Morgunblaðið - 13.07.2009, Blaðsíða 15

15
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 13. JÚLÍ 2009
Áheyrandi Það var engu líkara en að þjóðskáldið Jónas Hallgrímsson legði við hlustir þegar þau Megas og Magga Stína tóku lagið, við undirspil Senu-
þjófanna, í blíðviðri í Hljómskálagarðinum sl. föstudagskvöld. Það þótti mörgum afar viðeigandi enda hefur skáldið oft komið við sögu í textum Megasar.
Golli
Ómar Ragnarsson | 12. júlí 2009
Hver vill vera í hlutverki
Óla skans? Enginn.
Vafasamt er hvort nokk-
urn tíma verður upplýst
um tíðni heimilisofbeldis
kvenna gagnvart körlum.
Þetta verður áfram óupp-
lýst stærð og óráðin gáta.
Það er feimnismál fyrir
karla að vera undir járnhæl kvenna
sinna, samanber vísurnar gömlu um Óla
skans sem var "ógnar vesalingur" og var
alger andstæða við Völu, konu sína. Um
það skass var sungið: "Vala hans, Vala
hans, veit nú hvað hún syngur." Sem
sagt ekki aðeins líkamlegir yfirburðir
heldur fyrst og fremst andlegir yfirburð-
ir. Vala niðurlægði Óla á allan hátt og lét
hann heyra það að að hann væri naut-
heimskur:
"Þú ert naut, þú ert naut, /
þannig hóf hún tölu. /
Óli gaut, Óli gaut /
augunum til völu.
Óli, Óli, Óli skans. /
Voðalegur vargur er hún Vala, kona
hans."
Hvaða karlmaður vill viðurkenna að
vera í hlutverki Óla skans? Auðvitað eng-
inn. Hann verður hafður að háði og
spotti eins og vesalingurinn Óli.
Meira: omarragnarsson.blog.is
Jenný Anna Baldursdóttir | 12. júlí 2009
Íþróttaólæsi
Eitt af því sem ég er
þakklátust fyrir í lífinu er
að hafa alist upp hjá
gömlu fólki þar sem mér
var kennt að lesa þannig
að ég gúffaði í mig öllu á
prenti frá fimm ára aldri. Meira að segja
Herópinu.
Ég hef oft velt því fyrir mér, nokkuð
góð með mig bara, hversu skelfileg örlög
það væru að geta ekki lesið.
Svo hef ég áttað mig á því smátt og
smátt að ég er að hluta til ólæs.
Það er allt vaðandi í íþróttafréttum út
um alla miðla.
Þegar sjónvarp og útvarp er annars
vegar er auðvelt að slökkva og snúa sér
að öðru en samt truflar það mig alveg
ferlega að skilja ekki hvað það er sem
fólk er svona í skýjunum yfir.
Meira: jenfo.blog.is
Á NÆSTU dögum mun Al-
þingi greiða atkvæði um það
hvort Ísland sækir um aðild
að Evrópusambandinu. Rétt
er að leggja áherslu á að
ályktunin snýst aðeins um
tvennt:
1. Að fela ríkisstjórninni að
leggja inn umsókn um aðild
Íslands að ES og að loknum
viðræðum við sambandið
verði haldin þjóðaratkvæða-
greiðsla um væntanlegan að-
ildarsamning.
2. Að ríkisstjórnin fylgi sjónarmiðum um
verklag og meginhagsmuni sem fram koma
í áliti meiri hluta utanríkismálanefndar.
Þeir sem segja nei hafna því að þjóðin fái
tækifæri til þess að greiða sjálf atkvæði um
þann samning sem kann að nást. Það er
gamaldags þankagangur og ekki í samræmi
við hugmyndir manna um nýtt Ísland. Og
heldur ekki í samræmi við ályktun lands-
fundar Sjálfstæðisflokksins um málið. Kjós-
endur eiga rétt á því að taka sjálfir afstöðu
um sína hagsmuni í þessu máli sem varðar
meginhagsmuni þjóðarinnar um langa fram-
tíð.
Hvað sögðu sjálfstæðismenn?
Í umræðum um landsfundarályktunina
hafa flestir staðnæmst við ákvæði um sér-
staka atkvæðagreiðslu um aðildarviðræður.
Trúir ályktuninni hafa formaður og varafor-
maður flokksins lagt fram breytingartillögu
þar að lútandi. Gleymst hefur að í sam-
þykktinni komu líka fram eftirfarandi atriði
um samningaviðræður:
1. Kostir aðildar tengjast helst gjaldmið-
ilsmálum og ljóst að ýmis álitamál verða að-
eins skýrð í viðræðum, hvort sem
þær snúast um gjaldmiðilinn eða
aðild.
2. Setja skuli fram skilgreind
markmið og samningskröfur.
3. Ekki verði gefin eftir til ann-
arra þjóða eða samtaka þeirra yf-
irráð yfir auðlindum Íslands og
að standa beri vörð um innlenda
matvælaframleiðslu.
4. Niðurstaða úr samnings-
viðræðum um aðild Íslands að
Evrópusambandinu verði borin
undir þjóðaratkvæði.
Breytingartillaga sjálfstæð-
ismanna er eðlilegt framhald af
niðurstöðum landsfundar. Í pólitík ná menn
hins vegar ekki alltaf fram öllum sínum
kröfum. Óháð því hver niðurstaða Alþingis
verður um þessa breytingartillögu ber þing-
mönnum flokksins skylda til þess að standa
vörð um aðra liði landsfundarályktunar. Þar
er beinlínis undirstrikað að álitamál verða
aðeins skýrð með viðræðum. Af þeirri
ástæðu einni er eðlilegt að flokkurinn styðji
aðildarumsókn.
Ef Ísland sækir um aðild munu eiginlegar
viðræður í fyrsta lagi hefjast um næstu ára-
mót. Mjög mikilvægt er að tíminn fram að
því verði nýttur til þess að undirbúa um-
sóknina sem allra best. Viðræðuferlið þarf
að vera með þeim hætti að ekki skapist tor-
tryggni um vinnubrögð. Þar verða sjálf-
stæðismenn að koma að verki. Flokkurinn
hefur alltaf verið í forystu í utanríkismálum
þjóðarinnar og má ekki skerast úr leik í
þetta sinn. Honum ber að vinna að því að
tryggja að í viðræðum náist sem bestur
samningur. Þjóðin sjálf á svo síðasta orðið
um það hvort samningurinn verður sam-
þykktur.
Enginn heilvita maður vill afhenda öðrum
þjóðum íslenskar auðlindir. Það yrði í fyrsta
sinn sem Evrópusambandið sölsaði undir
sig auðlindir annarra ríkja og afar illa
þyrfti að halda á málum til þess að svo færi
í samningum Íslendinga. Að sjálfsögðu þarf
Sjálfstæðisflokkurinn engu að síður að gæta
þess að svo fari ekki.
Ekkert í ályktun landsfundar Sjálfstæð-
isflokksins segir að þingmenn flokksins eigi
að koma í veg fyrir viðræður við Evrópu-
sambandið. Þvert á móti er undirstrikað að
þær séu nauðsynlegar. Því eiga þingmenn
að stuðla að því að samningaumleitanir
hefjist og að niðurstaða úr þeim verði góð.
Til þess að svo megi verða þarf utanrík-
isráðherra að lýsa því skýrt yfir að fylgt
verði þeim vinnubrögðum sem hér er lýst.
Allar leiðir til endurreisnar
Öllum er ljóst að sáralítið hefur verið
gert til þess að reisa Ísland við síðan í októ-
ber síðastliðnum. Enginn stjórnmálaflokkur
hefur komið fram með heildstæða áætlun til
framtíðar. Íslendingar verða að ná stjórn á
ríkisfjármálunum, þeir þurfa að koma
bankakerfinu í gang og raunhæfar lausnir
þarf vegna fjármála heimila og fyrirtækja.
Á sama tíma verður þjóðin að snúa aftur
inn í alþjóðasamfélagið þannig að hún njóti
lánstrausts á ný. Kreppan hefur kennt þeim
sem geta lært að í framtíðinni geta Íslend-
ingar ekki verið með gjaldmiðil eins og
krónuna, örmynt sem má sín lítils í gróða-
bralli ófyrirleitinna spákaupmanna sem
geta í einu vetfangi fært fyrirtæki og fjöl-
skyldur frá allsnægtum til örbirgðar. En
þjóðin þarf líka pólitíska bandamenn. Eng-
inn þarf jafnmikið á bandamönnum að halda
í milliríkjadeilum og smáþjóð.
Heyrst hefur að sumir líti svo á að at-
kvæðagreiðslan um aðildarviðræður sé hluti
af stríði sem Sjálfstæðisflokkurinn berjist
nú í af fullum þunga. Við hverja er það
stríð? Það má til sanns vegar færa að rík-
isstjórnarflokkarnir hafa ekki haldið vel á
málum að undanförnu og þar er hver hönd-
in upp á móti annarri. Einmitt þess vegna
er það mikilvægt að til sé í landinu ábyrgur
flokkur sem setur þjóðarhagsmuni fram
fyrir stundarþras. Evrópusambandið bíður
örugglega ekki spennt eftir því hvort Ís-
lendingar sækja um. Þeir einu sem skaðast
á því að ekki verði látið á aðildarviðræður
reyna eru íslenska þjóðin. Í stríði byrja
menn ekki á að skjóta sig í fótinn.
Við upphaf umræðna um tillöguna á Al-
þingi flutti formaður Sjálfstæðisflokksins
ræðu þar sem hann rakti marga kosti að-
ildar að Evrópusambandinu, þó svo að hann
teldi að hún væri ekki hnökralaus. Andi
ræðunnar var sá að óskynsamlegt væri að
hafna aðild að óskoðuðu máli. Aldrei hefur
verið jafnmikilvægt og nú að þjóðin haldi
öllum leiðum út úr kreppunni opnum. Þeir
sem segja nei við viðræðum við Evrópusam-
bandið loka dyrum sem vænlegastar eru í
peningamálum og alþjóðasamvinnu. Nei er
uppskrift að áframhaldandi stöðnun og
þrengingum þjóðarinnar um langa framtíð.
Hver vill bera ábyrgð á því?
Eftir Benedikt
Jóhannesson » Þar verða sjálfstæðismenn
að koma að verki. Flokk-
urinn hefur alltaf verið í for-
ystu í utanríkismálum þjóð-
arinnar og má ekki skerast úr
leik í þetta sinn. Honum ber að
vinna að því að tryggja að í við-
ræðum náist sem bestur samn-
ingur.
Benedikt
Jóhannesson
Þjóðarhagur umfram allt annað
Höfundur er framkvæmdastjóri.
BLOG.IS