Morgunblaðið - 13.09.2011, Blaðsíða 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 13. SEPTEMBER 2011
✝ Elín BirnaÁrnadóttir
fæddist 23. júlí árið
1956. Hún lést á
líknardeild Land-
spítalans í Kópavogi
1. september 2011.
Foreldrar hennar
voru Rebekka
Ólafsdóttir, f. 7.10.
1937, d. 31.1. 2004,
og Árni Gunn-
arsson, f. 17.7. 1929,
d. 5.4. 2009. Stjúpfaðir er Valdi-
mar Sveinsson, f. 19.10. 1941.
Elín Birna fæddist á Laugateigi
26 í Reykjavík. Árni og Re-
bekka skildu árið 1962 og ólst
Elín Birna upp hjá föður sínum
ásamt eldri bróður í Garðabæ.
Hún lauk gagnfræðaprófi úr
verslunardeild Gagnfræðaskóla
Garðahrepps vorið 1973. Sum-
arið fyrir útskrift fór hún til
Danmerkur og vann þar á hóteli
við ýmis þjónustustörf.
Elín Birna flutti svo í Hafn-
arfjörð þar sem
hún kynntist
manni sínum, Óm-
ari Valgeirssyni, f.
8.12. 1957. Elín
Birna og Ómar
giftu sig árið 1977
og eignuðust þau
tvö börn. Þau eru
Valgeir Árni Óm-
arsson, f. 20.10.
1976, og Aníta
Ómarsdóttir, f.
12.4. 1979. Maki hennar er Örn-
ólfur Elfar. Barnabörnin eru
þau Bjarki Dagur Anítuson, f.
26.1. 1998, Ómar Örn Elfar, f.
8.4. 2004, og Kristel Birna Elf-
ar, f. 16.12. 2010.
Elín Birna vann hin ýmsu
störf við verslun og þjónustu en
lengst starfaði hún sem dag-
móðir í Hafnarfirði þar sem hún
bjó.
Útför Elínar Birnu fer fram
frá Hafnarfjarðarkirkju í dag,
13. september 2011, kl. 13.
Elsku mamma, mér þykir svo
vænt um þig. Ég er ekki búinn að
ná því að þú sért farin.
Já, lífið getur verið ósann-
gjarnt. Við verðum bara að muna
allt það góða og varðveita það.
Ég var svo glaður þegar þú
varst valin listamaður Garða-
bæjar sumarið 2006 og varst að
mála á Króki. Þú varst svo stolt og
máttir alveg vera það. Það var
yndislegt að sjá hvernig þú
blómstraðir í listinni og ekki vant-
ar verkin því til sönnunar.
Góða nótt, mamma mín, og guð
geymi þig.
Ég elska þig, þinn,
Valgeir.
Elsku mamma mín, hvernig er
hægt að skrifa svona grein? Ég er
búin að setjast oft niður og ætla að
byrja en bara get það ekki, veit
ekki hvar ég á að byrja og get ekki
fundið réttu orðin. Hugurinn er á
fleygiferð og tárin flækjast fyrir
mér. Ég býst alltaf við að heyra
röddina þína eða sjá þig úti í skúr
að vesenast eitthvað, eða með
rassinn upp í loftið upp úr ein-
hverju blómabeði að grúska í
moldinni. En nei, það er bara
draumur og tómleikinn einn blasir
við. Það er svo margt sem við átt-
um eftir að gera saman. Það væri
ekki hægt að óska sér betri, fal-
legri, yndislegri, duglegri, hlýrri
eða ástríkari móður. Ég var svo
heppin að vera þín. Alltaf varstu
til staðar til að hugga mig, hvetja
mig áfram og samgleðjast mér í
öllu. Alltaf að gefa af þér og gerðir
engar kröfur um neitt í staðinn.
Hver á nú að búa um sárin þegar
Bjarki og Ómar meiða sig? Það
var alltaf „förum bara til ömmu,
hún getur lagað þetta“. Nú verður
mamma bara að duga.
Börnin mín voru svo lánsöm að
eiga þig sem ömmu. Ef það var
eitthvað sem mamma ekki gat, þá
gat amma það sko örugglega. Já,
þú varst stórmenni í augum okkar
og það er gríðarlega stórt gat í
hjörtum okkar. Ég hélt alltaf að
þú yrðir kraftaverkið og myndir
sigra sjúkdóminn, svo sterk varst
þú. En þú varst svo miklu veikari
en ég gat ímyndað mér og að lok-
um gastu ekki meir. En maður er
aldrei tilbúinn og vill alltaf meira.
Ég vildi meira, meiri tíma með þér
og fleiri knús. Þú áttir alltaf nóg af
knúsum fyrir alla. Okkur í fjöl-
skyldunni og dýrin þín öll sem
biðu í röð á kvöldin eftir knúsi og
klappi frá þér. Þau skilja ekki af
hverju þú kemur ekki heim og
ráfa um húsið og garðinn að leita
að mömmu sinni. Við söknum þín
öll svo mikið. Þú varst algert nátt-
úrubarn og það sást á öllum lista-
verkunum þínum. Náttúrumyndir
og dýramyndir á öllum veggjum.
Allt sem þú snertir varð að lista-
verki, trédrumbar breyttust í jóla-
sveina, steinar breyttust í persón-
ur, kerti breyttust í listaverk, orð
breyttust í ljóð og striginn breytt-
ist í ævintýraheim. Vonandi ert þú
núna í einum af þessum ævintýra-
heimum að knúsa mömmu þína.
Orkan í þér og krafturinn var
svo mikill að mér fannst ég oft
bara löt við hliðina á þér. Þú
dreifst mig áfram og sýndir mér
að það er ekkert verk of stórt ef
maður byrjar bara á byrjuninni.
Nú verð ég að reyna að gera það,
byrja á byrjuninni í sorg minni.
Elsku besta mamma mín, það
er með söknuði sem ég kveð þig og
þakklæti fyrir að hafa átt þig.
Viltu passa pabba því hann þarf á
því að halda núna. Ef ég loka aug-
unum þá sé ég þig fyrir mér með
vængi að fljúga með fuglunum
með vindinn í hárinu og bros á vör.
Ég vona að þér líði betur núna,
mamma mín, og þú verður alltaf í
hjörtum okkar. Góða nótt og
dreymi þig vel. Ég elska þig,
mamma mín.
Þín
Aníta.
Elsku besta Elín Birna mín. Þú
fallin ert nú frá. Ég man þegar við
kynntumst fyrir tíu árum. Þá var
ég alltaf að hitta hana Anítu þína
um vorið 2001. Mig minnir að ég
hafi komið til ykkar Ómars stuttu
eftir að við Aníta horfðum á fyrstu
bíómyndina saman. Ég kom með
myndina Meet the parents, sem
var frekar fyndið því að ég hitti
ykkur sama kvöld. Þetta sumar og
það næsta og næsta fórum við
mikið í bústaðinn ykkar í Miðdal.
Ég sá það strax hvað þú varst
mikill listamaður og allt sem þú
vissir um dýrin og nöfn á fuglum.
Við ferðuðumst mikið saman og
vorum nánast alltaf saman öll fjöl-
skyldan. Þú gafst svo mikið af þér
og varst svo sterk kona. Ég nefndi
þig „Elínu Ofurljón“ í símanum
mínum, því það var ekkert sem
stöðvaði þig í þinni sköpun. Mér
fannst svo gott að tala við þig um
allt og alla og sá að við áttum góða
samleið. Takk fyrir að hleypa mér
inn í fjölskylduna þína og hjarta
þitt. Megi Guðs englar taka á móti
þér með opnum örmum. Ég sakna
þín og mun alltaf gera. Bið að
heilsa pabba og Ívani, knúsaðu þá
frá mér. Hitt ljónið á heimilinu
kveður þig með þökk.
Þinn
Örnólfur.
Elsku systir, vinur okkar.
Komið er að kveðjustund, fallegu
augun þín lokuð. Ekki fleiri kossar
og knús, sem voru þitt aðalsmerki.
Vinátta og hlýja þín var engri lík.
Takk fyrir allt sem þú varst og
gafst af þér. Alltaf með frjóa hugs-
un og skapandi hendur. Tókst á
móti veikindum þínum með hetju-
skap og stilli. Átt stóran sess í
huga okkar, margar góðar minn-
ingar munu verma um ókomna tíð.
Með söknuði og þakklæti til þín
kveðjum við þinn sterka karakter,
þinn góða húmor og þína fallegu
sál.
Er það svo lítið
að hafa notið sólarljóssins,
að hafa gengið í birtunni
á vorin,
að hafa elskað,
að hafa hugsað,
að hafa framkvæmt.
(Matthew Arnold, 1822-1888)
Elskulega fjölskylda
Ómar, Valli, Aníta, Öddi, Bjarki
Dagur , Ómar Örn og Kristel
Birna. Það er erfitt að sjá á eftir
þeim sem maður elskar.
Einlæg samúð.
Blessuð sé minning Elínar.
Hildur og Eiður.
Elín Birna og Gunnar Þór bróð-
ir hennar voru jafnaldrar okkar og
dvöldu oft í húsi afa og ömmu þar
sem við bjuggum.
Það var oft glatt á hjalla á
Grundarstígnum þegar við frænd-
systkinin komum saman. Þar var
nóg pláss til að athafna sig fyrir
uppátektarsama krakka og iðu-
lega hægt að æsa afa upp í eitt-
hvað sprell. Fjölskyldan var mikið
saman, það var spilað, farið í leiki
og við tókum þátt heimilisstörfum
eins og sláturgerð, bakstri á flat-
kökum, kleinum og laufabrauði,
fórum í berjaferðir, og lærðum að
rækta grænmeti.
Við uxum úr grasi og urðum
unglingar og lífið blasti við okkur í
allri sinni dýrð. Við gerðum fram-
tíðarplön og veltum því fyrir okkur
hvernig líf okkar yrði árið 2000.
Ótrúlega fyndið var að ímynda sér
að þá yrðum við líklega öll búin að
eignast okkar eigin fjölskyldur og
orðin ráðsettir einstaklingar.
Elín kynntist Ómari sem reynd-
ist henni einstaklega góður eigin-
maður og eignaðist með honum
Valgeir og Anítu. Hún hélt uppi
fjölskylduhefðum, sultaði og bak-
aði og alltaf var hlaðið borð af
kræsingum sama hvenær komið
var í heimsókn til hennar. Hún var
sérlega dugleg og lagði metnað
sinn í að halda vel utan um heimili
sitt og fjölskyldu, sífellt að mála og
föndra, prjóna, skrifa, smíða, gróð-
ursetja og hvaðeina. Börnum sín-
um var hún ástkær móðir og gerði
allt sem í hennar valdi stóð til að
gera þeim lífið sem ánægjulegast.
Hún eignaðist líka þrjú barnabörn
sem hún elskaði og dekraði við. El-
ín var mikill dýravinur og átti
mörg gæludýr. Eitt sinn fór hún
með læðu í ófrjósemisaðgerð því
helst til margir kettir voru orðnir
heimilisfastir hjá henni. Heim
kom hún með ófrjóa læðuna og
aðra til viðbótar ásamt nokkrum
kettlingum sem dýralæknirinn
hafði verið beðinn um að lóga.
Hún gat ekki hugsað til þess að
blessuðum dýrunum yrði fargað.
Elín var alltaf jákvæð og hress
þrátt fyrir mótlæti og gerði lítið úr
erfiðleikum. Nú er lífi hennar lok-
ið allt of fljótt. Við frændsystkinin
höfðum reiknað með að verða
hundrað ára og ætluðum að
skemmta okkur í ellinni. Það er
erfitt að sjá framtíðina fyrir.
Við sendum Ómari, Valgeiri,
Anítu og fjölskyldu innilegar sam-
úðarkveðjur.
Gunnhildur og Pétur.
Elsku Elín Birna er látin eftir
hetjulega baráttu við illvígan sjúk-
dóm.
Ég kynntist Elínu fyrir 18 ár-
um þegar við Aníta dóttir hennar
urðum bestu vinkonur.
Elín og Ómar tóku mér strax
opnum örmum og segja má að ég
hafi verið svo heppin að eignast
aðra foreldra.
Elín var einstök kona sem átti
engan sinn líka. Glæsileg, glað-
lynd, höfðingi heim að sækja og
einstaklega hjartahlý.
Margar spurningar vakna þeg-
ar kona á besta aldri, dáð eigin-
kona, einstök móðir og síðast en
ekki síst yndisleg amma kveður
langt um aldur fram. Maður skilur
ekki hvers vegna.
Minningarnar hellast yfir og ég
á fullt af minningum sem tengjast
Elínu, allar góðar.
Ég er þakklát fyrir að hafa
fengið að kynnast henni og ég
mun varðveita minningarnar um
hana í hjarta mínu alla ævi.
Elsku Ómar, Valli, Aníta, Öddi,
Bjarki Dagur, Ómar Örn og Krist-
el Birna, missir ykkar er mestur
og bið ég góðan Guð að styrkja
ykkur í þessari miklu sorg.
Ég sendi þér kæra kveðju
nú komin er lífsins nótt,
þig umvefji blessun og bænir
ég bið að þú sofir rótt.
Þó svíði sorg mitt hjarta
þá sælt er að vita af því,
þú laus ert úr veikinda viðjum
þín veröld er björt á ný.
Ég þakka þau ár sem ég átti
þá auðnu að hafa þig hér,
og það er svo margs að minnast
svo margt sem um hug minn fer,
þó þú sért horfinn úr heimi
ég hitti þig ekki um hríð,
þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir)
Edda Sól.
Elín Birna
Árnadóttir
Elsku Maggi okkar
Við kveðjum þig með söknuð í
hjarta. Það var búin að vera
margra mánaða tilhlökkun að
fara út nú í ágúst til að hitta þig,
Dorothy, John, Jacob og Magn-
ús, þið ætluðuð að koma til Or-
lando og dvelja hjá okkur fjöl-
skyldunni í sumarfríi en
nokkrum dögum áður fórst þú á
annan endanlegri stað.
Við minnumst þín með stolti
sem frábærs ungs manns sem lét
draum sinn verða að veruleika.
Magnús Róbert
Ríkarðsson Owen
✝ Magnús RóbertRíkarðsson
Owen fæddist 17.
nóvember 1970.
Hann lést í Fort Lau-
derdale 31. júlí 2011.
Minningarathöfn
um Magnús fór fram
í Fríkirkjunni í
Hafnarfirði 12.
ágúst 2011 og á
sama tíma fór jarð-
arför hans fram í
Bandaríkjunum.
Þú varst mjög stoltur
af starfi þínu og fjöl-
skylda þín var þér allt.
Það var alltaf gott
að heyra björtu, hlýju
og glettnu röddina
þína, hvort sem var í
síma eða þegar þú
komst heim til Ís-
lands. Þú hafðir svo
góða nærveru og
varst okkur svo mikils
virði, elsku drengur-
inn okkar. Takk fyrir hjartað sem
þú sendir okkur.
Þar sem englarnir syngja sefur þú
sefur í djúpinu væra.
Við hin sem lifum, lifum í trú
að ljósið bjarta skæra
veki þig með sól að morgni.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens.)
Pabbi og mamma Alda.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma, langamma og langa-
langamma,
SIGRÍÐUR LÖVE
bókasafnsfræðingur,
Suðurlandsbraut 58,
Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk laugardaginn 10. september.
Jarðsungið verður frá Áskirkju mánudaginn 19. september
kl. 15.00.
Blóm eru afþökkuð, en þeim sem minnast vilja hinnar látnu er
bent á líknarstofnanir.
Jón Steingrímsson,
Steingrímur Jónsson, Guðrún Olga Einarsdóttir,
Þóra Jónsdóttir, Júlíus Lennart Friðjónsson,
Vigdís Löve Jónsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
✝
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
HELGA ÞÓRA JAKOBSDÓTTIR,
Drekavöllum 18,
Hafnarfirði,
lést á Hrafnistu í Hafnarfirði þriðjudaginn
6. september.
Útför hennar fer fram frá Garðakirkju fimmtudaginn
15. september kl. 15.00.
Aðstandendur þakka starfsmönnum Hrafnistu í Hafnarfirði fyrir
einstaklega kærleiksríka umönnun.
Böðvar Guðmundsson,
Guðmundur Böðvarsson,
Jakob Már Böðvarsson,
Gísli Ölvir Böðvarsson, Þóra Sigurjónsdóttir,
Hlíf Böðvarsdóttir, Kristmann Rúnar Larsson
og barnabörn.
✝
Ástkær sambýlismaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
INGI ÞÓR INGIMARSSON
fyrrv. bóndi
Neðri-Dálksstöðum,
lést á Kristnesspítala föstudaginn
9. september.
Útförin fer fram frá Svalbarðsstrandarkirkju laugardaginn
17. september kl. 14.00.
Sigurlaug Jónasdóttir,
Björn Ingason, Helga Harðardóttir,
Inga María Ingadóttir, Eyjólfur Sigurðsson,
Ómar Ingason, Anna Petra Hermannsdóttir,
Hanna Dóra Ingadóttir,
Hulda Hrönn Ingadóttir, Pétur Guðjónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og lang-
afi,
JÓN SIGURGEIRSSON,
Árteigi,
Þingeyjarsveit,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri
föstudaginn 9. september.
Útför hans fer fram frá Þóroddsstaðarkirkju laugardaginn
17. september kl. 14.00.
Kristín Jónsdóttir, Ögmundur Guðmundsson,
Sigurgeir Jónsson,
Kristbjörg Jónsdóttir, Haukur Þórðarson,
Eiður Jónsson, Anna Harðardóttir,
Arngrímur Páll Jónsson, Svanhildur Kristjánsdóttir,
Karitas Jónsdóttir, Erlingur Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, stjúpmóðir,
amma og langamma,
GUÐNÝ ÁSTRÚN VALDIMARSDÓTTIR
handavinnukennari,
lést á hjúkrunarheimilinu Skógarbæ að kvöldi
sunnudagsins 11. september.
Jarðarförin verður auglýst síðar.
Magnús Þór Aðalsteinsson, Steinunn Brynjarsdóttir,
Guðný Aðalsteinsdóttir,
Bryndís Björnsdóttir, Magni S. Sigmarsson,
Ásdís Björnsdóttir, Guðni Már Harðarson,
Brynjar Steinn Magnússon
og langömmubörn.