SunnudagsMogginn - 08.05.2011, Blaðsíða 14

14 8. maí 2011
C
aitlin er að koma heim!!!“
skrifaði Dagbjört Rós Halldórs-
dóttir í bloggfærslu þann 3.
júní 2009. „Fékk niðurstöður í
gærkvöldi sem hljóða upp á sameiginlegt
forræði með jafnri skiptingu umgengni.
Ég er sátt. Auðvitað vildi ég hafa hana
alltaf hjá mér en henni er auðvitað fyrir
bestu að þekkja báðar fjölskyldur sínar
og uppruna sinn frá báðum löndum og
menningu. […] Þegar ég byrjaði í þessari
baráttu fyrir tveim árum var mér sagt af
mjög mörgum að þetta væri ekki hægt,
að ég fengi aldrei forræði og það væri
tíma- og peningasóun að reyna þetta. En
ég er þrjósk og neitaði að taka nei fyrir
svar.“
Árin eru nú orðin fjögur og enn er
Caitlin Viktoria Grundfjörð hjá föður sín-
um í Bandaríkjunum þrátt fyrir þarlend-
an dómsúrskurð um sameiginlegt for-
ræði. Það átti að lýsa sér þannig að
Caitlin yrði til skiptis fjóra mánuði hjá
móðurinni og fjóra mánuði hjá föðurnum
þar til hún byrjaði í skóla. Þá átti hún að
vera fyrsta skólaárið á Íslandi, annað í
Bandaríkjunum og svo koll af kolli þar til
hún yrði 15 ára. Þá átti hún að vera alfar-
ið hjá Dagbjörtu. Þetta gekk ekki eftir en
sagan hvorki endar né byrjar þarna.
Dagbjört giftist Jonathan Johnson árið
2004, þá 22 ára gömul, og fluttist með
honum til Þýskalands þar sem þau
bjuggu í tvö ár en Jonathan gegndi her-
þjónustu í bandaríska hernum. Caitlin
kom í heiminn 24. janúar 2006 og fjöl-
skyldan flutti til Bandaríkjanna í júní
sama ár. Þá hófust vandræðin en Jonat-
han lofaði að sjá um alla pappíra. Þegar
hún kom til landsins var þetta ekki eins
og hann hafði lýst yfir en þá var það orð-
ið of seint. Dagbjört segir að um leið og
Caitlin hafi verið komin á bandaríska
jörð hafi hún verið föst. Hún gat ekki
hugsað sér að skilja hana eftir en gat ekki
heldur tekið hana með sér úr landi því þá
hefði Jonathan kært hana fyrir barnsrán.
Vegna skorts á pappírsvinnu dvaldi
Dagbjört ólöglega í Bandaríkjunum sem
endaði með því að hún lenti í fangelsi í
tíu daga og var síðan vísað úr landi ásamt
syni sínum úr fyrra sambandi, Sindra
Páli Grundfjörð Benediktssyni. Þau voru
bæði sett í komubann til Bandaríkjanna,
sem gerði baráttuna erfiðari en banninu
var aflétt fyrir tilstilli bandaríska sendi-
ráðsins á Íslandi í febrúar í fyrra.
Dagbjört er hinsvegar svekkt yfir því
að hafa ekki fengið hjálp frá íslenskum
stjórnvöldum þrátt fyrir að hafa margoft
óskað eftir aðstoð.
Þurfti að byrja upp á nýtt
Caitlin bjó í fyrstu hjá ömmu sinni og afa
í Bandaríkjunum en faðir hennar gifti sig
nýverið og býr hún núna hjá honum og
stjúpmóður.
16. september 2009, á 27 ára afmæl-
isdegi Dagbjartar, kom síðan reið-
arslagið. Dagbjört fékk stefnu frá Ohio.
Jonathan hafði notað tækifærið meðan
hún var í banni til Bandaríkjanna til að
fara í forræðismál aftur, í öðru ríki. Hún
réð sér lögrfræðinga þar og þurfti að
byrja að vinna allt upp á nýtt.
Málið hafði áður verið tekið fyrir í
Norður-Dakóta þar sem Dagbjört og
Jonathan voru búsett. Hann gegndi her-
þjónustu þar en er ekki lengur í hernum
og flutti aftur á æskuslóðirnar í Ohio og
tókst að fá málið tekið upp að nýju vegna
flutningsins. „Þegar ég fæ stefnuna í
hendurnar er bara eins og ég hafi verið
slegin í rot,“ segir hún.
Dagbjört fór ásamt fleiri fjölskyldu-
meðlimum þrjár ferðir til Bandaríkjanna
í fyrra en þær ollu vonbrigðum að því
leyti til að þau fengu lítið að hitta hana
og samskiptin við Jonathan og móður
hans voru erfið.
„Þau gerðu þessa stuttu fundi mjög
þvingaða og erfiða,“ segir Dagbjört en
Jonathan hafði átt að halda sig fjarri.
Fyrir lá dómsúrskurður um að Dag-
björt mætti hitta Caitlin en fyrrverandi
maður hennar fór ekki eftir honum nema
hann fengi það skriflegt og í eitt skiptið
var það einfaldlega of seint.
„Eitt skiptið fengum við þetta skriflega
ekki fyrr en deginum áður en við áttum
að fara heim en ég var ekki tilbúin að
mæta með lögreglufylgd þó ég hefði haft
rétt til þess. Hann er búinn að segja
henni að ég sé að koma að ræna henni.
Ég vildi ekki koma þarna til þess að skila
henni strax aftur.“
Sæt systkini saman
Öllu bjartara var yfir síðustu ferð fjöl-
skyldunnar til Bandaríkjanna en það sem
breyttist í millitíðinni var að skipaður
var réttargæslumaður fyrir Caitlin, sem
ber eingöngu hennar hagsmuni fyrir
brjósti.
Dagbjört hitti Caitlin fimm tíma á dag í
nokkra daga, eitt skipti dvaldi hún hjá
henni um nótt og annað skipti var hún
hjá henni tæpan hálfan sólarhring. Með
henni í för núna í apríl voru kærastinn
Daníel Þorsteinsson, faðir hennar Hall-
dór Ómar Pálsson og Sindri Páll, sonur
hennar.
„Þetta var voða erfitt en það var æðis-
legt að fá að vera svona mikið með hana
og með þau bæði saman. Það var ofboðs-
lega gaman. Líka að vera ekki með þau
hangandi yfir okkur heldur gat þetta
verið nokkuð eðlilegt. En hann [Jon-
athan] setur hana ofboðslega mikið á
milli,“ segir Dagbjört og útskýrir að það
skemmtilegasta við heimsóknir Caitlin
hafi verið að fá að fylgjast með sam-
skiptum systkinanna, sem léku sér mikið
og vel saman.
Hún segir ljóst að málareksturinn í
Ohio eigi að binda enda á málið. „Við
Eins og
að vera
slegin
í rot
Dagbjört: „Það er voða erfitt að lýsa þessu. Suma daga nær maður sér á strik. Þetta hefur verið svo ofboðslega langur tími að þetta verður
bara lífið. Svona er þetta bara. Ef ég myndi ekki hugsa um þetta þannig væri ég dottin niður í þunglyndi og myndi ekki gera neitt gagn.“
Morgunblaðið/Júlíus
Dagbjört Rós
Halldórsdóttir hefur
staðið í forræðisdeilu
síðustu fjögur ár við
fyrrverandi eiginmann
sinn í Bandaríkjunum
en nú sér loks fyrir
endann á henni.
Síðustu ár hafa
einkennst af miklum
vonbrigðum en
Dagbjört hefur
aldrei gefist upp.
Inga Rún Sigurðardóttir ingarun@mbl.is