Morgunblaðið - 20.08.2010, Blaðsíða 26

26 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. ÁGÚST 2010
✝ Pétur Jón Árna-son fæddist á
Norðfirði 20. ágúst
1930. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 13. ágúst
síðastliðinn.
Foreldrar Péturs
voru hjónin Árni Pét-
ursson, húsa- og
skipasmíðameistari,
f. 30.6. 1894, d. 9.9.
1972 og kona hans
Jónína Sesselja Guð-
mundsdóttir hús-
freyja, f. 3.4. 1895, d.
16.7. 1973. Systur Péturs eru: 1)
Anna Brynhildur, f. 18.9. 1925, 2)
Margrét, f. 12.12. 1926, d. 7.5.
2007, 3) Guðbjörg Bergþóra, f.
17.4. 1928.
Árið 1953 giftist Pétur Helgu
Valgerði Ísaksdóttur (Völu), fyrr-
verandi starfsmanni á Bókasafni
Seltjarnarness, f. á Seltjarnarnesi
13.8. 1934, dóttir hjónanna Ísaks
Kjartans Vilhjálmssonar, bónda á
Seltjarnarnesi, f. 14.11. 1894, d.
26.10. 1954 og Helgu Sigríðar
Runólfsdóttur húsfreyju, f. 13.8.
1904, d. 29.7. 1938.
Pétur og Vala eignuðust 4 börn:
skrifstofumanni, f. 2.12. 1963,
börn þeirra eru: 3a) Erna Katrín,
f. 12.10. 1989 og Pétur Theodór, f.
4.6. 1995. 4) Sigrún þjónustu-
fulltrúi, f. 25.2. 1969.
Pétur ólst upp á Norðfirði til 5
ára aldurs, þá flutti fjölskyldan til
Keflavíkur og síðan til Innri-
Njarðvíkur þar sem Pétur gekk í
barnaskóla. Pétur lauk gagn-
fræðaprófi frá Ingimarsskóla í
Reykjavík, eftir það fór hann í
Iðnskólann í nám í rafvirkjun og
varð meistari í þeirri grein árið
1956. Pétur lærði rafvirkjun hjá
Ágústi Óskari Sæmundssyni og að
námi loknu hóf hann störf hjá Joh-
an Rönning. Á þeirra vegum fór
hann í nám í verkstjórn til Banda-
ríkjanna og þegar heim kom fór
hann að vinna á Keflavík-
urflugvelli og á Gufuskálum og
víðar um landið. Eftir störf sín hjá
Johan Rönning hóf Pétur sjálf-
stæðan rekstur ásamt mági sínum
Runólfi. Árið 1977 hófu þeir feðg-
ar Árni og hann samstarf, sem
stóð þar til hann hætti vinnu árið
1996. Pétur var einn af stofn-
endum Kiwanisklúbbs Seltjarn-
arness og var þar virkur félagi á
meðan heilsan leyfði.
Útför Péturs verður gerð frá
Seltjarnarneskirkju í dag, 20.
ágúst 2010, og hefst athöfnin
kl.15.
1) Helga skrif-
stofumaður, f. 23.3.
1953, gift Bjarna H.
Garðarssyni stýri-
manni, f. 3.10. 1953,
börn þeirra eru: 1a)
Pétur Örn, f. 1.6.
1972 ,börn hans eru
Patrik Orri og Helga
Lind, barnsmóðir
Steinunn Hlíf Sigurð-
ardóttir. 1b) Finnur,
f. 19.2. 1979, giftur
Þórunni Huldu Vig-
fúsdóttur, börn
þeirra eru Elín
Helga og Elma Björg. 2) Ísak
Kjartan verslunarmaður, f. 17.11.
1954, börn Ísaks og Hildar Árna-
dóttur eru: 2a) Jóhann Davíð, f.
27.9. 1977, giftur Sigrúnu Hörpu
Davíðsdóttur, börn þeirra eru
Borghildur og Stefanía, dóttir Sig-
rúnar er Berta María. 2b) Helga
Valgerður, f. 25.3. 1985, sambýlis-
maður Sindri Viktorsson, dóttir
Helgu og Atla Bjarnasonar er
Sunna Lind, sonur Ísaks og Ingu
Elínar Kristinsdóttur er 2c) Krist-
inn Valgeir, f. 27.1. 1990. 3) Árni
rafvirkjameistari, f. 10.4. 1961,
kvæntur Halldóru Emilsdóttur
Elsku pabbi minn. Mig langar að
kveðja þig með örfáum orðum:
Ég man t.d. þegar ég fékk að
prófa skíði í fyrsta sinn og ég átti
erfitt með að standa eða renna
mér, þá komst þú og hjálpaðir mér.
Einnig man ég allar veiðiferðir,
tjaldútilegur og sumarbústaðaferð-
ir með þér og mömmu og ekki má
gleyma sundlauginni sem þú lést
byggja handa mér á æskuheimili
mínu á Barðaströndinni, reyndar
má segja það að þú hafir byggt
laugina, enda allt í öllu eins og
venjulega. En þegar þú slasaðir þig
í vinnu fyrir nokkrum árum og gast
ekki unnið lengur, þá hætti
mamma fljótlega að vinna til að sjá
um þig, hún stóð eins og klettur við
hliðina á þér, þangað til þú fékkst
hvíldina á afmælisdeginum hennar
og það vantaði viku upp á stór-
afmælið þitt.
Þegar ég heimsótti ykkur
mömmu, sem var nánast daglega,
þá var ósjaldan tekið spil og þegar
ég var að fara og smellti koss á
kinn, þá sagðir þú alltaf við mig:
„Farðu varlega.“
Ég kveð þig, elsku pabbi minn,
með söknuði og ég hugsa um
mömmu fyrir þig.
Þín dóttir,
Sigrún.
Ég man fyrst eftir Pétri þegar
ég sá hann fyrir 30 árum. Þá bað ég
Hrönn vinkonu að koma með mér í
strætó vestur á Seltjarnarnes til að
hitta Árna. Pétur kom til dyra, stór
og mikill maður og sagði að Árni
væri ekki heima. Ég kvaddi þennan
frekar ógnvekjandi mann að mér
fannst þá og við vinkonurnar sett-
um hælana á hnakkann og flýttum
okkur í burtu. Þá kallaði Pétur á
eftir okkur: „Stelpur, á ég ekki að
skutla ykkur heim?“ Þannig var
Pétur, greiðvikinn og bóngóður.
Hann var sívinnandi og ósérhlífinn,
og man ég t.d. ekki eftir að hafa séð
hann í vetrarúlpu þó hann væri að
vinna úti í kulda og trekki. Nei,
mittisjakkinn dugði honum.
Pétur hugsaði vel um heimilið og
fólkið sitt og var lofsvert að sjá
hversu vel hann hugsaði um hana
Sigrúnu dóttur sína. Mér er minn-
isstæð frásögn Árna af því þegar
þeir feðgar ætluðu í ferðalag, en
þar sem Pétur átti ekki heiman-
gengt ákvað hann að tjalda inni í
bílskúr. Þar gistu þeir yfir nóttina
og var þetta mikil upplifun fyrir
Árna sem lítinn dreng.
Pétur elskaði mat og mátti mað-
ur ekki koma heim til þeirra Völu
nema fá eitthvað að borða, og ekki
var hún Ronja, hundurinn okkar,
þar undanskilin, sem fékk matarást
á Pétri frá fyrstu stundu. Þær voru
ófáar vöfflurnar með rjóma sem
hurfu undir borðið þrátt fyrir mót-
bárur okkar. Pétur hlustaði nú ekki
á þær, því hundinum fannst þetta
gott og þar við sat.
Barnabörnin áttu vísan stað hjá
afa sínum, hvort sem það var við
smíðar inni í bílskúr eða að lesa
dýrabækurnar, og var þá venjan að
hlassa sér ofan á mjúku bumbuna
hans afa og lesa.
Hin síðustu ár var þreyta farin
að segja til sín í þessum mikla
skrokki og leið tengdapabba þá
best heima hjá Völu sinni sem
hugsaði svo vel um hann.
Jæja, elsku karlinn, ef ég þekki
þig rétt þá ert þú nú að undirbúa
80 ára afmælisveisluna þína í dag.
Eflaust búinn að henda nokkrum
lærum á grillið og kominn með glas
í hönd, hlustandi á Fats Domino
eða Elvis.
Takk fyrir allt sem þú varst mér
og mínum.
Þín tengdadóttir,
Halldóra.
Hátt í 60 ár eru liðin síðan litla
systir mín, hún Vala, kom í heim-
sókn til mín með vin sinn Pétur.
Vildi hún sýna mér hann og heyra
mitt álit. Mér leist vel á þennan
unga mann, hann var laglegur og
hafði góða framkomu. Síðan hafa
þau gengið saman öll þessi ár.
Margt hefur skeð á langri leið. Pét-
ur féll vel inn í okkar fjölskyldu
sem var mjög samrýmd. Hann var
alla tíð mjög hjálpsamur sem kom
sér oft vel og hann var listrænn og
lagði gjörva hönd á margt.
Síðustu árin var mikill samgang-
ur milli okkar og var oft tekið í spil
þegar ég kom. Við áttum margar
góðar stundir saman. Síðasta árið
var erfitt sökum veikinda. En nú
hefur hann lokið göngu sinni í
þessu lífi. Það myndast ákveðið
tómarúm þegar náinn vinur kveð-
ur, þó það sé líkn með þraut.
Blessuð sé minning Péturs
Árnasonar.
Innilegar samúðarkveðjur til
Völu og barnanna þeirra og fjöl-
skyldna.
Björg Ísaksdóttir.
Elsku afi og langafi. Við kveðj-
um þig í dag vitandi af því að þú
ert kominn á góðan stað og munt
fylgjast með okkur þaðan. Ég vil
þakka þér fyrir þær stundir sem
áttum saman og geymi þær minn-
ingar á góðum stað.
Þegar kafað er í fortíðina er mér
alltaf minnisstætt þegar ég tók
strætó úr Breiðholtinu út í Nes
sem ponni til þess að slá garðinn á
Barðaströndinni og fékk í staðinn
smá vasapening. Alltaf kom ég
heim rígmontinn og stoltur yfir vel
unnu verki eftir að hafa fengið
mikið hrós fyrir frá þér.
Ég minnist þín einnig sem dug-
legs og samviskusams iðnaðar-
manns og hve vel þú gerðir við Sig-
rúnu frænku, sbr. sundlaugina í
garðinum á Barðaströndinni sem
þú byggðir nánast einn. Þar áttum
við bræður einnig ófáar skemmti-
legar stundir.
Þú hafðir alltaf gaman af því að
borða góðan mat og þú og amma
sáuð til þess að maður væri ekki
svangur þegar komið var í heim-
sókn og ég er ekki frá því að það
fylgi nafninu að vera mikill sæl-
keri.
Hvíldu í friði, elsku afi minn, og
megi guð geyma þig.
Pétur Örn, Patrik Orri
og Helga Lind.
Elsku afi, við munum alltaf hafa
minningu þína í hjarta okkar.
Svo viðkvæmt er lífið sem vordags-
ins blóm
er verður að hlíta þeim lögum
að beygja sig undir þann allsherj-
ardóm
sem ævina telur í dögum.
Við áttum hér saman svo indæla
stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund
það geislar af minningu þinni.
(Friðrik Steingrímsson.)
Þá, núna og alla tíð,
Erna Katrín og Pétur Theodór.
Pétur Jón Árnason
✝ Ólafur Stefánssonvar fæddur í Sval-
barði í Glerárþorpi
28. október 1925.
Hann lést á heimili
sínu, Stafholti 3 á Ak-
ureyri, 14. ágúst síð-
astliðinn.
Foreldrar hans
voru hjónin Ragn-
heiður Jónsdóttir frá
Engimýri í Öxnadal,
f. 24.2. 1899, d. 19.7.
1980 og Stefán Árna-
son frá Dagverð-
areyri, f. 19.9.1897, d.
23.5.1977.
Systkini Ólafs: Sigríður, f. 3.12.
1926, d. 3.10. 2003, Gunnar, f. 15.6.
1929, d. 10.12. 1929, óskírður, f.
21.7. 1930, d. 21.7. 1930, Örn, f.
2.7. 1931, Stefán Gunnar, f. 27.7.
1932, Anna Fríða, f. 6.10. 1934, d.
25.5. 2005, Jón, f. 7.6. 1937, d. 30.1.
2009, Brynjar Karl, f. 2.8. 1939,
Sigurður Árni, f. 16.9. 1941 og
Auður, f. 9.12. 1945.
Ólafur giftist 28. október 1951
Mattheu Arnþórsdóttur frá Sand-
gerði í Glerárþorpi, f. 17.1. 1933.
Foreldrar hennar voru hjónin Jón-
ína Sigfríður Sigurðardóttir frá
Sælu í Skíðadal, f. 27.2. 1900, d.
10.11. 1974 og Arnþór Ingimar
Jónsson frá Moldhaugum í Kræk-
lingahlíð, f. 2.9. 1895, d. 17.9. 1973.
Börn Ólafs og Mattheu eru: 1)
Arnfríður, f. 1.2. 1951, maki Sig-
urður Arnar Styrmisson, börn:
Kristín Margrét, Matthea og Álf-
heiður Jónína. 2) Eygló, f. 29.9.
1954, maki Bjarni Guðmundsson,
börn: Anna Guðrún, Steinunn
Helga, Kristmann og Matthías. 3)
Stefán Ragnar, f. 7.9.
1957, maki Björg
Friðjónsdóttir, börn:
Steinunn Júlía, Petra
Sif, Ólafur og Sindri
Már. 4) Leifur, f.
27.9. 1959, maki Ás-
dís S. Sæmunds-
dóttir, börn: Hildur
Bára, Ólöf Sandra,
Sæmundur Þór, Há-
kon Marteinn, f. 18.1.
1989, d. 26.5. 1990,
Hilmar Freyr og Jó-
hann Már. 5) Ómar, f.
26.11. 1961, maki
Lára Tryggvadóttir, börn þeirra:
Tryggvi Jóhannes, Ólöf Rut og
Aníta Bóel. 6) Sigurður Rúnar, f.
8.5. 1965, maki, Linda Hrönn Rík-
harðsdóttir, börn: Lilja Rún, Stef-
anía, Steingrímur og Alexander. 7)
Steingrímur, f. 23.2. 1968, maki
Ingibjörg Gestsdóttir, börn: Róbert
Andri og Birgitta Rún. Barna-
barnabörn Ólafs og Mattheu eru
23 talsins.
Ólafur fluttist úr Svalbarði í
Norðurgötu 15 fjögurra ára gam-
all og ólst þar upp. Sem ungur
maður vann hann ýmsa verka-
mannavinnu og stundaði sjó-
mennsku. Í kringum 1950 byrjaði
Ólafur á verksmiðjum SÍS á Gler-
áreyrum og vann þar allt þar til
hann hætti að vinna eða í rúmlega
40 ár. Ólafur og Matthea byrjuðu
sinn búskap 1951 í Byrgi í Gler-
árþorpi en fluttu síðan 1955 í
Norðurgötu 15. Árið 1961 fluttust
þau í nýbyggt hús sitt í Stafholti 3.
Útför Ólafs fer fram frá Glerár-
kirkju í dag, 20. ágúst 2010, og
hefst athöfnin kl. 13.30.
Elsku pabbi minn, nú ert þú far-
inn á vit forfeðranna. Þó að það
hafi legið í loftinu í nokkurn tíma
og maður hafi reynt að undirbúa
sig sem best kom það á óvart og
maður var engan veginn undir það
búinn að þú færir.
Margs er að minnast og bera
hæst úr æsku minni öll þau ferða-
lög um landið sem þú og mamma
fóruð með okkur bræðurna í.
Sumarbústaðir, tjaldferðalög og
veiðiferðir. Alltaf varst þú fyrstur
út að leika hvort sem það var fót-
bolti, yfir eða krokket. Og ekki má
gleyma spilamennskunni, þá var nú
eins gott að setja rétt út svo maður
yrði nú ekki skammaður.
Þegar við systkinin fórum að
eldast og vorum flest farin að búa
kom pabbi á þeirri hefð í nokkur ár
að farið væri í fjölskylduferð einu
sinni á ári og þá oftast í Tjarna-
gerði í Eyjafirði. Þar komu flestir
úr fjölskyldunni saman og fóru í
leiki og skemmtu sér. Þetta var
það sem pabbi vildi helst, að allir
kæmu saman og skemmtu sér.
Þegar árin liðu og hópurinn
stækkaði féllu þessar ferðir niður.
En nú í sumar hóaði pabbi öllum
saman og hélt fjölskyldumót í síð-
asta sinn fyrir sína stórfjölskyldu.
Pabbi hafði sig yfirleitt ekki
mikið í frammi og hallmælti ekki
fólki en sagði sínar skoðanir ef
honum var misboðið.
Þrjóskur var hann og oft á tíðum
vorum við ekki sammála um ýmis
atriði, gat þá þakið í Stafholtinu
lyfst upp en var jafnan fljótt niður
aftur.
Ég átti það til að gera ýmis
strákapör þegar ég var krakki,
eins og t.d. að gera húsið heima
rafmagnslaust, alltaf tók pabbi því
með jafnaðargeði og sagði við
mann: „Gerðu þetta bara aldrei
aftur“ eða „Segðu nú mömmu þinni
ekki frá“.
Þegar við Inga kynntumst tók
pabbi henni eins og dóttur frekar
en tengdadóttur og hefur hann
reynst henni og börnum okkar vel.
Alltaf var pabbi tilbúinn að ræða
við Róbert og Birgittu um það sem
þau voru að gera og galsast svolítið
í þeim. Oft mátti ekki sjá á milli
hvor var barnabarnið og hvor afinn
þegar Róbert og pabbi voru sam-
an.
Eftirminnilegast í seinni tíð er
fyrir sjö árum þegar pabbi og
mamma fóru með okkur Ingu,
börnunum okkar og tengdamóður
minni til Hollands. Þar sem pabbi
og Róbert voru flest kvöld að
leggja spilakapal saman. Einnig
þegar pabbi var svaramaður minn
þegar við Inga giftum okkur fyrir
fjórum árum. Reffilegur, fínn og
glaður þannig að það geislaði af
honum og hann lék á als oddi.
Þó að mér hafi stundum fundist
erfitt sem krakka að eiga svona
fullorðna foreldra hafa pabbi og
mamma alltaf reynst mér vel og
gert allt sem þau hafa getað til að
hjálpa mér og mínum ef eitthvað
hefur verið.
Þín er sárt saknað, elsku pabbi
minn, bæði af mér, Ingu, Róbert
og Birgittu og megi góður Guð
blessa og gefa mömmu styrk í sorg
sinni. Bænir okkar eru hjá þér,
mamma mín.
Þinn sonur,
Steingrímur.
Elsku tengdapabbi minn er fall-
inn frá og verður hans sárt saknað.
Ég man okkar fyrstu kynni í Staf-
holtinu, ákveðinn maður tók á móti
mér og faðmaði mig og kyssti, ég
var látin vita af því að í þessu húsi
væri ég velkomin.
Þær eru margar góðar minning-
arnar sem ég geymi í hjarta mínu
og þar ber kannski hæst brúð-
kaupsdaginn okkar Steina, yndis-
legur dagur sem þú áttir stóran
þátt í að fullkomna. Einnig er eft-
irminnileg ferðin okkar til Hol-
lands, þar var nú ýmislegt brallað.
Áhugi þinn á fólkinu þínu var
mikill og alltaf vildir þú fylgjast
með hvað allir væru að gera. Ró-
bert Andri naut stuðnings þíns í
hokkíinu og alltaf varstu stoltur af
honum þegar hann kom til þín á
vorin og sýndi þér einkunnablöðin
sín úr skólanum. Birgittu kallaðir
þú alltaf „skottuna“ þína og þú
hafðir voða gaman af því að fylgj-
ast með henni líka, man ég vel eftir
þegar þú komst til að sjá hana á
skautasýningu, og svo var það þeg-
ar hún byrjaði líka í skóla og fór að
koma og sýna afa einkunnirnar sín-
ar, alltaf brosti afi flott og hrósaði.
Þú varst duglegur maður og
þrjóskur og er það kannski þess
vegna sem við fengum að njóta þín
eins lengi og við gerðum.
Ég vil þakka tengdapabba mín-
Ólafur Stefánsson
✝
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu
vegna andláts og útfarar elskulegrar eiginkonu,
móður, tengdamóður, ömmu og systur,
SIGRÍÐAR ÁRNADÓTTUR,
Suðurgötu 30,
Akranesi.
Kristján S. Kristjánsson,
börn, tengdabörn, ömmubörn
og systkini hinnar látnu.