Organistablaðið - 01.11.1980, Page 4

André Isoir og tvö af þeim hljóðfærum sem hann hefur sjálfur smfðað.
(Ljósm.: Corveiras)
impróviseringar Dupré, um tilraunir prófessors Leipp á hljómburði og um önnur
efni sem eru mér nýlunda.
Um þessar mundir var mig farið að langa til að kynnast öðrum frægum
orgelleikurum, og gerðist ég því nemandi hjá Jean Langlais, Gaston Litaize,
Pierre Cochereau. Þótt ég viðurkenni ágæti og hæfileika þessara manna, varð ég
fyrir lítilsháttar vonbrigðum og sneri heim til föðurhúsanna, til læriföður míns.
Ég sá hann ekki í sex ár; ég var farinn til íslands. Með bréfi barst mér sú
vitneskja að verk hans opus 1 fyrir orgel .Six variations sur un psaume
huguenot" (sem er nýkomið út í Þýskalandi hjá Rob. Forberg), hefði fengiðfyrstu
verðlaun á samkeppni um tónsmíðar sem nefnist ,,Amis de l'Orgue" (Paris).
Sumarið 1979 dvaldist ég hjá honum í mánuðog lærði að stilla píanó, orgel og
klavíkord. Nú bjó hann í útjaðri Parísarborgar, litli drengurinn var orðinn
unglingur. Mjög fagurt og vandað orgel - smíðað af honum sjálfum og einum
vina hans - var komið í stað þess gamla, og eitt herbergið var útbúið eins og
trésmiðaverkstæði (þar bjó hann til fyrir mig á tveimur tímum lykil til að stilla
orgel, og þar smíðaði hann ásamt Bobonne „épinette des Vosges" -sjá mynd-)
Þegar ég var búinn að vera hjá honum í nokkra daga leyfði ég mér að spyrja eins
og forðum hvort nokkrar plötur væru á döfinni. Þannig uppgötvaði ég eiginlega
óviljandi að hann hafði þegar leikið inn á 31 plötu- og hafði hlotið verðlaun, Le
Grand Prix du Disque, fyrir flestar þeirra 1972-73-74-75-76-77 og Verðlaun
Forseta Lýðveldisins 1977-, og að á þeim er að finna meðal annars öll verk
4 ORGANISTABLAÐIÐ