SunnudagsMogginn

Ulloq
Ataaseq assigiiaat ilaat
Saqqummersitaq pingaarneq:

SunnudagsMogginn - 10.04.2011, Qupperneq 13

SunnudagsMogginn - 10.04.2011, Qupperneq 13
10. apríl 2011 13 Í vorferð sem kvennadeilld Reykjavíkurdeildar Rauða kross Íslands fór í árið 2006 samdi Unnur Halldórs- dóttir nokkrar skemmtilegar vísur um starfssemi deildarinnar við lagið ,,Ég langömmu á sem að létt er lund“. Hér er ein vísa úr þeim bálki. Á spítölum standa þær valkyrjur vakt. Í verslunarstarfsemi mikið er lagt. Gróðinn af sjoppunum gengur í sjóð fyrir græjum og tækjum sem skima vort blóð. Í þessum sjóð er ávöxtun góð, rausnarleg framlögin þakkar vor þjóð. F yrsta sölubúðin var opnuð í Landakoti árið 1967,“ segir Jóhanna Jónsdóttir sem verið hefur sjálfboðaliði í 30 ár í versluninni í Fossvogi og er hafsjór af fróðleik um starfsemina. „Það var Ragnheiður Guðmundsdóttir augnlæknir sem átti hugmyndina að stofnun búð- anna. Hún hafði dvalist í Bandaríkjunum og kynnst þessu þar og kynnt sér og stofnaði þetta félag, kvennadeild Reykjavíkurdeildar Rauða Kross Ís- lands árið 1966. Við erum því 45 ára á þessu ári.“ Að afla fjár fyrir bágstadda og fyrir tækjum Tilgangur verslunarinnar var að afla fjár til þess að aðstoða bæði einstaklinga, t.d. blinda, en einnig að safna fyrir tækjum fyrir Landakotspítala. Fljótlega jókst starfsemin því fleiri þurftu á aðstoð að halda. Nú rekur kvennadeildin tvær verslanir á Landspít- alanum – Háskólasjúkrahúsi, eina í Fossvogi og eina við Hringbraut. En hvers vegna skyldu þær Jóhanna og Helga Friðbjarnardóttir sem staðið hefur vaktina í 25 ár í versluninni við Hringbraut hafa byrjað að vinna í búðunum? „Ég hef nú alltaf haft áhuga á kven- og góðgerðarfélögum,“ segir Helga og brosir. „Þá er ég líka utan af landi og þar sem fámennið er oft meira er fólk oft virkara í félagsstarfi svo ég hafði töluvert verið í því. Þegar ég síðan flutti til Reykjavíkur þá hitti ég konu sem spurði mig hvort ég hefði ekki áhuga á því að vinna í verslunum RKÍ og ég sló til. Mér fannst svo gaman að afgreiða í búð og fannst auk þess tilvalið að hitta aðrar kon- ur. Þegar ég síðan var komin í vinnu, vann ég eftir hádegi en í RKÍ búðinni fyrir hádegi.“ Jóhanna hafði einnig verið útivinnandi ásamt sjálfboðaliðavinnunni. „Ég fór að vinna í RKÍ búð- inni í Fossvogi til að láta gott af mér leiða og hitta gott fólk. Ég sé ekki eftir einni stund. Mér finnst þetta svo gaman að í síðustu viku tók ég tvær vaktir,“ segir hún og hlær. Finnum að við erum að gera gagn Hélduð þið í byrjun að þið mynduð endast öll þessi ár? „Við vorum nú ekkert að spá í það þá,“ segja þær brosandi. „En við hlökkum enn til að fara á vakt. Fólk er mjög þakklátt fyrir það starf sem við innum af hendi og þá þjónustu sem við veitum. Það segir jafnvel: „Mikið eruð þið góðar að gera þetta.“ Það hjálpar að finna að við erum að gera gagn. Hér eru konur að vinna sem geta ekki hætt og eru orðnar 80-85 ára. Það segir bara til um hvað starfið er skemmtilegt.“ Þær Helga og Jóhanna segja að vöruúrvalið í búðunum hafi lítið breyst frá því að þær byrjuðu. „Reyndar vorum við í fyrstu með sígarettur og eldspýtur og þeim var raðað upp á besta stað í versluninni. Það var ekki lítil óánægja þegar við hættum með þær,“ segja þær og hlæja. „Við vorum langt á undan okkar samtíð hvað það varðaði en okkur fannst við ekki geta selt tóbak og starfað á þessu sviði. Við töpuðum vissulega svolítið á því að hætta með sígaretturnar því fólk keypti yfirleitt eitthvað annað líka. En það var alveg þess virði því eins og nú er vitað er tóbak svo heilsuspillandi. En enn þann dag í dag spyr fólk um sígarettur og verður svolítið hvekkt þegar við segjumst ekki selja tóbak og spyr þá gjarnan. „Hvar er næsta sjoppa,“ segir þær stöllur og brosa. Vöruúrvalið er annars ótrúlegt í ekki stærri búð- um. „Við erum með mikið úrval af gosi og sælgæti, kaffi og samlokur, snyrtivörur, gjafavörur, síma- kort, frímerki, sokkabuxur, sokka, rakvörur, raf- hlöður, dömubindi, hækjur, tímarit hárskraut og hálsfestar svo eitthvað sé nefnt,“ segir Helga og sýnir blaðamanni nokkrar slíkar og mátar um leið við mikla hrifningu gesta og gangandi. „Þetta er hálfgert kaupfélag,“ segir Jóhanna. Þekkja þarfir margra viðskiptavina Helstu viðskiptavinirnir eru starfsfólkið og sjúk- lingarnir og það er einnig töluvert um að gestir, sem eru að koma með fólk í rannsóknir komi og versli í RKÍ búðunum. „Já, já, við höfum kynnst mörgum viðskiptavinum ágætlega og vitum vel hvað þeir vilja. Sumir þurfa ekkert að opna munn- inn. Einn hjúkrunarfræðingur kaupir til dæmis alltaf tvær diet kók og einn læknir aðeins rækju- samloku og ekkert annað.“ Þá eru það einnig sjálfsalarnir sem líka eru rekn- ir af kvennadeild Reyikjavíkurdeildar RKÍ en þeir eru opnir allan sólarhringinn. Þær Jóhanna og Helga segjast njóta þess að vera sjálfboðaliðar. „Viðhorfið gagnvart sjálfboðaliðum er mjög jákvætt og vinnan okkar kemur frá hjart- anu. Það er einnig svo ánægjulegt að sjá hversu miklu þetta starf skilar og hversu mörgum það hjálpar. Það er alltaf þörf á sjálfboðaliðum í versl- anir RKÍ svo við hvetjum alla sem vilja vinna skemmtilegt starf með skemmtilegum konum að sækja um. Það er líka svo mikið félagsstarf í kring- um þetta.“ En hver skyldi helsti sjarmi búðanna vera? „Nú hann er auðvitað við, þessar yndislegu konur, sjálfboðaliðarnir, sem gera allt fyrir viðskptavin- ina,“ segja þær Jóhanna og Helga hlæjandi og mega nú ekki lengur vera að þessu spjalli því það eru komnir viðskiptavinir sem ætla að kaupa gos og sælgæti. Jóhanna Jónsdóttir og Helga Friðbjarnardóttir hafa samtals staðið vaktina í meira en hálfa öld. Morgunblaðið/Sigurgeir S Sjálfboða- liðinn vinnur með hjartanu Þær hringsnúast brosandi í kringum viðskiptavininn á þessum fáu fermetrum sem hýs- ir þessi litlu kaupfélög sem kvennadeild Reykjavíkurdeildar Rauða kross Íslands stofnaði fyrst árið 1967 á spítala í Reykja- vík. Þær þekkjast á bláum svuntum eða jökkum með rauð- um krossi í barminum. Unnur H. Jóhannsdóttir Gróðinn af sölubúðunum gengur í sjóð Árið 2010 var ágóðinn af rekstri RKÍ-búðanna rúm- lega níu milljónir og var fénu ráðstafað til eftirfarandi verkefna: Mentor; félagsvinur kvenna af erlendum uppruna 1.000.000 kr. Líknardeild LSH Landakoti 1.105.825 kr. Blindrabókasafnið styrkur 300.000 kr. Bókasöfn sjúkrahúsa styrkur 500.000 kr. Samhjálp – súpueldhús 750.000 kr. Karlmenn og krabbamein – ,,mottumars“ 500.000 kr. Dropinn 600.000 kr. Skógarbær 868.100 kr. Heilsuhýsi Reykjavíkurdeildar 300.000 kr. LSH – Svæfinga og gjörgæsludeild Kvennasviðs 3.214.624 kr. Samtals 9.138.549 kr. Gjafirnar koma að góðum notum ’ Sumir þurfa ekkert að opna munninn. Einn hjúkrunarfræðingur kaupir til dæmis alltaf tvær diet kók og einn læknir aðeins rækjusamloku og ekkert annað.

x

SunnudagsMogginn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: SunnudagsMogginn
https://timarit.is/publication/785

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.