Skólablaðið - 01.03.1985, Page 47

vön því að fólk sé inni á heimilinu.
Það voru alltaf einhverjir utan fjöl-
skyldunnar inni á heimilinu og þetta
var alveg ofboðslega líflegt heimilis-
hald. Til dæmis það að við bjuggum
þarna á skólalóð, þar sem mamma var
skólastjórinn, og það voru alltaf ein-
hverjir nemendur og kennarar inni á
heimilinu. Fyrst fannst mér ég vera
algjör viðvaningur í þessu daglega
amstri, ég meina, ef ég væri heima
mundi ég gera einhvern fj..., ég
mundi ganga um nakinn og syngja ef
mig langaði til, þú veist, ekkert að
vera að taka tillit til annarra, en svo
kemur maður inn á heimili þar sem er
fullt af fólki, allir að vinna og læra,
maður er ekkert inni í þessu lífi.“
Hvernig varskipulagið innan AFS eft-
ir að þú varst kominn út?
,,Borgin sem ég bjó í, Belo Hori-
zonte, svona þrjú íslönd frá höfuð-
borginni Brasilíu, er eitt svæði og
hvert svæði hefur sína nefnd. Það fer
voðalega mikið eftir fólkinu í nefnd-
inni hvernig AFS er háttað, hvort þú
ert frjáls eða hvort það er mikið að-
hald. Hjá mér voru þetta ungir krakk-
ar sem leyfðu manni að vera sjálfs síns
herra.“
Hvernig var samband ykkar?
„Mjög gott. Sérstaklega í byrjun
þegar ég hafði mesta þörf fyrir
það, þegar ég var ekki búinn að eign-
ast neina vini og átti í vandræðum
með málið“
Hvernig var með vasapeninga?
„Ég fékk sent að heiman og líka frá
höfuðstöðvum AFS í Brasilíu 20$ á
mánuði, sem ég var búinn að borga.“
Geturðu lýst Brasilíubúum?
„Þeir eru innilega forvitnir um út-
lendinga og hafa gaman af því að
leika sér svolítið að þeim og gera mik-
ið gys að þeim. Það er kannski þegar
íslendingur kemur þarna út finnst
honum þetta alveg ferlega spælandi,
en grínið hjá þeim er þannig að það
liggur ekkert mikið á bak við það.
Þetta er bara svona grín og ekkert
meira, það er ekki ætlað til að taka
það alvarlega. Þeir eru voðalega
hreinskilnir og segja margt sem særir
mann en það er ekki ætlað til þess. Og
þegar maður hefur vanist þessu finnst
manni þetta miklu betra heldur en að
vera alltaf að leyna einhverju. Þú ert
frjálsari með að segja það sem þú ert
að hugsa og vera það sem þú ert.
Brasilíubúar eru miklir skemmtana-
menn og hafa miklu meiri frítíma
heldur en kannski Evrópubúar. Þeir
eru mikið fyrir strandalífið og partý
og að fara á pöbbana. Þeir eru voða-
lega söngelskir, alltaf með gítar, spil-
andi sömbu og drekkandi bjór.“
Hvernig fannst þér maturinn?
„I fyrsta lagi eru það ávextirnir,
þeir voru frábærir. Það var ógrynni af
ávöxtum sem maður hafði aldrei séð
áður. Þetta var besti kosturinn við
matinn þarna. Annars var hann ekki
mjög fjölbreytilegur. Venjuleg máltíð
var einhver kjötkássa, kjúklingur og
alltaf hrísgrjón með svörtum grjónum
og djús með, einstaka sinnum bjór
eða vín.“
Hvaða þjóðfélagsstétt umgekkst þú
mest?
„Millistétt. Ég kynntist eiginlega
viðhorfum hennar eingöngu. Að vísu
voru þær aðstæður sem við bjuggum
við mjög sérstakar af því að það var
töluvert af fátækum krökkum í skól-
anum sem þau ráku en ég umgekkst
þau lítið. Þetta er svona með stétta-
skiptinguna þarna að millistéttin
Brasilfsk náttúra
sendir börnin sín í sömu skóla og há-
stéttin í sér skóla og hvorug þessara
stétta umgengst fátæka fólkið. Ég
meina að ef að t. d. millistéttin og
fátæklingarnir eiga að fara að hittast
og tala saman þá er það bara varla
hægt, þetta eru eins og tveir ólíkir
heimar hjá þessu fólki.“
Hvernig telurðu að millistéttin í
Brasilíu og Islendingar séu í saman-
burði á efnahag?
„Millistéttin er mjög svipuð okkur
að efnahag en hún skiptist mikið. Það
er ekki eins dýrt að lifa í Brasilíu eins
og hér, kaup er yfirleitt lágt og hlut-
irnir ódýrir. Það er ekki eins mikil
pressa á millistéttinni eins og hér, t. d.
tíðkast það ekki að unglingar vinni.
Það er alveg séð fyrir þeim. Ungling-
arnir geta gert heilmargt, það er ódýrt
að ferðast og skemmtanaþjónusta al-
mennt ódýr.“
Hvernig kemur brasilískur unglingur
fyrir?
„Klæðnaður er mjög frjálslegur, þú
mátt alveg vera í snjáðum gallabuxum
og stuttermabol í partýum og svona
hippalegur ef þú vilt en það er náttúr-
lega misjafnt, það eru til einhverjir
svona tískugæjar. En stelpurnar eru
yfirleitt öðruvísi, meira svona tísku-
klæddar.“
Þú sagðir að fjölskyldan þín ræki
skóla. Hvernig skóli varþað?
„Þetta var svona stór garður með
litlum húsum sem skólastofurnar
voru í. Það hafa verið svona kringum
200 nemendur í skólanum frá leik-
skólastigi upp í 15 ára. Það var mikið
af fátækum krökkum í honum, þetta
var nefnilega örstutt frá fátækra-
hverfi.“
En skólinn sem þú varst í, hvernig var
hann?
„Skólinn sem ég var í er nú ekki
dæmigerður brasilískur rftenntaskóli.
Hann er svakalega frjálslegur og er
Skólablaðið 47