Morgunblaðið - 09.08.2011, Síða 20
20 UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 9. ÁGÚST 2011
Það væri að æra
óstöðugan að leiðrétta
allar þær rangfærslur
og misskilning sem á
sér stað í Evrópu-
umræðunni á Íslandi
þessa dagana. Ég var
búinn að ákveða að
elta ekki ólar við alla
þá vitleysu sem ratar
þar á prent. Þegar
málsmetandi þing-
menn eins og Ólöf
Norðdal fara hins vegar með stað-
lausa stafi þá er manni nóg boðið.
Erfiðleikar í efnahagskerfi um-
heimsins magna upp umræðuna og
sumir virðast ekki víla fyrir sér að
skrumskæla sannleikann með það
að leiðarljósi að slá einhverjar póli-
tískar keilur.
Ólöf heldur því fram í grein í
Morgunblaðinu nýlega að innan
fárra ára þurfi aðildarríki Evrópu-
sambandsins að bera fjárlög sín upp
í Brussel áður en þau fái samþykki.
Hún heldur því meira að segja fram
að líklegt verði að fjárlögin verði
samin í Brussel. Þetta eru fullyrð-
ingar sem ekki halda vatni. Maður
hefði svo sem ekki sagt neitt ef
þessu hefði verið haldið fram í leið-
ara Morgunblaðsins eða á Útvarpi
Sögu. Það er hins vegar hægt að
gera meiri kröfur til varaformanns
Sjálfstæðisflokksins.
Ég get til dæmis haldið fram ein-
hverri vitleysu eins og að Evrópu-
sambandið ætli sér að samþykkja
lög sem skikka alla Evrópubúa að
ganga í rauðum sokkum á sunnu-
dögum. Evrópusambandið gæti
fræðilega gert þetta en allir vita að
það gerist ekki. Á sama hátt vita
allir þeir sem þekkja gangverk sam-
starfsferla Evrópusambandsríkja að
svona hugmyndir eiga sér enga stoð
í raunveruleikanum.
Helstu kostnaðarliðir hvers ríkis
fyrir sig eru heilbrigðismál,
menntamál og útgjöld til varn-
armála. Ekkert af þessu kemur inn
á borð Evrópusambandsins eða er á
forræði þess. Tekjur Evrópusam-
bandsins koma að
mestu leyti í formi
framlaga frá aðild-
arlöndunum og mega
þessi framlög aldrei
fara yfir um 1,1 % af
VLF hvers ríkis fyrir
sig.
Auðvitað ræða fjár-
málaráðherrar Evr-
ópusambandsríkjanna
á reglubundnum fund-
um um efnahagsmál
ýmsar leiðir til að
mæta yfirstandandi
vanda. En það er fjarri því að ein-
hverjar hugmyndir líkt og Ólöf
Norðdal varpar hér fram hafi komið
fram á formlegan hátt eða hafi verið
ræddar. Enda kemur Ólöf ekki með
neinar sannanir fyrir þessum full-
yrðingum sínum. Þetta eru bara
fabúleringar varaformannsins út frá
stöðunni í efnhagskerfum helstu
OECD-ríkja. Auðvitað ræða menn
um leiðir út úr vandanum. Meðal
annars að aðildarríkin verði að sýna
aðhald og ábyrgð í ríkisrekstri en
staðhæfingar að taka eigi fjárveit-
ingarvaldið frá aðildarríkjum ESB
er alveg út í hött, enda eru engar
lagaheimildir til fyrir því í sátt-
málum Evrópusambandsins né
neinar hugmyndir uppi að breyta
því.
Evrópusinnar hafa sett sér nokk-
ur leiðarstef í umræðunni, meðal
annars að beita staðreyndum og
rökræðu, forðast gífuryrði og
þrætubókarlist og vera upplýsandi.
Við skorum því á alla sem taka þátt
í umræðunni, hvort sem þeir eru
hlynntir eða á móti aðild Íslands að
Evrópusambandinu, að halda um-
ræðunni á þeim nótum.
Ólöf og aðhalds-
reglur ESB
Eftir Andrés
Pétursson
Andrés
Pétursson
» Staðhæfingar að
taka eigi fjárveit-
ingarvaldið frá aðild-
arríkjum ESB er
alveg út í hött.
Höfundur er fjármálastjóri
og á sæti í stjórn Já Ísland.
Veigamesta spurn-
ing sem Íslendingar
þurfa að svara þessa
dagana er ekki hvort
við græðum eða töpum
á inngöngu í Evrópu-
sambandið. Augljóst er
að við stórtöpum á því.
Miklu veigameira er
að svara „hundrað þús-
und milljarða“-
spurningunni: Eru
vinnanlegar olíulindir á Drekasvæð-
inu, sem innihalda 10 milljarða tunna
af olíu?
Menn ættu að veita því athygli að
10 milljarðar tunna af olíu seljast
þessa dagana fyrir ríflega 1000 millj-
arða Bandaríkjadala, en verð á olíu-
tunnu fer hækkandi og stefnir í $250-
$300 á næstu fimm árum (um þessar
mundir er það rúmlega $100 á tunnu).
Þessi verðmæti eru því uppá rúmlega
hundrað þúsund milljarða króna.
Það er því ekki furða að Evrópa
vilji fá okkur inn í Evrópusambandið,
enda lenda þá öll þessi auðæfi í hönd-
um evrópskra skriffinnskubáknsins.
Þeir ná að borga freyðivíns-
veislureikninga Samfylkingarinnar
og eiga virðisauka til að borga veisl-
urnar í Brussel næstu hundrað árin
eða svo.
Þetta er sökum þess að allir utan-
ríkissamningar Íslands falla niður
með inngöngu í Evrópusambandið og
með þeim þau réttindi sem við höfum
tryggt okkur á þessum olíu-
auðlindum.
Evrópusambandið mun að sjálf-
sögðu þiggja það sem Samfylkingin
(og þið hélduð að Manhattan hefði
selst ódýrt) er að rétta því á silfurfati.
En það er að sjálfsögðu fjarri mér
að segja fólki að fara að efast um Ís-
landsvináttu Evrópusambandsins.
„Trilljón dollara
spurningin“
Menn geta deilt um
hvort olíumeðgjöf Ís-
lendinga inní Evrópu-
sambandið verður 400
ára fjárlög íslenska rík-
isins eða hvort hún verð-
ur 2000 ára fjárlög þeg-
ar olían á Rock-
all-svæðinu er talin með.
Enda fara olíutekjur
okkar eftir því hvaða
samkomulagi við náum
við verktakann, sem dælir upp olíu-
nni, ef við freistumst ekki til að ganga
í Evrópusambandið.
Það má líka deila um hver sé hlutur
hvers Íslendings í þessum auðæfum
ef afrakstur þessara olíuauðlinda
verður settur í olíusjóð að hætti
Norðmanna. Eru þetta 50 milljónir á
mann eða 300 milljónir? Eða meira?
Eflaust má skipta þessum olíusjóði
milli velferðarmála, vísindarann-
sókna, menntunar o.s.frv. (Þurfum
við ekki að mennta fleiri við-
skiptamafíósa? Eru þeir kannski allir
fluttir til Korfú?) En ég sé ekki nauð-
syn þess að gefa Evrópusambandinu
þessi auðæfi.
Ég skil ósköp vel hvað vakir fyrir
landráðamönnunum, sem vilja hrað-
senda landið inn í Evrópusambandið.
Þessu fylgja auðvitað fyrir fáeina út-
valda há embættismannalaun og
freyðivínsveislur með leiðinlegasta
aðalsfólki í Evrópu.
En olíuauðnum án Evrópusam-
bandsaðildar myndu fylgja að-
alsmannalaun íslenskra embættis-
manna og frauðvínsveislur hér heima
og í útlöndum (að vísu með íslenska
lágmúgnum). Auðvitað breytist
Reykjavík ekki í Vínarborg norð-
urhjarans, þó að margt megi fá, sé
hátt verð borgað.
En alþýðan fengi án efa brauðmola
af þessu borði, en hún fær ekkert frá
Evrópusambandinu, nema hlutdeild í
hinni komandi evrópsku borg-
arastyrjöld, þegar íslamistar heimta
öll völd til sharia-dómstóla.
Fræðum pupulinn
um olíuauðinn
Það var meðal annars af þessum
sökum, sem ég og nokkrir félagar
stofnuðum samtök til að fræða þjóð-
ina um þá hagsmuni, sem hún hefur
að verja á Drekasvæðinu.
Við ákváðum að kalla þau „Hundr-
að þúsund milljarða samtökin“. Nafn-
ið er til að minna menn á að þau eru
veigamestu samtök landsins.
Allar upplýsingar um olíu á Dreka-
svæðinu eru vel þegnar af þessum
samtökum, þótt Samfylkingin vilji
ekkert af þessum hagsmunum heyra
og hafi ekki nefnt þá á nafn í samn-
ingaviðræðum við Evrópusambandið.
Þetta vekur kannski furðu, enda
er mér með öllu óskiljanlegt, að þjóð
sem á sennilega meiri olíu á manns-
barn en Noregur, sjái sér hag í að
gefa hana alla til Evrópusambands-
ins og fá glott evrópskra embættis-
manna í staðinn.
En ég hef að vísu ekki litið djásn-
anna dýrð, sem rómað er að sjá megi
á blikandi veisluborðum í Brussel.
Það er sagt að þau dragi og seiði með
flýjandi bjarma.
Hundrað þúsund
milljarða spurningin
Eftir Árna
Thoroddsen » Það er því ekki furða
að Evrópa vilji fá
okkur inn í Evrópusam-
bandið, enda lenda þá
öll þessi auðæfi í hönd-
um evrópska skrif-
finnskubáknsins.
Höfundur er kerfishönnuður.
Árni Thoroddsen
Maðurinn á ekki
lengur neina nátt-
úrlega óvini nema aðra
menn og sjálfa sig.
Engin önnur skepna
jarðarinnar stendur
andspænis svo sál-
arlausri grimmýðgi og
miskunnarlausum
blóðþorsta og menn-
irnir hver gagnvart
öðrum. Nærtækt dæmi
eru hin
hörmulegu voðaverk í Noregi ný-
lega. Það afsakar auðvitað ekki ill-
virkjann, sem ugglaust hlýtur
þyngstu refsingu, þótt ríkisstjórnir
margra landa, lýðræðislanda þar á
meðal, standi að baki hernaðar-
aðgerðum sem þróast hafa upp í
margfalt meiri níðingsverk á ennþá
fleira blásaklausu fólki, konum og
börnum, en refsilaust.
Mannréttindi eru
dauðans alvara
Þegar Ameríkanar stofnuðu lýð-
veldi fólksins, af fólkinu og fyrir
fólkið seint á 18. öld, töldu þeir í
gleði sinni að lýðræði tryggði mann-
inn fyrir ofbeldi yfirvalda. Mann-
réttindi í lýðræðisríki væru óþörf.
Það tók þá aðeins 3 ár að gera sér
ljóst að einveldi lýðræðislegs meiri-
hluta væri jafn hættulegt frelsi
mannsins og hvert annað einræði.
Þeir juku því 10 greina mannrétt-
indakafla (Bill of Rights) við stjórn-
arskrá sína 1791.
Alþingismenn hljóta vald sitt frá
kjósendum. Kjósendur verða að
vera frjálsir og óháðir, þegar þeir
velja fulltrúa til þjóð-
þings síns, eins og
áréttað er í lýðræð-
isríkjum með því að
kosning skuli fara fram
í einrúmi.
Ef kjósendur eru
ekki frjálsir og óháðir
verður ákvörðun meiri-
hlutans markleysa.
Mannréttindi undir-
strika og tryggja frelsi
mannsins, sem ein-
staklings og kjósanda.
Á frelsi og sjálfstæði
einstaklingsins grundvallast lýðræð-
ið. Ekki á frelsi fjölskyldu, ekki fé-
lags, ekki flokks, því frelsi þeirra
byggir allt á frelsi einstaklinganna,
sem þessar heildir mynda.
Það felst í eðli mannréttinda að
þau verða ekki afnumin. Ekki með
löggjöf, ekki með þjóðaratkvæða-
greiðslu, ekki með stjórnarskrár-
breytingu. Menn geta ekki einu
sinni afneitað þeim sjálfir. Þau eru
óaðskiljanlegur og óafhendanlegur
réttur frjálsra manna. Frá þeim
verður aðeins vikið ólöglega með of-
beldi.
Útþynnandi hugmyndir
Það er nauðsynlegt að mannrétt-
indaákvæðin í stjórnarskrá ríkis séu
fá, skýr og vel grunduð.
Með því að fjölga greinum í
mannréttindakaflanum upp í 29 er
verið að útvatna þessi mikilvægu
grundvallarréttindi. Nægilegt er að
halda þeim greinum sem eru í nú-
verandi stjórnarskrá og bæta örfá-
um við: Um trúfrelsi, upplýsinga-
rétt, menntun, ferðafrelsi, bann við
afturvirkni laga o. þ. h. Einnig er
æskilegt að kosningarréttur og
ríkisborgararéttur séu í í mannrétt-
indakaflanum.
Margar tillögur í mannréttinda-
kaflanum frá stjórnlagaráði eru
óþarfar þar sem þær eru innifaldar í
tillögum að öðrum greinum.
En aðrar greinar eiga alls ekki
heima í kafla um mannréttindi og
varla í stjórnarskrá.
Dæmi: Grein 19. Kirkjuskipan
snýst ekki um mannréttindi heldur
stjórnskipan. Sama er að segja um
grein 32, menningarverðmæti, grein
33, náttúru Íslands, grein 34, nátt-
úruauðlindir, grein 35, upplýsingar
um umhverfi og grein 36, dýra-
vernd.
Grein 36 um dýravernd er grát-
brosleg á þessum stað. Sjálfsagt er
að setja lög um mannúðlega með-
ferð á dýrum en afbökun að veita
þeim mannréttindi eða réttindi yf-
irhöfuð. Dýr geta ekki gætt réttar
síns.
Eins og greinin er orðuð leggur
hún skyldur á menn um ákveðna
hegðun, reyndar mjög æskilega. En
fráleitt er að kalla skyldur mann-
réttindi og flokka með slíkum.
Máske væri nær að hvetja menn
og veita þeim rétt til að taka dýr sér
til fyrirmyndar, því eins og vikið er
er að í upphafi þessarar greinar
haga sér engin dýr jafn vitfirrings-
lega og menn eiga til að gera.
Mannréttindatillögur
stjórnlagaráðs
Eftir Jóhann J.
Ólafsson »Ef kjósendur eru
ekki frjálsir og
óháðir verður ákvörðun
meirihlutans mark-
leysa
Jóhann J. Ólafsson
Höfundur er stórkaupmaður.
Ársalir fasteignamiðlun og fyrirtækjasala
Ef þú vilt selja, leigja eða kaupa fasteign eða selja
eða kaupa fyrirtæki í rekstri, hafðu samband.
Ársalir
FASTEIGNAMIÐLUN
Engjateigi 5, 105 Rvk
533 4200
Ársalir ehf fasteignamiðlun
533 4200 og 892 0667
arsalir@arsalir.is
Engjateigi 5, 105 Rvk
Björgvin Björgvinsson, löggiltur fasteignasali
LAUST STRAX - Glæsileg björt og stílhrein 262,3 fm sérhæð á þessum frábæra stað
beint við stórt útivistarsvæði í hjarta Kópavogs.
Opið hús verður þriðjudaginn 9. ágúst 2011 milli kl 16:00 og 18:00. Verið velkomin.
OPIÐ HÚS
Lækjasmári 98 Kópavogi