Morgunblaðið - 16.09.2010, Blaðsíða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 16. SEPTEMBER 2010
✝ Rósmundur Sig-urðsson fæddist á
Austurgötu í Hafn-
arfirði 3. september
1924. Hann lést á Sól-
vangi í Hafnarfirði
miðvikudaginn 8.
september síðastlið-
inn.
Foreldrar hans
voru Sigurður Þor-
láksson f. 23. mars
1891, d. 10. maí 1974
og Ólöf Sesselja Rós-
mundsdóttir f. 14.
nóvember 1896, d. 31.
janúar 1975. Systkini Rósmundar
eru: Gústaf Sigurðsson f. 16. mars
Vilborgu Hansdóttur f. 28. júlí
1922, d. 30. júlí 2006. Börn þeirra
eru: 1) Rósmundur H. Rósmunds-
son f. 22. júlí 1959, sambýliskona
hans er Guðbjörg Oddsdóttir f. 14.
desember 1960, þau eiga eina dótt-
ur. 2) Richard Henry Eckard f. 1.
október 1945, kvæntur Oddnýju
Guðjónsdóttur f. 27. júlí 1950, þau
eiga fimm börn og þrettán barna-
börn. 3) Elísabet Kolbrún Hans-
dóttir f. 8. nóvember 1943, gift
Hafsteini Guðmundssyni f. 25.
febrúar 1940, þau eiga fjögur
börn, tíu barnabörn og tvö barna-
barnabörn. Rósmundur og Vilborg
bjuggu alla sína búskapartíð í
Hafnarfirði.
Úför Rósmundar fer fram
fimmtudaginn 16. september 2010
frá Víðistaðakirkju og hefst at-
höfnin kl.11.
1921, d. 23. nóvember
1980, Júlíus Sigurðs-
son f. 8. ágúst 1922,
Þorlákur Sigurðsson
f. 29. ágúst 1923, d. 9.
desember 2005, Ingi-
björg Sigríður Sig-
urðardóttir f. 25. des-
ember 1925, Ragnar
Sigurðsson f. 7. maí
1927, Páll Sigurðsson
f. 1928, d. 1928, Anna
Sigurðardóttir f. 13.
nóvember 1931, d. 12.
desember 2006,
Ragnheiður Sigurð-
ardóttir f. 4. desember 1932. Hinn
14. júní 1952 giftist Rósmundur
Elsku afi minn, það er sárt að
hugsa til þess að þú ert ekki lengur
hjá okkur en ég veit að núna líður
þér vel. Ég á margar góðar og
skemmtilegar minningar um þig
sem ég geymi í hjarta mínu. Þú
varst alveg yndislegur afi, svo
skemmtilegur og gjafmildur en um-
fram allt einstaklega stríðinn. Það
kom nú fyrir að ég stríddi þér nú
örlítið og þá sagðir þú alltaf við
mig, ertu að stríða afa. Við fórum
oft í búðina, þú og ég, að versla í
matinn og þegar við komum til
baka þá sagðir þú oft við mig, nú
ertu búin að gera góðverk í dag. Já,
þú varst alltaf þakklátur fyrir það
sem gert var fyrir þig og er ég
mjög þakklát fyrir allt sem þú hef-
ur gert fyrir mig í gegnum allt mitt
líf.
Á Sólvangi leið þér vel og hafðir
þú mikið gaman að því að stríða
stelpunum þar. Þær töluðu um það
hvað þú værir vinsæll enda komu
bæði vinir og ættingjar oft í heim-
sókn til þín og hafðir þú mikið gam-
an af því. Það er erfitt að hugsa til
þess að geta ekki farið í heimsókn
til þín, það var svo mikill hluti af
mínu lífi að koma til þín í heimsókn
oft í viku. Við hittumst næst hinum
megin.
Hvíldu nú í friði, elsku afi minn,
nú ertu kominn til ömmu. Þín verð-
ur sárt saknað.
Ég sendi þér kæra kveðju,
nú komin er lífsins nótt.
Þig umvefji blessun og bænir,
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta,
þá sælt er að vita af því
þú laus ert úr veikinda viðjum,
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margt að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti ekki um hríð,
þá minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sig.)
Ég vil votta ættingjum og vinum
afa mína dýpstu samúð.
Vigdís Birna.
Allt tekur enda, einnig samveru-
stundirnar með vini okkar Rós-
mundi, það var okkar lán að eiga
ævilanga samleið með Rósa og hans
fjölskyldu. Rósmundur var lánsam-
ur maður, átti góða fjölskyldu og
vini. Rósi afi var hann kallaður af
börnum okkar, það lýsti best því
hlýja viðmóti sem af honum geisl-
aði, það var ekki annað hægt en að
laðast að honum.
Rósi lifði alla tíð í sátt við sam-
félagið og samferðamenn, hann
barst ekki á en lifði samt góðu og
innihaldsríku lífi allt til loka. Hann
var framsýnn, valdi að hjóla um
fjörðinn okkar, njóta fegurðar bæj-
arins og augnabliksins. Kímni var
hans fag, oftar en ekki kom hann
okkur á óvart með grafalvarlegu
spaugi sem hitti beint í mark.
Hafnfirðingar verða ekki meiri
Gaflarar en Rósi, hann var frum-
gerð og fyrirmynd sem tekið var
eftir. Sem ungur maður var hann
eins og margir Gaflarar, sjómaður,
síðar sérfræðingur hjá Íslenskum
matvælum og að lokum starfsmaður
álversins í Straumsvík þar sem
hann endaði starfsævina stoltur og
sáttur.
Rósmundur var íþróttamaður og
mikill áhugamaður um íþróttir, þær
styttu honum stundir síðustu árin.
Líf Rósmunar var ekki ósvipað fót-
boltaleik, hann hélt jöfnu allt til
leiksloka, lagði allt sitt og meira til í
leikinn, en andstæðingurinn hafði
betur í framlengdum leik.
Elsku Rósmundur Hans, Guð-
björg, Vigdís og fjölskylda, við
þökkum fyrir ánægjulegar sam-
verustundir og minningar, þær lifa.
Hulda Oddsdóttir, Jón B.
Guðnason, Guðni Oddur
og Laufey Jóna.
Rósmundur Sigurðsson
✝ Guðríður FjólaÓskarsdóttir
fæddist á Hellis-
sandi á Snæfells-
nesi 23. desember
1917. Hún lést á
Hjúkrunar- og
dvalarheimilinu
Holtsbúð hinn 1.
september 2010
eftir tæplega
tveggja ára veru
þar.
Foreldrar henn-
ar voru Óskar Jós-
ef Gíslason, f. 25.6.
1889, d. 3.12. 1978, frá Tröð í
Eyrarsveit og Petrún Sigurbjörg
Þórarinsdóttir, f. 6.7. 1891, d.
12.9. 1961, frá Saxhóli í Breiðu-
víkurhreppi. Systkini Fjólu, eins
og hún var alltaf kölluð, voru 14.
Júlíus, f. 1914, d. 1992, Þórarinn
Jens, f. 1915, d. 2009, Jensína, f.
1916, d. 2001, Gísli Ágúst, f.
1918, d. 1946, Björg, f. 1921, d.
1926, drengur, f. 1922, d. 1922,
Kristín, f. 1923, Jóhanna, f. 1924,
Skarphéðinn, f. 1926, d. 1991,
Sigurbjörg, f. 1927, Guðmundur,
en stúlka lést í fæðingu: 1) Elías
Andri. f. 20. apríl 1946, maki
Bára Ólafsdóttir, f. 20. ágúst
1946, 2) Ómar Sævar, f. 4. júlí
1949, maki Fjóla Bergrós Valdi-
marsdóttir, f. 16. september
1951. 3) Óskar Gísli, f. 17. ágúst
1954, sambýliskona Vildís Hall-
dórsdóttir, f. 19. sept. 1961, 4)
Sólbjörg, f. 7. apríl 1959. Barna-
börnin eru 12, barnabarnabörn
eru 20 og 1 langalangömmubarn.
Fjóla fæddist á Hellissandi en
ólst lengst af upp í Beruvík á
Snæfellsnesi. Ekki var um langa
skólagöngu að ræða hjá Fjólu,
aðeins fáeinar vikur í farskóla
sveitarinnar. Ung að árum varð
hún vinnukona hjá fjölskyldu í
Reykjavík og síðar stundaði hún
ýmis þjónustu- og verka-
mannastörf fyrir utan 15 ár sem
hún var heimavinnandi með
börnin.
Fjóla kynntist Sigurði Sig-
geirssyni 1993 og bjuggu þau
saman á Hjallabrautinni til árs-
ins 2003 eða þar til að hann lést.
Síðustu 2 árin dvaldist hún á
Hjúkrunar- og dvalarheimilinu
Holtsbúð.
Útför Fjólu fer fram frá Víði-
staðakirkju í dag, 16. september
2010 og hefst athöfnin kl. 15.
f. 1929, Jósefína
Arndís, f. 1930, d.
2006, Kristinn, f.
1931, d. 2007 og
Reynar, f. 1934.
Fjóla giftist 1949
Karli Elíassyni, f.
17. febrúar 1911 á
Kjalvegi við Hell-
issand, d. 7. júní
1992 á Elli- og
hjúkrunarheim-
ilinu Sólvangi í
Hafnarfirði. Hann
var sonur Elíasar
Kristjánssonar
bónda og sjómanns og Guð-
bjargar Guðmundsdóttur, sem
ættuð var úr Ólafsvík. Árið 1946
hófu þau Fjóla og Karl sambúð á
Akranesi hjá foreldrum Fjólu á
Suðurgötu 39. Árið 1948 fluttu
þau til Hafnarfjarðar og keyptu
hús á Selvogsgötu 20. Síðar flutt-
ust þau á Hólabraut 5, þaðan á
Suðurbraut 6 og síðast bjuggu
þau í þjónustuíbúð fyrir eldri
borgara á Hjallabraut 33 í Hafn-
arfirði. Fjóla og Karl eignuðust
fjögur börn sem komust á legg,
Yndisleg móðir okkar er látin eftir
stutta sjúkralegu, næstum 93 ára.
Margar minningar koma upp í hug-
ann þegar við systkinin lítum til
baka. Mamma var ræktarsöm kona
við fjölskyldu sína og vini og virtist
alltaf hafa tíma til samvista þó nóg
væri af verkefnum. Margar góðar
minningar eigum við af ferðalögum
með foreldrum okkar, oft í för með
systkinum mömmu og fjölskyldum
þeirra og einnig um heyskap o.fl.
með fyrrverandi nágrönnum á Sel-
vogsgötunni, Guðmundi og Rúnu.
Mamma var dugleg kona, orkurík,
ósérhlífin og fórnfús. Í uppvextinum
þurfti hún að vinna mikið ásamt því
að sjá um yngri systkinin. Aldrei féll
henni verk úr hendi og oft bætti hún
á sig byrðum annarra. Kannski kom
eitthvað af orkunni undan Jökli. Hún
gaf sér ekki mikinn tíma fyrir eigin
tómstundir á uppvaxtarárum okkar
en hún hafði nægan tíma til að að-
stoða aðra. Hún lagði ósjaldan sitt af
mörkum í eldhúsinu hjá Alþýðu-
flokknum og gekk í Slysavarnafélag-
ið og lagði þar hönd á plóg. Einnig
gaf hún sér tíma til að annast eldra
fólk, bæði vini sína og einnig starfaði
hún á vegum Rauða krossins. Þá má
minnast þess hve vel hún annaðist
Guðrúnu í Blönduhlíð á hennar efri
árum, en mamma hafði verið vinnu-
kona hjá henni fyrst þegar hún kom
til Reykjavíkur og fannst henni gott
að geta endurgoldið hvað Guðrún
hafði verið henni góð. Hefur vinátta
og velvild fjölskyldu Guðrúnar enst
ævilangt. Pabbi lést á Sólvangi í júní
1992. Mamma var þar með orðin ein,
75 ára gömul. Hún var enn söm við
sig, elskuleg við alla, dugleg, fljót-
huga og full lífsorku. Kannski það
hafi verið einhverjum af hennar
ágætu eiginleikum að þakka, eins og
þeim að kunna að drífa hlutina
áfram, að hún kynntist yndislegum
manni, Sigurði Siggeirssyni, sem
reyndist henni ómetanlegur lífs-
förunautur um 10 ára skeið. Þessi
tími var þeim sem dans á rósum í ell-
inni. Þau kynntust einmitt á dans-
gólfinu í gömlu dönsunum 1993.
Barnabörnin nutu þess hvað
mamma og Siggi voru natin við að
sinna þeim. Mikið var dvalið í hjól-
hýsinu Tröð á Laugarvatni á sumrin
og á hverju ári lá leiðin til Spánar og
eða Kanarí. Sigurður varð bráð-
kvaddur árið 2003. Að missa Sigurð
varð mikið áfall fyrir mömmu. Síðar
sama ár datt hún og lærbrotnaði illa.
Hún náði sér aldrei alveg eftir þessi
áföll.
Hún bjó næstu 5 árin ein á Hjalla-
brautinni þar til hún fluttist í Holts-
búð árið 2008. Auk aðstoðar okkar
barnanna og annarra aðstandenda
naut hún umönnunar í dagvistun á
Hrafnistu og í Drafnarhúsi, frá
heimahjúkrun og að síðustu í Holts-
búð. Öllum umönnunaraðilum henn-
ar færum við okkar bestu þakkir.
Við erum innilega þakklát fyrir að
hafa haft elskulega móður okkar
með okkur svona lengi og felum
hana í hendur Guði.
Andri, Ómar, Óskar og
Sólbjörg.
Kveðja til elskulegrar tengdamóð-
ur.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Hjartans þakkir fyrir allar stund-
irnar okkar saman og þá vináttu og
traust sem þú sýndir mér alla tíð.
Guð blessi minningu þína
Þín tengdadóttir,
Fjóla.
Nú er komið að því að kveðja elsku
ömmu Fjólu. Hún var svo yndisleg
við okkur og fengum við oft að njóta
samveru hennar og Sigga. Við systur
erum innilega þakklátar fyrir árin
sem við fengum með þeim. Aðfanga-
dagskvöld verða ekki söm nú þegar
amma er farin og nú þurfum við ald-
eilis að fylla skarð ömmu í slátur-
gerðinni. Það var sérstaklega gaman
að vera í pössun hjá þeim og er efst í
minningunni þegar við vorum að
spila og borða góðu pönnukökurnar
hennar ömmu. Guð blessi þig elsku
amma.
Guðrún og Kristín Fjóla
Tómasdætur.
Elsku amma mín, þú varst mín
hvatning, mitt leiðarljós og svo miklu
meira. Þú varst stundum móðir mín,
faðir minn og vinkona mín og jafnvel
allt á sama tíma. En fyrst og fremst
varstu elskulega, yndislega, orku-
mikla amma mín sem gleymdir aldr-
ei að sýna mér hversu vænt þér þótti
um mig. Í faðmi þínum var óendan-
lega hlýju að finna og í gegnum árin
baðaðir þú mig í ást þinni og um-
hyggju. Góðvild þín var eins og óend-
anlegur brunnur og lýsi ég því best
með öllum þeim skiptum sem þú
stappaðir í mig stálinu og eða komst
mér til hjálpar. Aldrei gleymi ég
kleinusteikingu og pönnuköku-
bakstri þínum og þar sem að þú hafð-
ir ekki bílpróf, gerðir þú þér lítið fyr-
ir og labbaðir með þær frá
Hafnarfirði inn í Kópavog til okkar
af því að þig langaði svo að gleðja
okkur. Alltaf varstu á hlaupum fyrir
aðra. Þannig er þér best lýst.
Elsku amma mín, þú hefðir getað
bakað, keyrt bíl og flogið Concord-
þotu … allt á sama tíma án þess að
blása úr nös. Þvílík óendanleg orka
og kraftur sem geislaði af þér alla
tíð. Frá minni fyrstu minningu um
samverustundir mínar hjá ykkur afa
Kalla þegar við komum í heimsókn
til Íslands frá Lux og til þeirra minn-
ingar að hafa fengið að eyða síðustu
nótt þinni hérna hjá okkur með þér,
fá tækifæri til þess að segja þér hve
mikið ég elska þig og mun sakna þín
og lesa fyrir þig alla nóttina, vil ég
þakka þér fyrir alla okkar frábæru
og ógleymanlegu tíma saman. Ég
trúi því að þú hafir heyrt í mér þessa
nótt og vitir hversu mikils virði þú
varst mér og strákunum mínum alla
tíð.
Ég er stolt að vera sonardóttir þín,
er þér svo ólýsanlega, óendanlega
þakklát fyrir allt og allt. Ég kveð þig
nú með sorg og eftirsjá af algjörri
eigingirni en á sama tíma svo þakk-
lát fyrir að þú fáir hvíld frá þínum
veikindum. Nú styttist óðum í Þor-
láksmessu og verður það í fyrsta
sinn sem við mörg af afkomendum
þínum og fjölskyldu fáum ekki að
knúsa þig og baða í afmæliskossum.
Þess í stað sendi ég knús til þín á
hverjum degi og varðveiti okkar
ljúfu minningar í hjarta mér þar til
við hittumst að nýju. Elsku hjartans
amma mín, ég veit að þú vakir yfir
okkur og minning þín mun lifa í
hjörtum okkar. Ég bæti þér við í
blómakaupin næsta sumar og hugsa
um ykkur öll, þykir svo vænt um að
fá að gera það. Að lokum heyri ég þig
segja:
Vertu ekki grátinn við gröfina mína
góði, ég sef ekki þar.
Ég er í leikandi ljúfum vindum,
ég leiftra sem snjórinn á tindum.
Ég er haustsins regn sem fellur á fold
og fræið í hlýrri mold.
Í morgunsins kyrrð er vakna þú vilt,
ég er vængjatak fuglanna hljótt
og stillt.
Ég er árblik dags um óttubil
og alstirndur himinn að nóttu til.
Gráttu ekki við gröfina hér –
gáðu – ég dó ei – ég lifi í þér.
(Þýð. Ásgerður Ingimarsdóttir.)
(Höf. ókunnur.)
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
Saknaðarkveðja.
Þín sonardóttir,
Guðrún Fjóla.
Elsku langamma okkar.
Takk fyrir allt sem þú gerðir fyrir
okkur, allar ferðirnar með okkur á
leikskólann og allar pönnsurnar sem
þú bakaðir í okkur. Finnst gott að
vita að þú sért nú komin til Sigga afa,
því þá líður þér vel.
Við vorum of ungir til að kynnast
Kalla afa en mamma segir okkur
sögurnar um ykkur og hvernig það
var hérna áður fyrr. Við hlökkum til
að hitta þig þegar okkar tími kemur.
En þangað til, hafðu það gott,
elsku amma og gott að vita að þér líð-
ur betur núna. Við gleymum þér ekki
og geymum vel allar okkar góðu
minningar með þér.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem)
Saknaðarkveðja,
Fannar Þór og Atli Freyr.
Fjóla Óskarsdóttir HINSTA KVEÐJA
Elsku langamma, nú ertu
orðin fallegur engill á himnin-
um hjá Guði. Þú varst alltaf
brosandi og okkur svo góð og
svo bakaðir þú bestu pönnu-
kökur í heimi. Við söknum þín.
Hvíl í friði, elsku langamma.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Emma Rós, Fjóla Bergrós,
Róbert Ómar, Kristófer
Jón og Gabríel Oddur.