Morgunblaðið - 26.08.2010, Blaðsíða 23

Minningar 23
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 26. ÁGÚST 2010
✝ Vigfúsína fæddistá Hellissandi 10.
júlí 1921. Hún lést 9.
ágúst 2010 á Land-
spítalanum í Foss-
vogi.
Foreldrar hennar
voru Danelíus Sig-
urðsson, skipstjóri og
hafnsögumaður, f. 14.
júní 1895, d. 24. októ-
ber 1961 og Sveindís
Ingigerður Hans-
dóttir húsmóðir, f. 28.
febrúar 1897, d. 13.
september 1982.
Systkini: Sigurjóna Kristín, f. 25.
júní 1914, d. 19. júní 1991. Hans
Sigurberg, f. 19. 1918, d. 5. mars
1996. Cýrus, f. 3. júlí 1925. Pálmi
Bergmann, f. 14. október 1929, d. 7.
desember 1989. Guðrún Rut, f. 1.
ágúst 1931, d. 6. febrúar 2007. Erla
Bergmann, f. 16. október 1935.
Sjöfn Bergmann, f. 6. september
1937. Einnig ólst upp á heimilinu
systursonurinn Danelíus Sigurðs-
son, f. 11. október 1948.
Í nóvember 1945 giftist Vigfúsína
Baldri Karlssyni,
netagerðarmanni og
vörubílstjóra, f. 6.
ágúst 1923, d. 30. júní
2006. Foreldrar hans
voru Sigurður Karl
Friðriksson brúar-
smiður, f. 1. apríl
1891, d. 22. mars 1970
og Guðrún Sigurð-
ardóttir húsmóðir, f.
14. apríl 1893, d. 17.
febrúar 1973.
Vigfúsína ólst upp
á Hellissandi og var í
vist eins og tíðkaðist
hjá ungum stúlkum þess tíma. Hún
veiktist ung af berklum og var all-
lengi að ná sér af þeim.
Eftir að hún giftist helgaði hún
heimilinu krafta sína. Þau hjónin
sinntu sínum nánustu vel, voru ein-
staklega ættrækin og vinmörg.
Vigga og Baldur bjuggu alla sína
tíð á höfuðborgarsvæðinu, síðustu
árin í Seljahlíð.
Útför Vigfúsínu Guðbjargar fer
fram í Fossvogskirkju í dag, 26.
ágúst kl. 15.
Svo sem skugginn fylgir ljósinu,
fylgir dauðinn lífinu. Þegar sest er
niður til að setja á blað minningarorð
um manneskju sem tengst hefur
manni fjölskyldu- og vinarböndum í
meira en hálfa öld, spyr maður: hvar
skal byrja, hvar skal enda?
Ég mun hafa séð Vigfúsínu Guð-
björgu, Viggu mágkonu, eins og ég
kallaði hana, á gömlu dönsunum í
Gúttó, þar sem hún og Baldur maður
hennar dönsuðu af miklum móð,
fremst meðal jafningja, marzúkka,
ræla og valsa. Og hún vermdi ekki
bekkinn, enda bæði glæsileg og góður
dansari. Eftir að hún varð mágkona
mín urðu samverustundirnar fleiri og
fjölbreyttari. Þessum stundum fjölg-
aði með árunum og vináttan varð nán-
ari. Farið var í veiðitúra, fjallaferðir
vítt og breitt um landið og eftirminni-
lega reisu til Þýskalands. Ég geymi í
minningunni mörg skemmtileg atvik,
orðatiltæki og sögur sem hún sagði af
fólki lífs og liðnu, því hún var bæði
minnug og fróðleiksfús.
Áttatíu og níu ár eru góður aldur
og Vigga mín kveið ekki dauðanum.
„Kom þú sæll, þá þú vilt,“ stendur í
sálminum. Hún var búin að ákveða
tónlistina sem verður flutt við útför-
ina og það er falleg tónlist. Við Sjöfn
þökkum henni samfylgdina.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Hermann Ragnarsson.
Hún var alltaf kölluð Vigga en bar
hið sjaldgæfa nafn Vigfúsína. Hún
var systir ömmu okkar. Vigga hefur
alltaf verið fastur hluti af tilverunni.
Lengst sem annar helmingurinn af
hinu ógleymanlega tvíeyki; Vigga og
Baldur. Hún tók þátt í öllum viðburð-
um fjölskyldunnar og umvafði okkur
ást sinni og umhyggju. Ást og um-
hyggju sem við höfum vonandi náð að
endurgjalda henni.
Þegar hún hló, hlógu allir. Hún
hafði þennan yndislega hrjúfa og
stríðnislega hlátur. Hún var fé-
lagslynd og alltaf til í fjörið. Einnig
hafði hún gaman af því að taka í spil
og spilaði oft við okkur. Það var fast-
ur liður hjá okkur krökkunum að taka
lagið í fjölskylduboðum og sumarbú-
staðaferðum. Þá var auðvitað sungið,
við mikinn fögnuð viðstaddra, lagið
„Ólafía, hvar er Vigga?“ Það er
reyndar merkilega stutt síðan við
komust að því að þetta lag hafði alls
ekki verið samið um hana.
Vigga var hreinskilin og lá ekki á
skoðunum sínum og orðaði þær oft á
þann hátt að þær urðu að ógleyman-
legum gullkornum. Hún var alltaf
óaðfinnanlega klædd og hafði gaman
af því að punta sig með fínum skart-
gripum og slæðum. Enda áttu fáar
konur jafn gott slæðusafn og hún
Vigga. Hún var dúllan okkar.
Spakmæli eitt segir: „Hamingja er
ekki eitthvað sem þú upplifir, hún er
eitthvað sem þú minnist.“ Við eigum
öll hlýjar minningar um samskipti
okkar við þessa góðu konu. Vigga lit-
aði líf okkar með væntumþykju sinni
og umhyggju og við munum alltaf
minnast hennar með hamingju í
huga og geyma mynd hennar í hjört-
um okkar. Við erum þess fullviss að
vel hefur verið tekið á móti henni
hinum megin af myndarlegum bíl-
stjóra með blik í auga og í huganum
sjáum við þau leiðast inn í eilífðina,
hönd í hönd – saman á ný.
Ástarkveðjur,
Hermann, Gunnar, Est-
her, Sjöfn, Ragnheiður,
Dagur og Sunneva.
Ég leit eina lilju í holti,
hún lifði hjá steinum á mel.
Svo blíð og svo björt og svo auðmjúk.
- en blettinn sinn prýddi hún vel.
(Þorsteinn Gíslason)
Það er gæfa að eiga góða að. Per-
sónulegir sigrar eru skemmtilegir og
veita gleði til skamms tíma en vinir
og fjölskylda eru ævarandi fjársjóð-
ur. Það er fólkið manns. Fólkið sem
gleðst með manni á stórum stundum
sem smáum og veitir stuðning þegar
á móti blæs. Við systkinin höfum
verið svo heppin að fá að hafa helstu
og kærustu ættingja og ástvini við
hlið okkar um langa tíð. Í dag kveðj-
um við ástkæra frænku og vin til
margra ára, hana Viggu. Þegar
Anna Dögg, sem er yngst af okkur,
fæddist var Vigga 54 ára gömul. Hún
lét sig ekki muna um að bæta við 35
góðum árum áður en hún kvaddi
þessa jarðvist þann 9. ágúst sl., 89
ára að aldri.
Vigga hefur verið órjúfanlegur
hluti af lífi okkar frá því að við mun-
um eftir okkur. Systir mömmu, mág-
kona pabba og frænka okkar. Hún
og Baldur ferðuðust með okkur inn-
anlands sem utan. Þau komu í öll af-
mæli, jólaboð, útskriftarveislur, gift-
ingar, skírnir og fermingar hjá
fjölskyldunni. Þessi sómahjón
tengdust okkur ekki bara fjölskyldu-
böndum, heldur voru sannir vinir og
félagar.
Vigga var félagslynd, hafði gaman
af því að spila á spil og hlusta á tón-
list. Þá fannst henni gaman að dansa
og þóttu þau hjónin afbragðs dans-
arar. Í gegnum þau kynntumst við
líka foreldrum okkar á annan hátt,
því án frásagna þeirra hefðum við
t.d. ekki fengið jafngóða innsýn í til-
hugalíf mömmu og pabba.
Þegar ástvinur er kvaddur má
finna hversu minningar um góðar
samverustundir eru dýrmætar. Frá
þessu sumri sem senn er á enda eig-
um við tvær slíkar minningar um
Viggu. Hin fyrri tengist 50 ára gull-
brúðkaupsafmæli foreldra okkar þar
sem hún lék á als oddi. Sú seinni 89
ára afmælinu hennar sjálfrar í Selja-
hlíð í síðasta mánuði þar sem hún
naut sín sem gestgjafi.
Kallið kom hratt hjá henni Viggu
okkar. Rúmri viku fyrir andlát henn-
ar var hún glöð í bragði og spilaði
vist í sumarbústað í Brekkuskógi hjá
einu okkar. Nokkrum dögum síðar
greindist hún með alvarlegt mein.
Sjúkrahúslegan var stutt.
Nú hefur „liljan“ okkar lagt aftur
augun í hinsta sinn en hún skilur eft-
ir sig hugljúfar minningar sem lifa
með fjölskyldunni um ókomna tíð.
Nú prýðir hún blettinn hjá himna-
föðurnum sem hún elskaði svo heitt –
svo blíð og svo björt og svo auðmjúk.
Ragnar, Sveindís Danný
og Anna Dögg.
Vigga frænka er farin í þá ferð
sem við förum öll um síðir. Kveðju-
stundin átti sér ekki langan aðdrag-
anda en Vigga kvaddi sæmilega sátt
við lífið og tilveruna, tæplega níræð
að aldri. Hún er farin til fundar við
Baldur sinn, sem tekur henni opnum
örmum.
Vigga var móðursystir mín og sem
slík er hún órjúfanlegur hluti af
bernsku minni. Á stórum stundum í
fjölskyldunni voru nær öll móður-
systkinin, ásamt mökum, mætt til að
samgleðjast. Sá hópur var stór því
mamma átti 7 systkini. Nú eru þau
þrjú eftir; mamma mín Erla, Cýrus
og Sjöfn. Vigga mætti alltaf ásamt
Baldri sínum, lífsförunautnum sem
kvaddi þennan heim fyrir rúmum
fjórum árum. Þau voru alla tíð sam-
stiga í öllu sem þau tóku sér fyrir
hendur. Þeim hjónum varð ekki
barna auðið og hygg ég að þeim hafi
þótt það miður, þótt þau nefndu það
aldrei.
Horfinn er vinur handan yfir sundin,
hryggðin er sár, svo jafnvel tárast
grundin.
Þá er svo gott, um ævi megum muna
milda og fagra geymum kynninguna.
Óvæntust ætíð kemur kveðjustundin
kærast í hjarta geymum minninguna.
(Vilhjálmur S.V. Sigurjónsson.)
Vigga var mér góð frænka og
knúsaði mig og kyssti þegar við hitt-
umst í fjölskylduboðum. Hún var
næstelst þeirra systra og þær áttu
margar góðar stundir saman, eink-
um á seinni árum. Að leiðarlokum
þakka ég Viggu samfylgdina og bið
að heilsa Baldri. Ég sendi mömmu,
frænkum mínum og frændum og
öðrum ástvinum Viggu hugheilar
samúðarkveðjur. Blessuð sé minning
mætrar konu.
Bragi V. Bergmann
og fjölskylda.
Vigfúsína Guðbjörg
Danelíusdóttir
Gjótuhrauni 8, 220 Hafnarfirði Sími: 571 0400, legsteinar@gmail.com
GRANÍT OG LEGSTEINAR
Fallegir legsteinar
á einstöku verði
Frí
áletr
un Lokað
verður föstudaginn 27. ágúst frá kl. 12.00 vegna jarðarfarar
JÓNS STEFÁNSSONAR.
Gleraugnasalan 65,
Laugavegi 65, Reykjavík.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
PÁLÍNA JÓNSDÓTTIR,
sem lést á Hraunbúðum í Vestmannaeyjum laugar-
daginn 7. ágúst, verður jarðsungin frá Landakirkju
þriðjudaginn 31. ágúst kl. 11.00.
Þeim sem vilja minnast hennar láti Hraunbúðir og
líknarfélög njóta þess.
Sigríður Ragnarsdóttir,
Ragna Kristín, Hafþór og Bryndís,
Þórunn Ragnarsdóttir, Matthías Magnússon,
Pálína Björk, Sigmar Þór og Ragnheiður.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, stjúpfaðir,
tengdafaðir, afi, langafi og langalangafi,
HALLUR GUÐFINNUR SIGURBJÖRNSSON,
Hafnarfirði,
áður búsettur í,
Bolungarvík,
lést á hjúkrunarheimilinu Sólvangi í Hafnarfirði
sunnudaginn 22. ágúst.
Úförin fer fram frá Hjallakirkju í Kópavogi föstudaginn
27. ágúst kl. 15.00.
Vigdís Magnúsdóttir,
Gunnar Hallsson, S. Oddný Guðmundsdóttir,
Þóra Guðbjörg Hallsdóttir, Þórlindur Ólafsson,
Erla Kristín Hallsdóttir, Pétur Orri Haraldsson,
Hallur Vignir Hallsson, Shaunna Hildibrandt Hallsson,
Magna Salbjörg Sigbjörnsdóttir, Jón Ómar Möller,
afabörn, langafabörn og langalangafabarn.
✝
Elskulegur faðir okkar, afi og langafi,
GÍSLI JÓNSSON,
frá Norðurhjáleigu,
Markholti 1,
Mosfellsbæ,
lést þriðjudaginn 24. ágúst.
Eygló Gísladóttir, Þórunn Gísladóttir,
Guðlaug Gísladóttir, Eygló Svava Gunnarsdóttir,
Gísli Páll Davíðsson, Þórey Una Þorsteinsdóttir,
Loftur Þór Þórunnarson, Sigrún R. Guðlaugardóttir,
Grétar Snær Hjartarson
og langafabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar,
REBEKKA JÓNSDÓTTIR,
sem lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Ísafirði
24. ágúst, verður jarðsungin frá Ísafjarðarkirkju
laugardaginn 28. ágúst kl. 14.00.
Fyrir hönd annarra aðstandenda,
Ásdís Guðmundsdóttir, Jón Baldvin Jóhannesson,
Halldór H. Guðmundsson, Þórdís Guðmundsdóttir,
Guðríður G. Guðmundsdóttir, Róbert Mellk,
Friðgerður Guðmundsdóttir.
✝
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
AXEL JÓNSSON,
Barónsstíg 78,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum Fossvogi að kvöldi sunnu-
dagsins 22. ágúst.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 30. ágúst kl. 15.00.
Margrét Halldórsdóttir,
Þór Axelsson,
Ásdís Axelsdóttir, Bjarni Bjarnason,
barnabörn og barnabarnabarn.