Svart á hvítu - 01.01.1979, Qupperneq 12

Frá uppfærslu „Herbergi 213“ í „The Open Space In SoHo“ — tilraunaleikhúsinu í New York.
við fyrsta tækifæri sem mér byð-
ist. Tækifærið bauðst núna í
vetur hér hjá okkur í „Open
Space“, en með því leikhúsi hef
ég nú starfaó í tæp tvö ár.
Hvernig var að setja verkið
upp og hvernig líkaði leikurun-
um við það?
Þetta verk er mjög einfalt að
uppbyggingu og þar af leiðandi
var auðvelt að koma því upp,
aðeins eitt sviö — dagstofan —
og ekkert hlé, því okkur fannst
leikritiö þess eðlis að þaö þyldi
enga truflun. Leikurunum líkaói
verkið vel og var það þeim ó-
venjuleg reynsla, vegna þess að
kvenhlutverkin voru fimm en
karlmannshlutverk aðeins eitt,
en ekki öfugt eins og venjan er.
Aö vísu deildu þeir dálítið um
það í fyrstu, hvert viðhorf Jökuls
til kvennanna íverkinu væri. Þeir
urðu fljótt sammála um aö Jökull
væri allur kvenna megin og ef
einhver þarfnaðist hjálþar og
samúðar, voru það konurnar
fimm. Okkur hefði heldur aldrei
tekist að fá fimm konur til þess
að leika í leikriti sem gerði lítið úr
konum.
Annaó sem hreif okkur var
litanotkun Jökuls, fjólublár kokt-
eill, gular rósir og grænn jakki.
Fyrst í stað var ætlunin að hafa
búninga og leikmynd í gráu,
svörtu og hvítu, til að undirstrika
þessa þrjá liti Jökuls. Einnig var
hugmyndin að hafa dagstofuna
veggjalausa svo húsgrindin sæ-
ist og áhorfendur fengju á til-
finninguna að þersónur leikrits-
ins væru fastar í neti. En smám
saman komumst viö að því aó
venjuleg dagstofa meö venju-
legri innréttingu hæfði verkinu
best. Mér til undrunar og ánægju
sögöu þeir íslendingar sem sáu
okkar uþþsetningu að leiktjöld
og þúningar væru líkir því sem
þeir hefðu séð í uþpfærslum á
leikritum Jökuls á (slandi. Það
var kannski einmitt þessi venju-
lega heimilismynd sem Jökull
hafði í huga þótt það kæmi aldrei
beint fram í handritinu.
Hver urðu viðbrögð áhorf-
enda?
Við höföum almennar um-
ræður eftir sýningu eitt kvöldió
og kom þar margt skemmtilegt
fram. Sumum fannst Jökull vera
undir sterkum áhrifum frá Harold
Pinter, aðrir sáu Strindberg í
verkinu. Nokkrum fannst þaö
vera gamaldags absurdismi og
ekki eiga heima í leikhúsi sem
þessu. En öllum kom saman um
að leikritið hefði sett þá út af
10
SVART Á HVlTU