Morgunblaðið - 09.07.2010, Síða 31

dæmis um beljuna sem fauk og af
litla selnum.
Eitt sumar vorum við Helga uppi í
Glóru og á morgnana var afi sendur
að vekja okkur á hverjum degi sem
við vorum þar. Þegar afi kom að
vekja vakti hann sko alveg, reif upp
hurðina á afahúsi og öskraði: „Upp
að skíta stelpur, þið megið ekki sofa í
allan dag!“ og skellti síðan hurðinni
og við tvær í sjokki uppi í rúmi og
drifum okkur inn í bústað. Þetta
sumar sem við Helga vorum hjá
ömmu og afa uppi í Glóru er besta
sumar sem ég hef upplifað hingað til,
afi kenndi okkur að fara í punkta-
leikinn, búa til ávaxtasalatið sitt,
tálga og margt margt fleira.
Það er eitt sem ég fæ örugglega
aldrei að gleyma og það er árið 2000
þegar afi og amma komu að heim-
sækja okkur úti í New York. Þegar
ég fór með afa út að labba og sýna
honum hverfið mitt þurfti hann alltaf
að stoppa og ná aðeins andanum og
þegar við komum aftur heim sagði
ég; „oh hvað hann afi er latur, hann
þurfti að stoppa og setjast niður“,
enda ég bara fimm ára þá og hafði
svo sem ekki mikinn skilning á veik-
indum hans þá eða einkennum sem
voru að koma í ljós í sambandi við
lungnaþembuna. En núna skil ég
það miklu betur og þótt það sé erfitt
að segja það þá var afi ótrúlega góð
forvörn fyrir mig, því núna veit ég og
mun ekki byrja að reykja. Kannski
ef hann hefði ekki byrjað væri hann
með okkur í dag, en svona er lífið.
Allt á sínar ástæður. Og ég veit líka
að þú ert kominn á betri stað núna
og færð að hitta pabba þinn og
mömmu.
Ég elska þig afi minn og mun allt-
af gera, þú veist það.
Margrét Kjartansdóttir.
Erfitt er að lýsa því tilfinninga-
flæði sem heltekur fólk þegar það
fær fréttir af andláti einhvers sem
stendur því nærri. Undanfarnir dag-
ar hafa verið þungir, við höfum grát-
ið og hlegið til skiptis. Grátið vegna
sorgar og saknaðar en hlegið að
þeim yndislegu minningum sem við
eigum um afa. Það er á svona tíma-
mótum í lífinu sem við finnum hvað
fjölskyldan skiptir miklu máli og
hughreystir mann í sorginni. Afi var
alla tíð höfðinginn í fjölskyldunni
okkar og ósjaldan sem við söfnuð-
umst öll saman yfir stórum kvöld-
verði að ítölskum hætti. Afi var ynd-
islegur maður. Hann var fyndinn,
stríðinn, góður og vildi allt fyrir okk-
ur gera. Við vörðum miklum tíma
sem börn með ömmu og afa uppi á
Glóru. Þar var það oftar en ekki sem
afi settist á rúmstokkinn hjá okkur á
kvöldin og sagði okkur sögur af belj-
unni sem fauk eða af selnum sem
hann fann þegar hann var ungur í
vegavinnunni í Búðardal. Okkur
fannst alltaf ótrúlegt að hann skyldi
hafa upplifað þetta. Hann sagði okk-
ur bara sögur af sjálfum sér og því
sem hann lenti í á yngri árum, aldrei
neinar skáldsögur, enda engin þörf á
að skálda þegar hann hafði svona
sögur í farteskinu. Öll fengum við
líka að sigla með afa út um allan
heim, sitja með honum uppi í brú og
spila rússa. Hann var ótrúlega lag-
inn í spilum og var sko ekkert, þrátt
fyrir að við værum ung, að leyfa
okkur að vinna eins og svo oft er
gert við krakka. Mesta spennan var
svo alltaf þegar siglt var til Imm-
ingham í Englandi þar sem við feng-
um að kaupa sælgæti hjá Tona. Afi
keypti svo sjálfur nokkur súkku-
laðistykki, skar þau niður í mola,
setti allt saman í stóran poka og
hristi vel og veiddi svo blindandi upp
úr. Hann sagði alltaf að það væri
miklu skemmtilegra að vita ekki
hvaða mola maður fengi. Þetta er
gott dæmi um hversu mikill sælkeri
afi var og örugglega fáir sem gleyma
því að hann notaði sultu með bók-
staflega öllum mat.
Elsku afi okkar. Nú hefurðu feng-
ið hvíldina og kominn í ró. Síðustu
dagar hafa verið erfiðir án þín en
það birtir til þegar við rifjum upp
allar minningarnar sem við eigum
um þig. Þú skilur eftir þig mikið
tómarúm. Við elskum þig afi og
kveðjum þig með mikinn söknuð í
hjarta. Við lofum að passa upp á
ömmu fyrir þig.
Þín barnabörn,
Þóra Ýr, Halldór Einir
og Karl Víðir.
Mig langar að minnast vinar míns
Guðmundar Halldórs Karlssonar
stýrimanns með nokkrum orðum.
Hann lést 30. júní sl.
Við Guðmundur kynntumst 1953,
þegar við vorum báðir hásetar á
fraktskipinu Kötlu, sem gert var út
héðan frá Reykjavík, á þessum tíma.
Þarna um borð voru í áhöfninni
nokkrir ungir menn svo nærri má
geta hvort ekki hafi oft verið glatt á
hjalla. Guðmundur var nokkuð sér-
stakur og tók upp á ýmsu sem menn
höfðu gaman af og við hinir vorum
svo sem engir eftirbátar í gleð-
skapnum. Leiðir okkar Guðmundar
hafa legið töluvert saman frá því við
kynntumst. Við fórum báðir í far-
mannadeild Stýrimannaskólans í
Reykjavík og útskrifuðumst saman
1956 og nú síðustu 27 árin höfum við
átt súmarbústaði hlið við hlið í
Hraunborgum í Grímsnesi.
Guðmundur stundaði sjó lengstan
hluta starfsævi sinnar, var stýrimað-
ur og skipstjóri á skipum Eimskipa-
félags Íslands. Það orð fór af honum
að hann væri góður og öruggur
starfsmaður – klár eins og við segj-
um á sjómannamáli – enda starfaði
hann fyrir Eimskip í mörg ár eða þar
til hann hætti störfum vegna aldurs.
Starf skipstjórnarmannsins á frakt-
skipum nútímans er ekki einungis að
sigla skipinu frá A til B þó að það sé
að sjálfsögðu aðalstarfið en þegar
skipið er í landi þarf skipstjórnar-
maðurinn að fylgjast með hleðslu
skipsins og reikna stöðugleika þess
eftir hleðslu og gera siglingaáætlun
til næstu hafnar. Skipstjórnarmað-
urinn þarf líka að hafa mikil sam-
skipti við hafnaryfirvöld viðkomandi
lands, fylla út skýrslur og sjá til þess
að allt sé eins og það á að vera sam-
kvæmt reglum sem fara á eftir. Á
þessu sviði naut Guðmundur sín því
eins og áður segir var hann nákvæm-
ur og öruggur í starfi og hann var
góður tungumálamaður, sem er
mjög mikilvægt fyrir viðkomandi
starfsmann.
Guðmundur var verslunarskóla-
genginn og um tíma rak hann eigin
verslun, en sjórinn var hans vett-
vangur og fljótlega fór hann aftur á
sjóinn og starfaði á sjónum þar til
kom að starfslokaaldri hjá honum.
Eftir að þau hjón Þóra og Guð-
mundur eignuðust sumarbústaðinn í
Hraunborgum í Grímsnesinu voru
þau öllum stundum þar í fríum. Þau
byrjuðu strax á ræktun og undirbún-
ingi í lóðinni og formuðu umhverfið
eins og þau langaði til að hafa það.
Þau voru mjög samhent með rækt-
unina og alla vinnu í lóðinni, þarna er
nú sannkallaður sælureitur eins og
sjá má ef gengið er um svæðið. Eftir
að heilsan fór að gefa sig hjá Guð-
mundi og hann gat ekki unnið neina
átakavinnu úti í lóðinni sat hann oft
úti á stól löngum stundum og klippti
niður greinar í kurl til að fá efni í
moltu og göngustíga um lóðina. Ég
sá á honum að hann naut þess inni-
lega að vera þarna í kyrrðinni og
fuglasöngnum, ég held að honum
hafi hvergi liðið betur, í þetta um-
hverfi sótti hann kraft.
Það var alla tíð gott samband milli
fjölskyldna okkar, við fylgdumst
hvert með öðru og hvað væri verið að
gera hinum megin við girðinguna.
Þóra mín, ég votta þér og fjöl-
skyldunni innilega samúð.
Hrafnkell.
Minningar 31
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 9. JÚLÍ 2010
✝ Gunnar Ingi Guð-mundsson fæddist
4. ágúst 1942 og ólst
upp í Hafnarfirði.
Hann lést á Fjórð-
ungssjúkrahúsinu á
Ísafirði 2. júlí sl. For-
eldrar hans voru Sig-
urunn Konráðsdóttir,
f. 22. ágúst 1917, d.
18. des. 1997, og Guð-
mundur Guðmunds-
son, f. 14. september
1916, d. 12. júlí 1978.
Alsystkini hans eru
Svana Rósamunda,
látin. Guðmundur Einir, látinn.
Þórir Konráð Línberg og Hafsteinn
Már. Fósturfaðir Gunnars var
Guðni Bjarnason frá Flatey á
Breiðafirði, vélstjóri.
Gunnar Ingi fór ungur til sjós og
starfaði lengst sem
sjómaður á togurum
Bæjarútgerðar
Hafnarfjarðar. Hann
bjó lengi í Hafn-
arfirði, einnig átti
hann heima um tíma
vestur á Snæfellsnesi
og stundaði sjó-
mennsku þar. Um
nokkurra ára skeið
starfaði hann fyrir
Samhjálp. Frá árinu
1998 bjó hann á Vest-
fjörðum og hélt heim-
ili með Svönu systur
sinni þar til hún lést árið 2005. Síð-
ustu árin bjó Gunnar Ingi á Þing-
eyri og loks á Hlíf á Ísafirði.
Útför Gunnars verður gerð frá
Fossvogskapellu í dag, 9. júlí 2010,
og hefst athöfnin klukkan 11.
Ég og Gunnar frændi minn erum
systrabörn.
Við erum 14 systkinin og móðir
mín hét Sigfríður Konráðsdóttir og
móðir hans Sigurunn Konráðsdóttir.
Þau voru 5 systkinin. Ég er fædd og
alin upp til fjögurra ára aldurs í
Hafnarfirði, en síðan á Reykjanes-
vita. Gunnar var fæddur og uppalinn
í Hafnarfirði.Við erum fædd á sama
ári, en bróðir minn Konráð er árinu
yngri.
Ég man fyrst eftir Gunnari er við
vorum fjögurra ára gömul. Svana
systir hans var búin að vera hjá
Ólínu ömmu og Konráði afa í Garð-
húsum á Skagaströnd allt sumarið.
Hún nýkomin að norðan með aðal-
bláber sem hún tíndi í Spákonufelli.
Hún kom til okkar á Reykjavíkur-
veginn með Gunnar með sér og gaf
okkur Konna bróður sína bláberja-
krukkuna hvoru. Gunnar hjálpaði
okkur að borða þau á bak við húsið.
Við skemmtum okkur vel á meðan.
Mæður okkar voru báðar hag-
mæltar og Gunnar fékk vísu á eftir
sér ef hann nennti ekki í búðina að
kaupa kaffi. Árið 1947 seldu foreldr-
ar mínir húsið sitt við Reykjavíkur-
veginn og pabbi gerðist vitavörður á
Reykjanesi. Hann hét Sigurjón
Ólafsson.
Gunnar kom á sumrin til okkar.
Við hlökkuðum mikið til. Hann var
mjög góður og skemmtilegur strák-
ur. Hann hafði líka frá mörgu að
segja. Seint á kvöldin fórum við
stundum í draugahelli, niður við
sjó.Við skiptumst á að búa til mergj-
aðar draugasögur við kertaljós. Þá
var leikið sér allan guðslangan dag-
inn. Tunnufleki var búinn til úr
þremur olíutunnum. Honum var ýtt
áfram á lóninu með okkur á. Við
þóttumst sigla á milli landa. Það var
bara á flóðinu hægt að fleyta flek-
anum. Stundum þegar stórstreymt
var flæddi lónið langt upp á neðra
tún. Það þótti gaman. Þá gerði ekk-
ert til, þótt við værum hundblaut.
Þetta voru fystu siglingar hans
Gunnars. Hann gerðist síðar togara-
sjómaður í sínum heimabæ. Hann
sagði mér seinna frá 14 metra háum
öldum og miklum ís á Halanum.
Systrabörn móður minnar voru oft
á tíðum á sumrin heima hjá okkur.
Alltaf var nóg pláss og gaman að fá
þau í útilegumannaleikinn eða fallin
spýtan. Þetta var góður tími.
Núna sakna ég þín, Gunnar minn,
og er vinur þinn að eilífu.
Ástarkveðjur frá systkinunum frá
Reykjanesi.
Ragnhildur Kristjana Fjeldsted.
Gunnar Ingi
Guðmundsson
V i n n i n g a s k r á
10. útdráttur 8. júlí 2010
A ð a l v i n n i n g u r
Kr. 3.000.000 kr. 6.000.000 (tvöfaldur)
7 3 1 9 1
V i n n i n g u r
Kr. 7.000 Kr. 14.000 (tvöfaldur)
8 8 1 2 5 9 6 2 0 3 4 1 3 1 0 8 3 4 1 1 3 7 5 3 0 9 9 6 0 9 3 0 7 2 1 4 4
1 1 4 4 1 2 6 6 2 2 0 8 8 3 3 1 4 5 1 4 1 2 3 0 5 3 4 4 6 6 1 4 6 7 7 2 4 2 2
2 2 4 6 1 2 8 3 8 2 0 9 7 9 3 1 4 6 7 4 1 3 8 1 5 3 7 3 4 6 1 6 0 1 7 2 8 0 5
2 2 7 5 1 3 0 8 4 2 2 0 3 0 3 2 4 8 9 4 1 7 8 8 5 4 0 1 7 6 1 6 9 0 7 2 8 3 9
2 2 7 6 1 3 2 2 6 2 2 0 7 3 3 2 7 7 1 4 1 8 0 7 5 4 0 2 5 6 1 9 1 9 7 3 1 6 1
2 6 4 6 1 3 3 4 7 2 2 3 4 7 3 2 9 7 6 4 2 5 3 4 5 4 4 1 0 6 2 0 5 3 7 3 2 8 3
3 1 8 9 1 3 7 2 7 2 2 9 1 9 3 3 2 2 5 4 3 7 5 3 5 5 5 2 0 6 2 1 0 6 7 3 4 4 7
3 2 2 2 1 4 0 1 0 2 3 4 1 2 3 3 4 5 3 4 4 2 3 1 5 5 5 9 0 6 2 2 7 6 7 3 6 0 6
3 4 7 1 1 4 1 0 7 2 3 4 2 7 3 3 6 7 1 4 4 5 4 9 5 5 7 0 9 6 2 3 6 6 7 3 9 3 6
3 8 9 0 1 4 7 8 1 2 3 5 5 0 3 3 9 5 2 4 4 9 2 8 5 5 7 4 4 6 2 3 8 3 7 4 3 3 1
4 3 1 0 1 5 0 8 2 2 3 9 4 4 3 4 4 6 9 4 5 0 7 4 5 6 0 2 4 6 2 7 4 6 7 5 8 9 7
4 3 6 8 1 5 8 3 1 2 4 1 6 3 3 4 8 2 8 4 6 2 2 6 5 6 3 2 1 6 3 1 2 1 7 5 9 1 3
5 9 7 3 1 5 9 0 5 2 5 1 9 9 3 4 9 7 9 4 6 4 3 1 5 7 3 6 6 6 3 5 2 1 7 6 2 3 1
6 1 8 6 1 5 9 9 4 2 5 5 3 5 3 5 7 4 4 4 6 9 7 6 5 7 3 9 1 6 4 2 8 4 7 6 3 5 0
6 5 4 6 1 6 1 1 3 2 5 6 0 3 3 5 7 9 1 4 7 0 4 1 5 7 8 3 2 6 4 3 8 7 7 6 5 7 8
7 0 1 6 1 6 5 9 7 2 5 6 9 3 3 6 1 2 1 4 7 2 5 3 5 8 0 6 2 6 5 3 9 8 7 6 6 3 2
7 2 0 4 1 6 6 5 7 2 5 9 5 2 3 6 1 9 2 4 7 4 9 9 5 8 3 4 1 6 7 6 2 8 7 6 8 1 1
7 7 1 0 1 6 8 0 9 2 6 6 9 3 3 6 3 4 5 4 7 9 4 7 5 8 5 5 5 6 8 4 7 3 7 7 1 1 8
7 9 4 2 1 6 8 2 0 2 6 7 8 8 3 6 8 9 9 4 7 9 9 5 5 8 7 1 6 6 8 5 7 5 7 7 3 4 7
7 9 7 2 1 6 9 2 9 2 6 8 3 4 3 7 5 1 1 4 8 4 1 0 5 8 9 8 9 6 9 0 4 2 7 7 3 8 8
8 2 6 0 1 6 9 9 0 2 7 0 5 0 3 7 6 6 8 4 8 5 8 8 5 9 2 6 5 6 9 1 6 4 7 7 4 4 8
8 7 5 3 1 7 4 2 4 2 7 0 5 3 3 8 2 0 1 4 8 8 0 6 5 9 4 8 2 6 9 1 8 5 7 7 5 3 1
9 6 7 7 1 8 0 3 7 2 7 4 2 9 3 8 3 5 5 4 9 8 1 1 5 9 5 3 5 6 9 2 5 1 7 7 7 9 1
1 0 0 6 7 1 8 0 6 4 2 7 4 4 6 3 9 0 5 4 5 0 2 5 0 5 9 6 0 1 6 9 4 7 3 7 8 7 7 2
1 0 1 0 4 1 8 0 9 2 2 8 0 9 5 3 9 3 7 7 5 0 4 1 8 5 9 6 6 3 6 9 7 5 5 7 9 0 1 4
1 0 2 0 7 1 8 2 0 0 2 8 5 1 1 3 9 7 5 9 5 0 4 6 1 5 9 7 0 9 6 9 8 8 3 7 9 6 5 8
1 0 4 2 7 1 8 4 3 6 2 9 2 8 6 4 0 1 4 1 5 0 7 3 4 6 0 1 1 9 7 0 3 0 4
1 0 4 9 5 1 9 0 4 6 2 9 6 2 8 4 0 1 7 6 5 0 8 3 8 6 0 1 4 5 7 0 9 1 9
1 1 7 2 5 1 9 2 7 7 2 9 6 6 0 4 0 3 2 8 5 1 2 0 0 6 0 3 6 6 7 1 0 4 4
1 1 8 1 7 1 9 5 9 1 2 9 8 3 1 4 0 5 8 3 5 1 4 9 1 6 0 4 6 0 7 1 7 3 2
1 1 8 8 8 2 0 1 7 4 3 0 2 4 7 4 0 6 8 0 5 1 5 4 9 6 0 6 3 9 7 2 0 3 2
1 2 1 1 2 2 0 3 2 6 3 0 4 6 9 4 0 9 8 7 5 2 0 4 7 6 0 9 0 8 7 2 1 3 2
Að skrifa minningagrein
Ekkert gjald er tekið fyrir birtingu minningagreina.
Þær eru einnig birtar á www.mbl.is/minningar.
Skilafrestur minningagreina er á hádegi tveimur virkum
dögum fyrir útfarardag, en á föstudegi vegna greina til
birtingar á mánudag og þriðjudag.
Fjöldi greina í blaðinu á útfarardag ræðst af stærð blaðsins
hverju sinni en leitast er við að birta allar greinar svo fljótt
sem auðið er. Hámarkslengd minningagreina er 3.000
tölvuslög með bilum. Lengri greinar eru vistaðar á vefnum,
þar sem þær eru öllum opnar.
Næstu útdrættir fara fram 15. júlí, 22. júlí & 29. júlí 2010
Heimasíða á Interneti: www.das.is
V i n n i n g u r
Kr. 100.000 Kr. 200.000 (tvöfaldur)
1 0 6 6 1 1 1 4 3 1 2 1 4 7 4 6 9 2 1 8
V i n n i n g u r
Kr. 50.000 Kr. 100.000 (tvöfaldur)
2146 9333 33466 42775 50823 69006
3079 26934 39533 49605 51890 72624
V i n n i n g u r
Kr. 15.000 Kr. 30.000 (tvöfaldur)
1 1 5 1 3 6 2 6 3 2 9 3 4 6 5 4 4 5 0 1 1 5 3 7 4 3 6 4 2 3 2 7 1 6 9 1
2 6 8 5 1 5 5 5 6 2 6 9 9 6 3 7 0 2 1 4 5 3 1 2 5 3 9 5 2 6 4 7 9 0 7 1 7 0 4
5 9 6 5 1 7 1 1 2 2 8 3 0 4 3 7 1 8 8 4 5 5 0 2 5 6 7 7 9 6 6 1 5 7 7 2 0 1 1
6 9 9 8 1 7 1 6 1 2 8 9 0 2 3 7 7 1 4 4 7 2 2 2 5 8 9 3 1 6 6 6 4 3 7 3 5 1 3
8 4 2 3 1 7 2 6 5 3 2 1 7 5 3 8 5 9 2 4 7 2 8 7 5 9 2 4 4 6 8 0 5 4 7 4 3 2 7
9 5 3 7 1 8 7 0 2 3 2 6 5 1 3 8 9 5 9 4 7 4 7 7 6 0 1 2 4 6 8 9 1 9 7 5 6 5 6
1 0 6 5 4 2 0 8 9 4 3 3 1 4 7 3 9 3 1 4 4 8 0 4 0 6 1 6 2 4 6 9 7 0 8 7 7 5 1 1
1 0 6 6 9 2 3 6 4 1 3 3 8 3 5 4 0 5 1 1 5 0 8 7 1 6 2 3 3 2 7 0 0 1 8 7 9 0 2 7
1 0 9 3 5 2 5 2 0 8 3 4 1 4 8 4 1 4 2 6 5 1 9 4 1 6 2 6 5 2 7 0 7 5 6 7 9 2 9 8
1 1 1 1 0 2 5 9 6 4 3 4 4 4 0 4 3 2 0 0 5 3 4 0 9 6 3 8 0 5 7 1 1 0 8 7 9 7 3 0