og allt fram á síð-
ustu stundu héldum við í vonina um að
hann kæmist af stað aftur.
Það fyrsta sem ég tók eftir þegar ég
kynntist Haraldi var að hann virtist
aldrei skipta skapi, rólegur og yfirveg-
aður. Hann þurfti ekki að hækka róm-
inn til að aðrir hlustuðu, fékk athygli
þeirra sem voru nálægt. Hann var af-
skaplega orðvar maður og aldrei
heyrði ég hann segja blótsyrði. Þegar
hann tók ákvörðun fékk fátt henni
breytt og allt var þetta gert í rólegheit-
unum.
Haraldur var mikið fyrir útiveru og
bestu minningarnar eru úr Grafningn-
um þar sem hann vildi helst vera. Iðu-
lega þegar helgi nálgaðist var farið að
athuga hvort einhver ætlaði ekki að
fara austur og var hann fyrstur af stað.
Þegar komið var á staðinn leið ekki
langur tími þar til sást til hans í tiltekt
umhverfis bústaðinn. Fyrir þremur ár-
um þegar Þóra dó missti Haraldur
mikið og hefur í raun aldrei komist yfir
þann missi. Söknuðurinn var mikill en
hverja helgi fór hann upp í kirkjugarð
og setti blóm á leiðið. Það var ekkert
sem gat fyllt skarðið sem hún skildi eft-
ir og ótrúlegt hvað hann var staðráðinn
í að reyna að bjarga sér sjálfur heima.
Haraldur var einstaklega um-
hyggjusamur afi barnabarnanna og
fylgdist af áhuga með þeim í leik og
starfi. Snorri og Haraldur yngri
spiluðu ekki marga leiki í fótboltanum
án þess að afi kæmi til að fylgjast með
og Þóra yngri fékk sömu athygli með-
an hún var í ballett. Það sama átti við
um hvernig þeim gekk í skólanum.
Hann var farinn að hlakka til að nafni
hans yrði fermdur í vor og Þóra að út-
skrifast úr MR.
Hann var dyggur stuðningsmaður
KR og mætti undanfarin ár á flesta
heimaleiki í fótboltanum. Einnig var
hann áhugasamur um enska fótboltann
og þar var Liverpool efst á blaði. Ætt-
fræðin var einnig mikið áhugamál og
var hann ótrúlega fróður um menn og
málefni í Vesturbænum. Ég hafði oft
gaman af að ræða þau mál en hann var
úr Ánanaustunum en ég alin upp á
Vesturgötunni. Ég vil þakka Haraldi
góða samfylgd frá fyrstu kynnum.
Hans verður sárt saknað
Karólína Margrét Jónsdóttir.
Sólin sendi geisla sína inn um
gluggann þegar tengdafaðir minn Har-
aldur Björnsson kvaddi þennan heim.
Það var daginn fyrir andlátið að við
feðgar komum við hjá honum en Snorri
var að fara til fjalla á snjóbretti og þeg-
ar hann vissi það brosti hann og sagði
„já, það er sjálfsagt að nota þennan fal-
lega dag“.
Haraldur var góður skíðamaður og
stundaði Skálafellið í áratugi, var
mættur þar um helgar þegar færi gafst
og beið eftir að lyftur opnuðu á morgn-
ana. Eftir að skíðaferðinni lauk fór
hann gjarnan í Grafninginn þar sem
sumarhúsið hans er og ef ekki var
hægt að komast alla leið akandi spennti
hann á sig gönguskíði og gekk þangað,
oft langa leið. Einnig fór hann í skíða-
ferðir til útlanda í mörg ár og hafði
áformað að fara eina slíka nú í vetur en
tók sér aðra ferð á hendur.
Haraldi leið hvergi betur en í Grafn-
ingnum, með útsýni yfir Þingvallavatn
þar sem Skjaldbreiður blasti við. Yfir
sumarmánuðina var farið þangað, helst
um hverja helgi, og var hann þá fljótur
að fara í útifötin, hreinsa til og huga að
gróðri. Hann fór ófáar ferðir með hrífu
á öxl og áburð og fræ í fötu til að græða
rofabörð og mela, ekki bara í sínu landi
heldur einnig utan þess. Sérstaka alúð
fékk flötin við bátaskýlið sem hann
græddi upp á mörgum árum. Nokkr-
um sinnum um páska fórum við tveir í
Grafninginn á vélsleðum, en Haraldur
var með þeim fyrstu hér á landi sem
eignaðist einn slíkan. Sá hinn sami var
þó ekki notaður í þær ferðir enda kom-
in betri tæki á seinni árum. Hann var
um sjötugt þegar við fórum í sleðaferð
upp í Veiðivötn og tók hann þá að sér
forystuhlutverkið; að aka yfir ísilögð
vötnin þegar við hinir vorum hikandi.
Ég átti þess einnig kost að fara með
Haraldi í mörg ár til veiða í Norðurá í
Borgarfirði en Haraldur veiddi þar í yf-
ir 50 ár. Síðast fórum við þangað árið
2003 en eins og menn vita sem þar hafa
verið er neðra svæðið þar erfitt yfir-
ferðar fyrir harðfullorðið fólk. Þetta
voru mjög góðar ferðir enda þekkti
Haraldur ána og umhverfið mjög vel
og hann vissi nákvæmlega hvaða regl-
ur giltu við veiðarnar. Hann þoldi illa ef
aðrir veiðimenn fóru ekki eftir settum
reglum og sagði sem svo „mér finnst
þessir menn fara ansi glannalega að!“
Haraldur talaði aldrei illa um fólk og
aldrei heyrði ég hann bölva utan ef
honum fannst á rétt sinn eða annarra
gengið en þá sagði hann gjarnan að
þetta eða hitt væri nú ansi glannalegt.
Haraldur var mjög traustur maður,
það sem hann sagði stóð eins og stafur
á bók. Hann nefndi við mig nú seint í
haust að svo virtist að traust og trún-
aður væri horfið, það væri ekkert að
marka það sem menn segðu. Þetta
fannst honum miður enda ekki vanist
þessu í viðskiptum sínum.
Missir Haraldar var mjög mikill
þegar Þóra eiginkona hans til 54 ára
féll snögglega frá fyrir þremur árum
og var hann aldrei samur eftir það en
þau hafa nú náð saman á ný.
Ég þakka tengdaföður mínum fyrir
alla góðu tímana sem við áttum saman.
Sigurður Snorrason.
Haraldur Björnsson
 Fleiri minningargreinar um Har-
ald Björnsson bíða birtingar og
munu birtast í blaðinu næstu daga.
Minningar á mbl.is
✝ Jón Stefánssonfæddist á Ak-
ureyri 7. júní 1937.
Hann lést á heimili
sínu, í Skessugili, 30.
janúar síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
hjónin Ragnheiður
Jónsdóttir frá Engi-
mýri í Öxnadal, f.
24.2. 1899, d. 19.7.
1980, og Stefán
Árnason frá Dag-
verðareyri, f. 19.9.
1897, d. 23.5. 1977.
Þau hófu búskap í
Glerárþorpi en fluttu síðan í Norð-
urgötu 15 á Akureyri þar sem þau
ólu upp börn sín. Þau eignuðust ell-
1902, d. 5.8. 1967 og Sigríður Guð-
jónsdóttir 26.7. 1910, d. 7.2. 1995.
Börn þeirra Jóns og Ástu eru: 1)
Sigríður Halla, f. 30.12. 1956, maki
Klæmint Klein, börn hennar eru,
Kristín, maki Rókur Tummasarson
og börn þeirra eru Halla, Páll og
óskírð Tummasarson; Jón Þór,
maki Jacoba Winther og börn
þeirra eru Ása Winther og Karol-
ina Halla Jónsdóttir; og Linda Sif,
maki Henning Sörensen og sonur
þeirra Kristinn Þór. 2) Ragnheið-
ur, f. 16.4. 1958, maki Gunnar
Magnússon, börn hennar eru
Hulda Magnadóttir, Guðlaug Ásta,
maki Kristján Baldur Valdimars-
son, Hermann Ingi og Jón Elvar
Gunnarsbörn. 3) Sonja Rut, f. 11.1.
1966, maki Kjartan Smári Stef-
ánsson, börn hennar eru Ásta Mar-
grét Rögnvaldsdóttir, maki Jó-
hann Ágúst Sigmundsson, Andrea
Dögg og Ásdís Elva Kjart-
ansdætur. 4) Stefán Einar, f. 22.10.
1969, maki Steinunn Jóna Sæ-
valdsdóttir, börn þeirra eru Lena
Ósk, Einar Bjarki og Eva Lind. 5)
Jóna Brynja, f. 17.10. 1976, maki
Tómas Veigar Sigurðsson, börn
hennar eru Díana Rós Jónudóttir,
Tómas Smári Tómasson og Emilía
Ásta Tómasdóttir, f. 23.1. 2004, d.
18.2. 2004.
Jón ólst upp í Norðurgötu 15
þar sem hann sleit barnsskónum.
Ungur flutti hann til Vest-
mannaeyja þar sem hann stundaði
sjómennskuna og lærði til múrara.
Kynntist hann konunni sinni þar
og hófu þau búskap 1956. Leiðin lá
aftur til Akureyrar í gosinu 1973
og hafa þau búið þar síðan.
Útför Jóns fer fram frá Ak-
ureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
efu börn en níu kom-
ust upp. Þau eru Ólaf-
ur, f. 28.10. 1925,
Sigríður, f. 3.12. 1926,
d. 3.10. 2003, Örn, f.
2.7. 1931, Stefán
Gunnar, f. 27.7. 1932,
Anna Fríða, f. 6.10.
1934, d. 25.5. 2005,
Jón, f. 7.6. 1937,
Brynjar Karl, f. 2.8.
1939, Sigurður Árni,
f. 16.9. 1941, og Auð-
ur, f. 9.12. 1945.
Jón giftist 19.9.
1957 Ástu Hallvarð-
sdóttur frá Vestmannaeyjum, f.
25.6. 1939. Foreldrar hennar voru
Hallvarður Sigurðsson, f. 14.5.
Kæri bróðir.
Þá er komið að kveðjustund. Þegar
ég sest niður til að skrifa nokkur
kveðjuorð til þín fallast mér hendur.
Það er svo margt sem ég vildi þakka
þér fyrir og líka margt sem við
kannski hefðum þurft að tala um en
það bíður bara betri tíma. Veikindi
þín voru þér erfið en þú tókst þeim
með æðruleysi og alltaf var stutt í
brosið og grínið hjá þér. Heimili ykk-
ar Ástu stóð alltaf opið fyrir okkur öll-
um og gott þangað að koma og þökk-
um við fyrir það.
Jón var mikill söngmaður og hafði
gaman af að vera í góðra vina hópi og
var þá lagið tekið og sungið bæði mikið
og hátt, þessum stundum gleymum við
ekki. Elsku Ásta, missir þinn er mikill
en við vitum að börnin ykkar standa
sem klettur við hlið þér og gefa þér
styrk á þessum erfiðu tímum. Elsku
bróðir, með þessum fátæklegu orðum
viljum við systkinin þakka þér sam-
fylgdina í gegnum árin og biðjum góð-
an Guð að geyma þig og vernda uns
leiðir okkar liggja saman á ný.
Að lokum viljum við senda þér,
Ásta mín, börnum þínum, mökum
þeirra og barnabörnum innilegar
samúðarkveðjur og biðjum um styrk
fyrir ykkur öll.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum
lífsins degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleym-
ist eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibjörg Sigurðardóttir.)
Kæri bróðir, hafðu þökk fyrir allt.
Minning þín mun lifa með okkur um
ókomin ár.
Fyrir hönd okkar systkinanna og
maka okkar.
Þín systir
Auður.
Kæri Jón!
Þá er komið að leiðarlokum, ekki
grunaði mig það að það yrðu okkar
síðustu samverustundir hér á jarðríki
þegar við hittumst við jarðarför Est-
erar mágkonu þinnar í nóvember sl.
Þrátt fyrir heilsubrest þinn datt mér
ekki annað í hug en við myndum sjást
aftur á sumri komanda. Enn erum við
minnt á það að enginn þekkir sinn
vitjunartíma.
Ég er systursonur Jóns, þannig að
hann hefur verið hluti af lífi mínu alla
mína tíð.Við Jón náðum einstaklega
vel saman, samband okkar Jóns og
Ástu konu hans og þeirra barna var
mjög náið meðan þau bjuggu í Eyj-
um, auðvitað minnkaði það þegar það
Jón Stefánsson
Félag sjálfstæðismanna
í Árbæ, Selási, Ártúns- og
Norðlingaholti
Opinn fundur
með Guðlaugi Þór
Félag sjálfstæðismanna
í Árbæ Selási, Ártúns- og
Norðlingaholti efnir til opins
fundar með Guðlaugi Þór
Þórðarsyni alþm. um stjórnmálaviðhorfið.
Fundurinn verður miðvikudaginn 11. febrúar kl.
20:00 í félagsheimili sjálfstæðismanna í
Hraunbæ 102B (við hliðina á Skalla).
Allir velkomnir! Stjórnin.
Lokað
Vegna jarðarfarar HARALDAR BJÖRNSSONAR verða skrifstofur
okkar lokaðar í dag.
S. Árnason & Co.
Ólafur Þorsteinsson ehf.
Vatnagörðum 4.