SunnudagsMogginn - 12.06.2011, Blaðsíða 35

12. júní 2011 35
fjölmargir þeirra sem troðfylltu tónleikasalinn verið
komnir til að sjá Dickov, stúlka við hlið mér tók í
það minnsta myndir af henni í sífellu, en Helgi heill-
aði þá og fékk frábærar viðtökur.
… og þá annað
Af öðrum norrænum sveitum sem ég sá á hátíðinni er
það að segja að best hugnaðist mér framlag Finnanna
– þó sveitirnar hafi verið keimlíkar um margt, tvær
þeirra, Siina og KXP, spiluðu klifunarkennt tilrauna-
rokk, en þær gerðu það á frumlegan hátt hvor fyrir
sig. Þær sveitir danskar sem mest er látið með nú um
stundir, til að mynda Alchoholic Faith Misson, Thu-
lebasen og Powersolo voru ekki spennandi og ekki
heldur Katrine Ottosen, eða CALLmeKAT, sem tróð
upp í samstarfi við Erika Spring (úr Au Revoir Sim-
one), nú eða Bon Homme (sólóverkefni Thomas
Høffding úr WhoMadeWho) sem menn voru mjög
spenntir fyrir. Skemmtilegri þótti mér heimstón-
listarbræðingurinn hjá Frisk Frukt og Hymns from
Nineveh, hugarfóstur Jonas Petersens, var fram-
úrskarandi skemmtileg. Önnur frábær sveit dönsk
var unglingaflokkurinn Raised Among Wolves –
ótrúlega skemmtilegir og einlægir strákar með til-
raunakennda tónlist. Spái því að tvær síðastnefndu
hljómsveitirnar muni troða upp á Airwaves fyrr eða
síðar, kannski á næsta ári. F.U.K.T., sem spilaði í
Ridehuset, var líka skemmtileg, Drum & Bass spilað á
hljóðfæri.
Vááááááááá!
Af norsku hnossgæti er rétt að nefna Honningbarna,
frábærlegar skemmtilega pönkað rokk og tilhlökkun
að sjá hana á Airwaves í haust. Bernhoft var líka góð-
ur á sinn hátt, en ekki heillandi. Þá fannst mér meira
gaman að sænsku söngkonunni Jenny Wilson sem
tróð upp með soul-skotið gospel með gospelkvartett
sér til halds og trausts. Ekki má svo gleyma færeyska
söngvaranum Budam sem tvinnaði saman fram-
úrstefnulega leiksýningu og magnaða tónleika.
Á hverri hátíð er eitthvað sem maður fellur flatur
fyrir; ég man enn þegar ég heyrði í Under Byen í
fysta sinn á Spot fyrir nokkrum árum. Þetta árið stóð
þrennt nýtt uppúr; hin finnska KXP var framúrskar-
andi súr skemmtun, magnþrungin klifun og
skemmtileg, danska sveitin Hymns from Nineveh var
líka frábær, þó ég hafi reyndar séð hana spila áður.
Svo var það Nisennenmondai frá Japan – þvílíkt og
annað eins. Þegar þær stöllur höfðu lokið leik sínum
var ég sem lamaður og þegar ég fékk hreyfigetuna að
nýju var ég eiginlega búinn að missa málið: Það eina
sem ég gat sagt næsta korterið var: Vááááááááá!
Stöllurnar í Nisennenmondai komu sáu og sigruðu - að loknum tónleikunum var kapphlaup að söluborði þeirra og þar var slegist um diska og boli.
Ljósmynd/Spot/David Castro
Hymns from Nineveh, hugarfóstur Jonas Petersen, var framúrskarandi skemmtileg F.U.K.T. spilaði Drum & Bass með hefðbundum hljóðfærum - magnaður trommuleikur.
’
Svo var það Nisennenmondai frá Japan – þvílíkt og
annað eins. Þegar þær stöllur höfðu lokið leik sínum
var ég sem lamaður og þegar ég fékk hreyfigetuna
að nýju var ég eiginlega búinn að missa málið: Það eina
sem ég gat sagt næsta korterið var: Vááááááááá!
Ljósmynd/Spot/Peter GaardsøeLjósmynd/Spot/David Castro