Morgunblaðið - 07.10.2010, Side 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 7. OKTÓBER 2010
✝ Una Þorgilsdóttirfæddist á Þorgils-
stöðum, Fróð-
árhreppi á Snæfells-
nesi, 18. apríl 1920.
Hún lést á St. Franc-
iskusspítalanum í
Stykkishólmi 15. sept-
ember 2010.
Foreldrar hennar
voru Áslaug K. Jóns-
dóttir, f. 1. desember
1892 í Nýlendu, d. 25.
febrúar 1973, og Þor-
gils Þorgilsson, f. 5.
september á Höfða í
Eyrarsveit, d. 18. júní 1971. Systk-
ini Unu voru Þorgils, f. 5. desember
1918, d. 28. ágúst 2000, ókvæntur.
Hermann, f. 27. febrúar 1926, d. 19.
júlí 2006, ókvæntur. Anna, f. 14.
mars 1928, d. 25. júlí 2008, gift
Sveini B. Ólafssyni, og tvö meybörn
sem dóu í frumbernsku.
Eiginmaður Unu var Guðmundur
Sigmarsson, f. 3. maí
1913, d. 13. júlí 1993.
Una ólst upp í for-
eldrahúsum fram
undir tvítugt og vann
að heimilis- og bú-
störfum. Á þessum
tíma ákvað hún að fá
sér vinnu vetrarlangt
og fór til Hafn-
arfjarðar. Þetta gekk
eftir og hitti hún þar
Guðmund Sigmars-
son, sem átti eftir að
verða eiginmaður
hennar. Eftir að hafa
gengið í hjónaband leigðu þau hús-
næði fyrst, en festu síðar kaup á
Brunnstíg 5 þar í bæ. Að nokkrum
árum liðnum fluttu þau til Ólafs-
víkur, sem varð heimabyggð þeirra
til æviloka.
Útför Unu fer fram frá Hafn-
arfjarðarkirkju í dag, 7. október
2010, og hefst athöfnin kl. 13.
Mig langar til að minnast elsku-
legrar mágkonu minnar Unu Þor-
gilsdóttur og þakka fyrir þau sextíu
ár, sem leiðir okkar hafa legið sam-
an. Ég veit varla hvar ég á að byrja,
þetta er orðinn svo langur tími, en
hefur samt verið ótrúlega fljótur að
líða.
Frá unga aldri hafði Una gaman
af hestum og fór vel með sína fjár-
muni. Ung eignaðist hún góðan reið-
hest sem hún kallaði Gyrði og var í
miklu uppáhaldi hjá henni. Hún
hafði gaman af að fara á hestbak og
voru ófáar ferðir farnar til Ólafsvík-
ur og inn í Grundarfjörð og var þá
fyrir Búlandshöfða að fara, sem var
illfær bæði hestum og mönnum.
Þótti henni gaman að því að hleypa
honum á sprett og horfa síðan um
öxl á meðreiðarfólk sitt í jóreyknum.
Það var á fyrstu árunum, sem við
áttum margar ferðir á Snæfellsnes-
ið, þrátt fyrir slæma vegi, og bílar
voru ekki af nýjustu gerð. Mér er
sérstaklega minnisstæð ein þeirra.
Systurnar Una og Anna sáu um mat-
arpakkann því ferðin gat tekið 6-8
tíma með stoppum frá Hafnarfirði til
Ólafsvíkur. Vegurinn var mjög hol-
óttur og var ein holan svo kröpp að
upphengja brotnaði undir bílnum við
Hafnarfjall. Við förum ekki lengra í
kvöld sagði einhver í aftursætinu.
Ég náði mér í töng og vírspotta úr
næsta staur og við Guðmundur náð-
um að binda saman brotin. Áfram
var haldið á lágmarks hraða. Komin
í Borgarnes á miðnætti um kvöldið.
Þar sá ég opinn bílskúr og talaði þar
við mann og bað um hjálp. Eftir
stutta stund var búið að sjóða saman
og haldið áfram. Á góðum stað var
stoppað og drukkið kaffi í rólegheit-
um í næturblíðunni.
Þegar Una flutti til Hafnarfjarðar
réði hún sig sem ráðskonu við dag-
róðrarbáta. Það var mikið starf að
matbúa fyrir fjölda sjómanna. Þegar
færi gafst til sótti hún námskeið í
fatasaum, en þeirri iðn hafði hún
kynnst hjá móður sinni. Við hjónin
komum oft til Unu og Guðmundar
eftir að þau fluttu búferlum til Ólafs-
víkur. Þar byggðu þau sér hús við
Ólafsbrautina og var það þeirra
heimili allt til hinstu stundar. Unu og
Guðmundi varð ekki barna auðið.
Eftir lát Guðmundar bjó Una ein í
húsi sínu og virtist sátt við lífið.
Ávallt kát, glöð og yfirveguð þegar
gesti bar að garði. Hún hafði mikið
yndi af því að gera öðrum gott. Gest-
risni hennar var umtöluð, hlaðborð af
kökum og tertum og málsverðir
ótaldir. Heiðarleiki og hjartahlýja
voru hennar aðalsmerki þar til yfir
lauk. Bestu þakkir til lækna og hjúkr-
unarfólks á sjúkrahúsinu í Stykkis-
hólmi fyrir góða umönnun, sem létti
Unu ævikvöldið. Ég kveð nú Unu
með þökk fyrir allt sem hún gerði fyr-
ir okkur hjónin. Ég veit að systir
hennar og öll fjölskyldan tekur á móti
henni. Eitt er víst að Una þarf ekki að
bíða við Gullna hliðið. Guð varðveiti
þig.
Sveinn B. Ólafsson.
Elskuleg móðursystir mín, Una
Þorgilsdóttir, er nú horfin af sjón-
arsviðinu. Hún átti við veikindi að
stríða síðustu mánuðina, en hélt þó
ávallt yfirvegun og léttri lund. Hún
fór ung suður til Hafnarfjarðar og
vann þar ýmis störf, t.d. í sælgæt-
isframleiðslu, við fatasaum og sem
matráðskona fyrir skipaáhafnir. Þar
kynntist hún Guðmundi Sigmarssyni,
eiginmanni sínum, og bjuggu þau þar
í nokkur ár. Á sjötta áratug síðustu
aldar fluttu þau til Ólafsvíkur. Þar
var uppgangur og þörf fyrir vinnu-
fúsar hendur. Fljótlega hófust þau
handa við að byggja sér einbýlishús
þar á staðnum. Þar bjuggu þau upp
frá því og skópu sér fallegt heimili á
Ólafsbraut 62.
Þau nutu þess alla tíð að taka vel á
móti gestum og voru hlaðborðin
hennar Unu annáluð, sem hún töfraði
fram án fyrirvara. Húsaskjól fyrir
ferðalanga var einnig ávallt í boði
enda var oft mjög gestkvæmt á heim-
ili þeirra Guðmundar og glatt á hjalla
enda mun ég minnast Unu sem ein-
stakrar frænku. Hún hafði létta lund,
var einstaklega gestrisin, glettin,
með dillandi hlátur og smitandi kát-
ínu.
Hjá okkur krökkunum var það
ávallt tilhlökkunarefni þegar Una
var væntanleg suður. Nærvera
hennar var t.d. ómissandi þáttur í
undirbúningi jólanna hjá okkur í
fjölskyldunni á Reykjavíkursvæð-
inu og bakaði hún t.d. ávallt laufa-
brauðið með okkur. Ég varð þeirrar
gæfu aðnjótandi sem unglingur, að
dvelja hjá Unu og Guðmundi á
Ólafsbrautinni tvö sumur þegar ég
stundaði vinnu í Ólafsvík og á góðar
minningar frá þeirri samveru.
Una bar ætíð sterkar taugar til
Hafnarfjarðar enda margir ætt-
ingjar og vinir þeirra hjóna sem þar
hafa búið og reyndi hún yfirleitt að
skreppa suður í Fjörð þegar hún
var á ferðinni. Með þessum orðum
kveð ég Unu, sem var heiðarleg,
ósérhlífinn og hjálpsamur dugnað-
arforkur og góður vinur.
Ólafur Sveinsson.
Elsku Una mín, núna ertu komin
til þinna allra nánustu, ömmu og
afa, mömmu, Gilla, Hermanns og
ekki síst Guðmundar sem þér þótti
svo vænt um. Eftir sitjum við hér
með ljúfar og ógleymanlegar minn-
ingar um þig. Það var alltaf svo
gaman að koma til þín, þú varst svo
góð, tókst svo vel á móti öllum og
maður fann svo innilega hvað þér
þótti vænt um að fá okkur í heim-
sókn. Húsið ykkar Guðmundar stóð
alltaf opið fyrir þá sem þið þekktuð.
Alltaf varstu ánægð að gestir kæmu
til þín og naust þess að gefa frá þér.
Borðin svignuðu ætíð undan kræs-
ingunum og það var gaman að fylgj-
ast með því hvað þér fannst gaman
að fá gesti. Með þeim fyrstu minn-
ingum sem ég hef með þér eru sam-
verustundirnar í sveitinni þar sem
ég var í tíu sumur, fyrst hjá ömmu
og afa en síðan hjá Hermanni og
Gilla. Það var alltaf gaman þegar
þú komst, varst svo létt og náðir vel
til okkar krakkanna. Þessi 10 sum-
ur kynntumst við vel og var oft
hlegið. Oft varstu einnig fyrir sunn-
an hjá okkur fjölskyldunni og var
m.a. fastur liður hjá þér að koma á
aðventunni til okkar í laufa-
brauðsgerð. Ekki var langt í glettn-
ina hjá þér. Margar sögur heyrðum
við af prakkarastrikum þínum,
fyrst þegar þú varst ung og enn
heima í sveitinni og varst að glett-
ast með Unni vinkonu þinni sem
fluttist síðar út til USA en hennar
saknaðir þú mikið. Sögurnar úr
vistinni í Hafnarfirði voru með
meiri rómantík en þar kynntist þú
Guðmundi. Minningarnar úr Hafn-
arfirði áttu alltaf stóran sess í
hjarta þínu. Síðan eru allar sögurn-
ar úr frystihúsinu í Ólafsvík en þar
var greinilega oft glatt á hjalla.
Ein minning hefur lifað mjög
sterkt með mér, en þá var ég á leið-
inni vestur í sveitina með þér. Ferð-
in tók 17 tíma í heild en þó að 38 ár
væri á milli okkar skemmtum við
okkur vel í rútunni, töluðum mikið
saman og hlógum. Það var eins og
aldurinn hefði ekkert að segja þeg-
ar þú varst annars vegar. Það er
svo margt sem ég hef lært af þér og
geymi með mér. Jákvæðni, ekki öf-
unda aðra og vera ánægð með það
sem maður hefur. Aldrei heyrði ég
þig tala illa um aðra og alltaf varstu
ánægð með það sem þú hafðir,
nokkuð sem mín börn hafa oft talað
um og dáðst að. Þú áttir oft lítið, en
áttir alltaf nóg til að gefa frá þér og
sagðir „ég á meira en nóg fyrir
mig“, ósérhlífin og alltaf tilbúin að
hjálpa öðrum.
Veikindi byrjuðu að herja á þig
um mitt ár í fyrra og héldum við
upp á 90 ára afmælið þitt á sjúkra-
húsinu í Stykkishólmi nú í apríl sl.
En á sjúkrahúsinu leið þér vel og
fékkst frábæra umönnun frá starfs-
fólkinu og hlýju. En þú varst allt of
langt frá okkur þannig að við kom-
umst ekki eins oft og við hefðum
viljað. Föstudaginn áður en þú
sofnaðir og varst enn með smámeð-
vitund var ljúfur að upplifa með þér
en þú varst svo ánægð að sjá okkur
pabba. Mér þótti vænt um að hafa
getað dvalið hjá þér síðustu helgina
þína í þessu lífi og náð að kveðja þig
en það var erfiður en góður tími.
Megi Guð fylgja þér áfram og takk
fyrir allt sem við áttum saman.
Þín frænka,
Kristlaug Sigríður (Sirrý.)
Una Þorgilsdóttir


  


 



 
    
       
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og
amma,
RUT GUÐMUNDSDÓTTIR,
Flúðaseli,
Flúðum,
verður jarðsungin frá Skálholtskirkju laugardaginn
9. október kl. 14.00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir en þeim
sem vildu minnast hennar er bent á Krabba-
meinsfélagið.
Bjarni H. Ansnes,
Þórunn Ansnes, Sigurður I. Björnsson,
Íris B. Ansnes, Viggó Sigursteinsson,
Bjarni H. Ansnes,
Gunnar Sigurðsson,
Mímir Sigurðsson.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför okkar
ástkæru,
SIGRÚNAR PÁLÍNU VIKTORSDÓTTUR
verslunarmanns,
Sóltúni 16,
Reykjavík.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólki hjúkrunar-
heimilisins Sóltúns á deild 2 D fyrir einstaka
umhyggju og hlýju.
Viktoria Bryndís Viktorsdóttir,
Haukur A. Viktorsson, Gyða Jóhannsdóttir,
Jóhann Árni Helgason, Þóra Einarsdóttir
og fjölskylda,
Jón Ari Helgason, Ingibjörg Þóra Sæmundsdóttir
og fjölskylda.
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð, hlýhug og vináttu við andlát og útför okkar
ástkæru móður, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
JÓNU SIGURGEIRSDÓTTUR.
Sérstakar þakkir viljum við færa starfsfólki
Fjórðungssjúkrahússins í Neskaupstað fyrir góða
umönnun, ljúft viðmót og hlýju.
Friðjón Skúlason, Petrún Ingibjörg Jörgensen,
Ragnhildur Skúladóttir, Skúli Hjaltason,
Sigurgeir Skúlason, Kristín Sylvía Valdimarsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur samúð,
hlýhug og vináttu við andlát og útför ástkærs eigin-
manns míns, föður okkar, tengdaföður og afa,,
MAGNÚSAR SIGURÐSSONAR,
Skólabraut 7,
Innri Njarðvík.
Sérstakar þakkir til starfsfólks á D-deild
Heilbrigðisstofnunar Suðurnesja fyrir einstaka
umhyggju og aðhlynningu.
Guðrún Ósk Ragnarsdóttir,
Gunnur Magnúsdóttir, Friðrik Ingi Ólafsson,
Sigurður B. Magnússon, Björg Jónsdóttir,
Magnea Magnúsdóttir,
Ragnar Sævarsson, Mille Toft Sørensen
og barnabörn.
✝
Hjartkær sambýlismaður minn, faðir okkar, bróðir
og mágur,
HAFSTEINN HÓLM ÞORLEIFSSON,
Eyrargötu 29,
Siglufirði,
verður jarðsunginn frá Siglufjarðarkirkju laugardag-
inn 9. október kl. 14.00.
Helga Jónsdóttir,
Kristín Hólm,
Jón Hólm,
Hanna Björg Hólm,
Kristinn Jón Hólm, Margrét Guðmundsdóttir,
aðrir ættingjar og vinir.