Skólablaðið - 01.04.1962, Síða 23

- 107 -
FYRIRBÖN ABRAHAMS
Og Jahve mælti : hrópið yfir Sódómu og Gómorru,
það er vissulega mikið og synd þeirra, hún er
vissulega mjög þung-------
----en Abraham stóð enn þá frammi fyrir Jahve
og Abraham gekk nær honum og mælti :-
(1. Mós. 18. kap. 20-24 )
ö mikli Jahve sjá, vertu sauðum þínum góður
því Sódóma er mikil borg og þúsund ára gömul.
Þó fórnarhlutur klerkanna sé kannske rýr og naumur
og kirkjusóknin vond, má bæta slíkt,
og það að svíða beitilönd og bezta þrúgugróður
er brennuvargaháttur og ekki Guði líkt.
Og er það ekki hróplegt að kæfa ungar konur,
sem karlmenn hafa forsmáð með stöku sinnuleysi,
því slíkar eru margar í borginni. Heyr bænir
bornar fram af Abraham, nú standa hagar grænir,
hvort viltu brenna kornið, sem bráðum á að þreskjast ?
Nei brenndu heldur rangláta menn og þeirra hreysi.
En hvers vegna að gera þetta agg og umstang núna?
þú átt að vita Drottinn,
að synd var til í borginni, er Sara tók að reskjast
og síðan er að mínum dómi nokkuð langur tími.
AVOGADROSARTALA
Hvort . sást þú Drottins sauði og naut
sofna burt í jarðarskaut,
kjöftug, lygin, breyzk og blaut;
ber og kaunum slegin,
guðlastandi ganga á braut?
Gott ef hinum megin
er þeim nokkuð ætlað þak.
Allir þekkja Nonna hrak,
sem upp í loft og aftur á bak
undi x kirkjugarði
og fór út skyrbjúg fyrr en nokkurn varði.
Réttlætið er rangur mælikvarði.
Böðvar Guðmundsson