Morgunblaðið - 13.07.2009, Blaðsíða 18

18 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 13. JÚLÍ 2009
✝ Hafþór Haf-steinsson fæddist
í Reykjavík 3. janúar
1966. Hann lést af
slysförum 2. júlí síð-
astliðinn. Faðir hans
er Hafsteinn Berg-
mann Sigurðsson, f.
7.8. 1943, kvæntur
Guðbjörgu Ósk Gunn-
arsdóttur, f. 7.2. 1954,
d.10.7. 2007. Móðir
Hafþórs er Elsa
Smith, f. 24.11. 1945.
Hálfsystir Hafþórs
samfeðra er Íris
Mjöll, f. 10.10. 1970, maki Ríkarður
Sigmundsson, f. 26.2. 1972, dætur
þeirra Lilja Karen, f. 22.9.1989,
Silja Rut, f. 3.2. 2004 og Arna Rakel,
f. 18.4. 2005. Hálfsystir Hafþórs
sammæðra er Hjördís Bald-
ursdóttir, f. 13.2. 1976, maki Þor-
leifur Björnsson, f. 3.6.1973, börn
þeirra Björn Elvar, f. 30.4.1995,
Þórdís Elsa, f. 16.11. 1998 og Aron
Örn, f. 6.3. 2007.
Eiginkona Hafþórs er Hjördís
Líney Pétursdóttir, f. í Hafnarfirði
17.4. 1972. Foreldrar hennar eru
Pétur Jóhannsson, f. 23.5. 1945 og
Sigrún Jónatansdóttir, f.19.2. 1948.
Börn Hafþórs og Hjördísar eru
Andri Pétur, f. 21.8. 1998 og Arnar
Hugi, f. 3.8. 2006. Systkini Hjördís-
ar eru a) Þórarinn G., f. 2.7. 1966,
maki Kristín Þórðardóttir, f. 21.8.
1965, börn þeirra Sigrún Harpa, f.
27.10. 1987, Elín Ástrós, f. 10.7.
1992 og Helena Sóley, f. 6.10. 1995.
aði hann sem flugmaður hjá Ís-
landsflugi og einnig við
áhafnaskráningu hjá Flugleiðum.
Hafþór hóf störf hjá Air Atlanta í
júlí 1991, og starfaði þar við hin
ýmsu störf næstu fimmtán árin,
m.a. sem stöðvarstjóri, flugmaður,
framkvæmdastjóri flugrekstr-
arsviðs, framkvæmdastjóri sölu- og
markaðssviðs og svo sem forstjóri
frá árinu 2001. Umsvif fyrirtæk-
isins jukust verulega á starfstíma
Hafþórs og fjöldi flugvéla fór úr
tveimur í tæplega sextíu, og varð
félagið stærsta flugfélag Íslands-
sögunnar og leiðandi á sínu sviði í
heiminum. Árið 2005 tók Hafþór
þátt í uppbyggingu Avion Group
sem forstjóri flugflutningasviðs fé-
lagsins þar sem hann hafði yfirum-
sjón með rekstri margvíslegra fé-
laga tengdra flugrekstri. Þar má
helst nefna rekstur flugfélagsins
Air Atlanta og viðhaldsfyrirtæk-
isins Avia Technical Services með
starfsstöðvar á Englandi og Írlandi.
Einnig byggði Hafþór upp félagið
Avion Aircraft Trading frá grunni,
en það félag sérhæfir sig í kaupum
og sölu á flugvélum. Í júlí 2006 lét
Hafþór af störfum sem forstjóri Air
Atlanta til að einbeita sér að rekstri
og uppbyggingu Avion Aircraft
Trading sem varð fljótt mjög um-
fangsmikið á sínu sviði. Hafþór
keypti svo rekstur félagsins í októ-
ber 2006 ásamt nánustu samstarfs-
mönnum sínum og starfaði sem
stjórnarformaður félagsins fram á
síðasta dag.
Útför Hafsteins fer fram frá Bú-
staðakirkju í dag, 13. júlí, og hefst
athöfnin klukkan 13.
Meira: mbl.is/minningar
b) Bryndís, f. 5.3.
1976, maki Sverrir
Jan Norðfjörð, f. 22.3.
1976, börn þeirra Há-
kon Jan, f. 5.9. 2002
og Pétur Wilhelm, f.
9.5. 2006.
Hafþór gekk í skóla
í Mosfellsbæ og lauk
þaðan gagnfræða-
prófi. Hann spilaði á
trommur með skóla-
hljómsveit Mosfells-
bæjar til ársins 1982.
Tónlist var Hafþóri
mjög hugleikin, en á
unglingsárunum lærði hann á píanó
og slagverk, auk þess að spila á
trommur með ýmsum hljómsveitum
fram til ársins 1984.
Hafþór hóf flugnám í nóvember
1984, og var það upphafið að glæst-
um ferli hans í flugiðnaðinum. Hann
lauk einkaflugmannsprófi í júlí
1985, bóklegu atvinnuflugmanns-
prófi frá Fjölbrautaskóla Suð-
urnesja í maí 1988, og fékk útgefið
atvinnuflugmannsskírteini í desem-
ber 1989. Samhliða flugnámi starf-
aði Hafþór hjá Flugskólanum Flug-
taki sem rekstrarstjóri, og lagði
grunn að uppbyggingu skólans. Þá
fékk hann flugkennaraáritun 1991,
og starfaði um hríð sem flugkenn-
ari. Hafþór var með atvinnuflug-
mannsréttindi á Beech, Boeing 737-
200 og Lockheed L-1011 TriStar.
Árið 1987 hóf Hafþór störf hjá
Arnarflugi í vörugeymslu frakt-
deildarinnar. Árin 1989-1991 starf-
Elsku Haffi okkar, þín verður svo
sárt saknað.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín alltaf,
Hjördís, Andri Pétur
og Arnar Hugi.
Heimur sonar míns.
Drengurinn minn horfir bláum augum
á heim sinn
úr vöggu með gulu fóðri, gerð úr fín-
asta tafti og blúndum,
hringlu og gulum bangsa sem spilar
lag … og mömmu, sem
fylgist með því.
Litlar — hlýjar barnshendur fálma eft-
ir taki, finnur öryggi
í föstu handtaki.
Stundum er líkt og hann vilji fljúga,
kannské er það aðeins
fugl í skóginum, sem hvílir sig um
stund – en reynir aftur
áður en lengra er haldið?
Drengnum mínum mun takast að
hefja sig til flugs – því
margt býr í framtíðinni.
Heimur hans verður innan um skýin
og oftast heiðbláan
himininn!
Elsa Smith.
Ástkæri tengdasonur.
Við sitjum hér saman og reynum
að átta okkur á atburðum liðinna
daga.
Hugmyndin var að setja niður á
blað nokkur fátækleg orð um þau
forréttindi að hafa fengið að kynnast
þér og njóta þess að hafa þig sem
einn af okkar nánustu fjölskyldu.
Við vorum svo óendanlega stolt af
því að eiga þig sem tengdason. Okk-
ur miðar mjög hægt, eins og tárvott
autt blað ber með sér.
Þegar ungir menn deyja svo langt
um aldur fram þá er eins og okkar
hefðbundna hugsun um tilgang lífs-
ins fái á sig brotsjó. Það er einhvern
veginn svo mikið úr takt og algjör-
lega á skjön við trú okkar á lífið og
tilveruna að svona hlutir geti gerst.
Án minnsta fyrirvara stöndum við
frammi fyrir því að þurfa að kveðja
þann sem mest áhrif hefur haft á
okkur og fjölskyldu okkar. Þessi
yndislegi drengur sem var ekki að-
eins óendanlega kærleiksríkur faðir
heldur ekki síður geislandi persónu-
leiki sem smitaði alla þá sem hann
umgekkst. Í hans huga voru ekki til
vandamál heldur aðeins verkefni
sem alltaf mátti leysa.
Hann haggaðist aldrei hvað sem á
gekk enda ávann hann sér virðingu
og traust allra þeirra sem til hans
þurftu að leita. Örlæti hans var
ómælt og það var fátt varðandi fjöl-
skylduna sem hann lét sér óviðkom-
andi.
Í sínu starfi var Haffi með af-
brigðum útsjónarsamur, úrræða-
góður og með eindæmum fljótur að
sjá og grípa þau tækifæri sem buð-
ust. Hann var mjög farsæll í starfi
fyrir sitt fyrirtæki, en aldrei á kostn-
að annarra. Þvert á móti var hann
þekktur fyrir höfðingskap og hrein-
lyndi, enda óhemju vinsæll meðal
sinna samstarfsmanna.
Okkar allra fyrstu kynni lýsa
Haffa vel. Hjördís dóttir okkar og
hann voru þá nýbyrjuð að vera sam-
an. Síminn hringdi og í símanum var
ungur maður.
Hann kynnti sig og spurði um
Hjördísi. Við sögðum honum að hún
væri því miður upptekin þar sem
brotist hafði verið inn í bíl hennar og
öllu stolið. Ungi maðurinn svaraði
þá að bragði að hann væri á leið til
okkar og bað okkur að hafa ekki
áhyggjur.
„Þetta er ekki vandamál, heldur
eitthvað sem ég leysi þegar ég kem.“
Svona var Haffi okkar, engin vanda-
mál.
Einhvern tímann í sorgarferlinu
gerist það að við tökum ákvörðun
um að sætta okkur við orðinn hlut og
reyna að hverfa aftur til þess veru-
leika sem við okkur blasir. Fyrst þá
erum við andlega tilbúin til að
byggja upp að nýju öðruvísi en
órjúfandi samband við þann yndis-
lega dreng sem við kveðjum í dag.
Eitt stendur þó óhaggað. Ekkert í
lífinu getur búið okkur undir áfall
eins og þetta.
Saman höfum við átt svo óend-
anlega skemmtilega og viðburðaríka
daga. Allar góðar minningar og
hugsanir er ekki hægt að taka frá
okkur, njótum þeirra.
Horfum til ljóssins, því þar ert þú
örugglega og munt halda áfram að
lýsa upp tilveru okkar, þinnar ást-
kæru eiginkonu og yndislegu
drengjanna þinna sem minna munu
okkur á þig um ókomna tíð.
Við biðjum algóðan Guð að
styrkja okkur öll í þessari miklu
sorg.
Við munum hugsa vel um litlu fjöl-
skylduna þína.
Þínir tengdaforeldrar
Sigrún og Pétur.
Elsku besti bróðir minn.
Nú hefur þú lagt af stað í allra
lengstu og síðustu flugferðina þína.
Sársauki okkar sem eftir erum er
djúpur og helsár.
Ég finn svo til í hjartanu mínu, ég
sakna þess svo mikið að eiga aldrei
eftir að hitta þig hér í þessu lífi aft-
ur. Fá kossinn á kinnina í hvert
skipti sem ég hitti þig. Þú varst ynd-
islegur í alla staði, ljúfmennskan
skein af þínu fallega andliti í hvert
einasta skipti sem við hittumst.
Framtakssemin og vinnusemin alla
tíð á sér enga líka.
Þú lagðir alla þína krafta í áhuga-
málið sem var flugið. Þú varst stórt
nafn í flugheiminum og varst mað-
urinn á bakvið mörg stærstu verk-
efnin í íslenskri flugsögu en lést
samt aldrei mikið á þér bera. Þú átt-
ir eftir að gera svo mikið þó svo að
þú hafir verið búinn að gera alveg
helling, þú áorkaðir svo miklu.
Þú varst svo góður eiginmaður,
pabbi, bróðir og sonur, þú varst allt-
af svo góður við alla. Ef einhver var
engill í mannsmynd þá varst það þú!
Það er mörg gullkornin sem sitja
fast í minningunni og man ég sér-
staklega vel eftir einu tilfelli þegar
við töluðum okkur saman um að gefa
Guggu hans pabba uppþvottavél í af-
mælisgjöf þegar hún var fimmtug.
Ég nefndi það við þig að hún hafi
aldrei átt uppþvottavél, hvort það
væri ekki tilvalið að slá saman í eina
vél með krökkunum hennar. Það lá
ekki á svarinu! No problem, eins og
svörin voru yfirleitt hjá þér. En þú
greinilega svafst á þessu um nóttina
og hugsaðir mikið út í þetta því þú
hringdir í mig daginn eftir og spurð-
ir mig svolítið hissa: Hefur Gugga
aldrei átt þvottavél?
Þú varst svo einlægur og hlýr per-
sónuleiki og áttir svo margt ógert.
En svona getur raunveruleikinn ver-
ið hrikalega sár, partur úr lífi manns
rifinn í burt.
Ég talaði við þig í hádeginu dag-
inn fyrir þetta hræðilega slys og það
var undantekningalaust sem ég fór
að hlæja í hvert einasta skipti sem
ég talaði við þig í síma. Það datt allt-
af eitthvert gullkorn frá þér, húm-
orinn var meðfæddur og þú hafðir
ekki langt að sækja hann.
Nú kveð ég þig í hinsta sinn, elsku
besti bróðir minn. Megi guð gefa
Hjördísi, Andra Pétri, Arnari Huga
og öðrum ástvinum styrk í þessari
miklu sorg.
Þín systir,
Íris.
Nú sit ég hér og skrifa eitthvað
sem ég bjóst aldrei við að þurfa að
gera, minningargrein um minn eina
bróður. Hafþór var einstakur mað-
ur, ég var alveg óendanlega stolt af
honum og leit mikið upp til hans.
Allt sem hann tók sér fyrir hendur
gerði hann af sínum einstaka krafti
og alkunnu snilld. Flest sem tengd-
ist flugrekstri tók hann sér fyrir
hendur. Við ólumst upp saman og
mikið fannst mér gaman að vera í
kringum hann því það var alltaf líf
og fjör í kringum Haffa og hans vini.
Minningarnar hrannast upp þeg-
ar ég sit hér og skrifa og er erfitt að
koma þeim á blað. Tárin streyma
fram. Þegar við áttum heima í Mos-
fellsbæ þá var Haffi á trommum í
lúðrasveitinni og átti trommusett í
herberginu sínu, þar trommaði hann
af lífi og sál. Þegar hann var ekki
heima stalst ég oft inn til hans og
barði á trommurnar og það var gam-
an fyrir litla stelpu. Músík var eitt-
hvað sem hann þurfti ekki að hafa
fyrir að læra heldur gat hann spilað
eftir eyranu öll lög eftir að hafa
heyrt þau einu sinni. Ég gat setið
lengi með honum við píanóið og beð-
ið hann að spila hvert lagið á fætur
öðru. Hann elskaði að láta klóra sér
á bakinu og ég var sérlegur „bakk-
lórari“ og klóraði á honum bakið
löngum stundum og keyrði svo bíla á
bakinu hans. Hann byrjaði svo í
hljómsveitarstússinu með góðvinum
sínum og voru þeir um tíma í bíl-
skúrnum heima.
Hann var mjög ungur þegar hann
vissi hvað hann ætlaði að verða, leið-
in lá í flugið og það átti hug hans all-
an. Þar var hann svo heppinn að
kynnast Arngrími sem kenndi hon-
um og góðum hópi stráka sem allir
urðu hans bestu vinir. Þetta voru
allt töffarar sem fengu sér Ray Ban-
gleraugu og leðurjakka með loð-
kraga. Mér fannst þetta auðvitað
mjög flott að eiga flugmann sem
bróður og ef hann fór til útlanda þá
hagnaðist ég á því því, hann gaf mér
alltaf eitthvað. Ég er svo heppin að
hafa farið með honum í nokkrar
flugferðir bæði innanlands í lítilli vél
og svo erlendis í breiðþotum Atl-
anta.
Hann hafði frábæran húmor og
var hrókur alls fagnaðar hvar sem
hann kom. Það vita það allir hversu
góðan mann hann hafði að geyma.
Hann var alltaf boðinn og búinn að
aðstoða alla. Ég var stödd á Möltu
þegar ég fékk þessar hræðilegu og
óvæntu fréttir. Aldrei hef ég fundið
eins mikið til í hjarta mínu og þá og
þau voru mér þung skrefin heim til
Íslands í faðm fjölskyldunnar. Í
blóma lífsins með bjarta framtíð fyr-
ir höndum er hann tekinn burt frá
eiginkonu sinni og ungum sonum
þeirra. Hann er tekinn frá okkur öll-
um og allt er fátækara án hans. Við
sem eftir sitjum syrgjum og þetta er
svo sárt, svo óendanlega sárt.
Elsku Haffi, takk fyrir allt, takk
fyrir öll góðu spjöllin okkar, takk
fyrir að vera besti bróðir í heimi og
takk fyrir að vera eins og þú varst.
Þú getur verið stoltur af þér og þín-
um afrekum í lífinu. Ég veit að þú
flýgur yfir okkur og fylgist með úr
skýjunum og þangað mun ég leita
eftir þér alla tíð þangað til við
sjáumst aftur. Minning þín verður
ávallt varðveitt.
Þín systir að eilífu,
Hjördís.
Elsku bróðir.
Það byrjaði eins og hver önnur
vinátta tveggja stráka á 11 og 12 ára
aldri. Fljótlega styrktust vinabönd-
in, og ekki leið á löngu áður en þú
varst orðinn fastur gestur á Fitjum,
og ekki lengi að heilla alla fjölskyld-
una upp úr skónum. Einlægni og
húmor í bland við samviskusemi og
dugnað voru þín aðalsmerki frá upp-
hafi.
Vinátta okkar óx hratt og fljótlega
tókum við þá stefnu að reyna fyrir
okkur sem tónlistarmenn. Þú varst
vel undirbúinn sem trommuleikari
lúðrasveitarinnar, en ég ákvað að
reyna fyrir mér sem bassaleikari.
Útkoman varð nokkurra ára gleði-
brölt þar sem við stofnuðum hverja
hljómsveitina á fætur annarri og
kynntumst fjöldanum öllum af frá-
bæru tónlistarfólki.
Á þessum tíma þróaðist vinátta
okkar hægt og þétt í bræðrabanda-
lag, og var opinberlega staðfest af
pabba heitnum í Ameríkuferð okkar
1982 þegar hann kynnti okkur stolt-
ur sem syni sína. Það varð ekki aftur
snúið, og hlutirnir þróuðust þannig
að þú fluttir inn til okkar á Sóleyjar-
götuna þegar mamma þín flutti til
Ísafjarðar. Á Sóleyjargötunni áttum
við ómetanlegar samverustundir, og
það var þar sem við komumst að
þeirri niðurstöðu að þín framtíð lægi
í fluginu sem varð til þess að þú
hófst flugnám. Þar með hófst eitt
mesta gæfuspor fyrir íslenska flug-
sögu, sem án efa verða gerð góð skil
í tímanna rás.
Það hefur verið hrein unun að
fylgjast með framgangi þínum í flug-
inu, sérstaklega eftir að þú hófst
störf hjá flugfélaginu Air Atlanta.
Þú varst án efa kjölfestan í upp-
byggingu Air Atlanta þrátt fyrir
ungan aldur. Þú sýndir mikinn
þroska og útsjónarsemi í að leysa
ótrúlegustu vandamál sem upp
komu, fékkst alla í lið með þér og
naust ómældrar virðingar allra.
Þú sýndir mér mikinn heiður þeg-
ar þú baðst mig um að taka við kefl-
inu af þér og taka við rekstri Air Atl-
anta. Meginástæðan fyrir þeirri
ákvörðun þinni að yfirgefa félagið
var einlæg og göfug. Þú vildir rækta
það mikilvægasta í lífinu og eyða
meiri tíma með Hjördísi og strákun-
um þínum, eftir að hafa unnið þrot-
laust og óeigingjarnt starf í fimmtán
ár við uppbyggingu á stærsta flug-
félagi Íslandssögunnar. Í erfiðum
aðstæðum varstu alltaf boðinn og
búinn að aðstoða mig á bak við tjöld-
in, og gafst okkur strákunum ómet-
anlegan stuðning í gegnum stjórn-
arsetu þína hjá Air Atlanta. Þú
getur fullvissað þig um að við mun-
um gera allt sem í okkar valdi stend-
ur til að vernda þá arfleifð sem þú
hefur byggt upp með Arngrími og
Þóru. Á bak við okkur stendur ein-
vala lið starfsfólks sem hefur sannað
að það hefur allt sem til þarf, og er
tilbúið að halda uppi heiðri Air Atl-
anta um ókomna tíð.
Skyndilega ertu horfinn á braut,
Guði falinn og englum umvafinn. Þú
skilur eftir þig stórt tómarúm og
endalausar spurningar um lífið og
tilveruna. Þú skildir alls staðar eftir
þig jákvæð spor, og snertir líf svo
margra með þínum einlæga og ein-
staka persónuleika. Hvergi er þó
missirinn meiri en hjá Hjördísi,
Andra Pétri og Arnari Huga. Ég bið
góðan Guð að blessa þau og veita
þeim styrk á þessum erfiðu tímum.
Elsku bróðir, ég mun sakna þín mik-
ið.
Hvíl í friði.
Hannes Hilmarsson.
Það er svo sárt að þurfa að kveðja
þig, elsku yndislegi Haffi minn. Á
einu augnabliki ertu horfinn frá okk-
ur og lífið verður aldrei eins. Sorgin
er svo mikil og hún er óbærileg. Það
var enginn eins og þú. Þú varst
klettur í lífi okkar og óhugsandi að
eitthvað gæti komið fyrir þig. Fyrir
mér varstu ódauðlegur því öll heims-
ins vandamál gast þú einhvern veg-
inn alltaf leyst því þú fannst já-
kvæðu hliðina á öllu og hafðir
einstaka hæfileika í að gera hlutina
einfalda og horfa á björtu hliðarnar.
Þú varst alltaf að hugsa um hag ann-
arra og reyndir alltaf að koma til
móts við alla. Gjafmildi þín og góð-
semi var einstök og engu lík.
Það er svo margs að minnast og
hjarta mitt fyllist af þakklæti þegar
minningarnar um þig streyma um
huga minn. Minningar um yndisleg-
an mann sem umvafði elsku systur
mína og litlu frændur svo mikilli um-
hyggju og ást. Umhyggju sem
flæddi um okkur öll í fjölskyldunni,
eins og þú hafir alltaf verið partur af
okkur og við partur af þér. Minn-
ingar um mann sem kom eins fram
við alla og átti enga óvini. Þú kunnir
að meta það að eiga góða að og sýnd-
ir það svo sannarlega í verki.
Við áttum margar dýrmætar
stundir fjölskyldan saman og er ég
óendanlega þakklát fyrir hverja ein-
ustu þeirra. Þú varst hrókur alls
Hafþór Hafsteinsson