Organistablaðið - 01.11.1980, Blaðsíða 10

þar fór fram brúðkaupsveisla, er þetta vinsaell staðurfyrirsmærri hópa. Þarna er
víntunna mikil uppi á vegg, á hún að vera frá dögum Fausts, sátu brúðhjónin
undir henni.
Þarna snæddum við kvöldmat. Fyrst var súpa í litlum bollum, og skeiðar með,
sem voru heldur stórar, komum þeim ekki ofan í bollana. Fórum við að brosa að,
fundum út að við myndum ekki kunna ofvel átið. Sem við erum að leggja okkar
kolla í bleyti, hvernig ætti að bera sig til, kom þjónninn brosandi til okkar með
réttar Skeiðar (minni), vakti þetta heilmikla kátínu. Þarna vorum við til kl. 5
mínúturfyrir 12, áttum þarna skemmtilegt kvöld, var sungið, brugðið í dans, farið
með gamanmál o.s.frv. - Einhvern næsta dag fóru nokkrar stelpur úr okkar hóp
þarna inn að fá sér hressingu, var þeim vel tekið. Þjónustuliðið þekkti þær frá
kvöldinu er við vorum þarna.
Sunnudagur 10. júní.
Flámessa í Tómasarkirkjunni með altarisgöngu, sem allur hópurinn okkar tók
þátt í. Messan fór mjög fallega fram, drengjakór kirkjunnar söng, organleikurinn
mjög fallegur og tilkomumikill. -Síðar um daginn var önnur messa ísömu kirkju,
fóru sumir af okkur þangað, þá söng drengjakórinn ekki, fannst mér þá mikið
vanta, en söfnuðurinn söng með organleiknum, sem var fallegur þeir hafa þann
háttinn á þarna úti, að breyta raddsetningu við hvert vers, ( söngurinn er
einraddaður) gerir þetta tilbreytingu í spilið.
Eftir fyrri messuna fórum við í safnhús, sem er skammt frá kirkjunni.
Skoðuðum herbergi, sem er þarna til minningar um Bach. Einnig er þarna
herbergi til minningar um Mendelsohn, með þeim munum er hann bjó við og
bera vitni góðum smekk. Þarna er til sýnis nótnahandrit og útgáfur af verkum
þeirra. Saga þessara snillinga andar á móti manni.
Mánudagur 11. júní.
Lagt af stað snemma morguns, til Eisenach, en þar var æskuheimili Bach' s,
Wartburg, sem er þarna skammt frá og víðar átti að koma við. Þessi leið er 1 60
km. Veður er gott, bláleit móða yfir landinu, útsýn óglöggt í fjarska. Landið
láglent og slétt fyrst, en stór og falleg tré af ýmsum tegundum setja vinalegan
svip á umhverfið. Stundum er farið gegnum skuggsæl trjágöng. Við sjáum
skjólbelti víð, einstök tré og trjáþyrpingar. Sum trén með hvítum blómum
(eplatré), önnur með dökkrauðu laufi, (blóðbeykir), sum með slútandi blöðum
(grávíðir). Við sjáum heim á bændabýli. Þau standa nokkur saman í þyrpingum.
en óbyggð svæði á milli, tún akrar og búfjárhagar. Okkur er sagt að öllu
úrgangsvatni frá borgunum sé safnað í stórar þrær, það síðan leitt og veitt á tún
og akra sveitanna. Við sáum þarna stórar kúahjarðir á beit í högum, einr.ig
kindahópa, er maður með, mér sýndist þeir hnappsitja fénaðinn, hefði það ekki
þótt gott heima í fyrri daga í hjásetu.
Er sunnar dregur hækkar landið, hæðir og fjöll skógi vaxin upp á efstu brúnir,
kastalar og kastalarústir efst á fjöllunum, dalir með blómlegum byggðum á milli.
Þarna sjáum við ofan í þröngan dal, bratt er þar niður, þéttir skógar, skuggsýnt
þar niðri. Okkur er sagt að hann heiti Teufelstal (djöfulsdalur), einn úr hópnum
sagði hann ætti að heita Skolladalur á íslensku, var því vel tekið. - Viðökum gegn
um Þýringaskóg (Turingerwald), upp með Saxelfi, mjög falleg leið, skógi vaxnar
hæðir og klettar, en býli á milli með túnum og vínekrum.
En nú erum viðkomintil Eisenach, en þarfæddist J.S. Bach. Viðfáum aðkoma
10 ORGANISTABLAÐIÐ