SunnudagsMogginn - 19.12.2010, Blaðsíða 25

19. desember 2010 25
frumkvæði hans og vilja. Þess vegna hefur Sjálfstæð-
isflokkurinn miklu hlutverki að gegna og ábyrgð hans
er mikil. Svo er það líka þannig að einmitt núna eru
ákveðin tækifæri til að gera hlutina öðruvísi og það á
Sjálfstæðisflokkurinn að gera. Í áratugi hafa stjórn-
málin lítið breyst að forminu til. Stjórnmálaflokkarnir
starfa enn eftir eldgömlum leikreglum sem samdar
voru af einstaklingum sem fyrir löngu eru gengnir af
því sviði. Þessar leikreglur höfða ekki nægilega til
fólks í dag, sérstaklega ekki til kvenna og ungs fólks.
Það hef ég lengi skynjað og ég vil að Sjálfstæðisflokk-
urinn hafi hugrekki og kjark til að viðurkenna að
tímarnir hafa breyst, og það verða mennirnir að gera
með. Ég er þeirrar skoðunar að íslenskt samfélag og
stjórnmál breytist ekki nema Sjálfstæðisflokkurinn
stuðli að þeim breytingum. Forysta Sjálfstæðisflokks-
ins hefur tekið ýmis jákvæð skref í þessa átt og ég
vona að því verði haldið áfram.
Mér finnst fólk vera að segja hátt og skýrt: Ég vil
taka þátt í stjórnmálum, en ég veit ekki hvað ég á að
gera til að geta haft áhrif. Ef stjórnmálaflokkarnir
opna ekki dyr sínar upp á gátt fyrir fólkinu þá eru
þeir ekki að svara þessu kalli og þá verður því mætt
annars staðar. Það hefur skort kjark til að gera það og
tryggja virkara lýðræði, ekki bara hjá Sjálfstæðis-
flokknum, heldur öllum flokkum. Ég hef reynt að
stuðla að slíku í mínum störfum og ákvörðunum,
enda held ég að nú sé ögurstund í stjórnmálalífi á Ís-
landi. Ekki bara í formi heldur líka innihaldi. Hvernig
pólitíkin tekur á þeirri ögurstund skiptir miklu máli
og nú er tíminn til að hleypa fleirum að stefnumótun
og ákvörðunum, til dæmis með því að opna lands-
fundi flokkanna fyrir miklu fleirum en þröngum hópi
þeirra sem lengi hafa tekið þátt í stjórnmálastarfi en
einnig með því að skapa vettvang reglulegra skoð-
anaskipta um stefnumótun flokkanna og ákvarðanir
þeirra á opinberum vettvangi. Og þetta er líka rétti
tíminn til að endurskoða það hvernig flokkarnir velja
sína frambjóðendur og kannski rétti tíminn til að
leggja prófkjörin algjörlega af í þeirri mynd sem þau
hafa verið.“
Vil að borgin fari á flug
Þú ert að tala um samvinnu þvert á flokkslínur?
„Ég er fyrst og fremst að tala um ný og öðruvísi
stjórnmál. Stjórnmál þar sem við tökumst á um hug-
sjónir, hugmyndir og það sem mestu máli skiptir en
eyðum ekki tímanum í tilgangsminna karp. Ég er að
tala um stjórnmál sem eru svo eftirsóknarverð að við
getum með góðri samvisku hvatt ungt fólk til dáða á
þeim vettvangi. Ég upplifði mjög sterkt samtal sem ég
átti nýlega við eldri dóttur mína. Hún hafði séð brot
úr bíómyndinni um Jón Gnarr þar sem töluvert grín
var gert að móður hennar. Henni fannst þetta erfitt,
hafði áhyggjur af því hvaða áhrif þetta hefði á mig, en
ekki síður hvaða áhrif þetta hafði haft á hana, og vildi
skiljanlega fara yfir málin. Ég útskýrði að þetta skipti
litlu máli og væri allt í góðu, en hún sagði: Ég ætla
aldrei að fara í stjórnmál. Og í staðinn fyrir að hugsa:
En leiðinlegt, varð ég eitt augnablik hálffegin því að
dóttir mín ætlaði ekki að feta í mín fótspor.
Mig langar svo mikið til að geta sest á móti ungu
hæfileikaríku fólki sem vill taka þátt í stjórnmálum og
sagt einlæglega við það: ,,Þú ert góð manneskja,
gerðu góða hluti. Nýttu krafta þína í þágu samfélags-
ins, farðu í stjórnmál. En þegar harkan í stjórnmál-
unum er svona mikil og of margt snýst um yfir-
borðslega hluti þá hörfar heiðarlegt fólk.
Það er eðlilegur gangur stjórnmálanna að í kosn-
ingabaráttu þræta menn, takast á og fara í hug-
myndafræðileg átök. Þau átök eru góð og nauðsynleg.
Í kosningum velur fólk svo einstaklinga til að vinna
verkin. Ein af ástæðunum fyrir því að ég er sjálfstæð-
ismaður er sú að ég trúi á frelsi einstaklingsins, tæki-
færi allra og val fólksins. Ég tel gríðarlega mikilvægt
að virða það val. Þess vegna tel ég líka að eftir kosn-
ingar eigi kjörnir fulltrúar fólksins að setjast niður og
ráða ráðum borgar og þjóðar, en takast ekki stöðugt á
eins og kosningar séu í hverri einustu viku. Sú sam-
ræðuhefð er niðurdrepandi og hvorki góð, skapandi
né frjó.
Sumir segja að með þessum áherslum mínum sé ég
að taka pólitíkina út úr pólitíkinni. Það er alrangt.
Maður tekur aldrei pólitíkina út úr pólitíkinni. Ein-
staklingar eru ólíkir, eru ekki sammála og hafa ólíka
sýn á samfélagið. Þannig á það að vera. Við stjórn-
málamennirnir eigum að takast á um það sem skiptir
máli, stóru spurningarnar og stóru hagsmunamálin
fyrir íbúa, en ekki búa til átök og ágreining um allt
annað sem svo miklu minna máli skiptir.
Pólitíkin þarf ekki að vera vondur staður. Þörfin
fyrir ný og heiðarlegri stjórnmál finnst mér hrópandi
og ég væri að víkja mér undan ábyrgð og nánast
svíkja kjósendur ef ég segði ekki þá skoðun mína og
gerði ekki það sem ég tel mig geta gert til að gera
stjórnmálin betri.“
Hvar finnst þér þú vera stödd núna í pólitíkinni?
„Mér finnst ég vera stödd á ágætum stað. Ég er afar
sátt við að fá að gegna mikilvægum störfum fyrir
borgarbúa, þótt ég geti ekki neitað því að úrslit borg-
arstjórnarkosninganna voru bæði pólitísk og persónu-
leg vonbrigði. Ég hafði lagt mikið undir og mikið á
mig og mig langaði óskaplega mikið til að halda áfram
að hafa forystu um að bæta borgina og auka þjónustu
við borgarbúa. Ég hefði viljað fá meira en tvö ár í
starfi borgarstjóra, en ég tek niðurstöðunni, virði val
fólksins og vinn sem best úr henni. Og mig langar
ekkert frekar en að stuðla áfram að uppbyggingu
samfélags sem er eins og litli strákurinn sem ég hitti í
góðum grunnskóla í Breiðholti vill hafa það. Hann
hafði teiknað skjaldarmerki borgarinnar með vængi.
Hann gaf mér myndina um leið og hann sagði að
svona vildi hann að borgin sín yrði, að hún gæti farið
á flug. Ég er sammála honum. Ég vil að borgin fari á
flug.“
Morgunblaðið/Golli
Hanna Birna Kristjánsdóttir: „Mér finnst ég vera stödd á ágætum stað. Ég er afar sátt við að fá að gegna mikilvægum störfum
fyrir borgarbúa, þótt ég geti ekki neitað því að úrslit borgarstjórnarkosninganna voru bæði pólitísk og persónuleg vonbrigði.“
’
En í þessu eins og mörgu öðru þarf tvo til og við
í minnihlutanum getum ekki áfram tekið að
okkur aukna ábyrgð án þess að því fylgi skýrari
áhrif og við getum ekki ein haldið áfram þessari veg-
ferð ef viljinn er ekki fyrir hendi hjá meirihlutanum.