Húsfreyjan - 01.10.1969, Side 19
geta byrjað að borða. Bjóðið í fyrstu
umferð þannig, að gestgjafarnir sjálfir
fái síðast, en í næsta sinn á að bjóða
húsbændum fyrst, svo að þeir geti ver-
ið fordæmi gestanna um að fá sér meira.
Húsmóðirin á að vera sú síðasta, sem
lýkur af sínum diski.
Þegar tekið er af borðinu, á að taka
diskana frá hægri frá gestunum með
hægri hendi. En sjálfsagt er að láta
sósu og smáföt ganga á milli gestanna,
ef þeir eru fúsir til að hjálpa sér sjálfir,
svo að húsmóðirin geti notið máltíðar-
innar með gestum sínum. Þegar mál-
tíðin endar á ábætisrétti, er sjálfsagt
að taka burt ölflöskur og annað, sem
ekki heyrir ábætinum til, áður en ábæt-
isskálarnar og hann sjálfur er borinn á
borðið. Og kurteisi er það, að sá sem
fyrstur fær á sinn disk, byrji ekki á
ábætinum, fyrr en allir hafa fengið sinn
skammt.
Það er orðin föst venja að skreyta
jólaborðið á flestum heimilum með við-
eigandi jólaskrauti. Sumir eru vanafast-
ir og vilja hafa það eins frá ári til árs,
en aðrir vilja kannski fá nýjan og nýj-
an svip á það.
Sígild er alltaf skreytingin, sem búin
er til úr bómull og skreytt er með glitr-
andi bórsýru, svo að líkist snjóskafli,
á miðju borðinu, og síðan eru jólasvein-
ar látnir renna sér á sleðum og skíðum
hér og þar, en grænar greinar og kerta-
ljós auka á hátíðleikann og eru raunar
HÖSFREYJAN
nær ómissandi á jólaborðið, hvernig sem
skreytingin er að öðru leyti. Og lítill
spegill í miðri snjóbreiðunni spillir ekki,
svo að skautasvellið komi með í vetrar-
myndina. Gljáfægð epli eða fallegar
jólakúlur bundnar við grenigreinar og
alls kyns sælgæti tilheyrir einnig jóla-
borðinu. Hvítir dúkar með útsaumuðum
jólarenningi á miðju borðinu eru hátíð-
legir, en sumir vilja heldur mislita dúka
eða pappírsrenninga og jafnvel plast-
dúka með jólamyndum, ef mörg smá-
börn eru á heimilinu. Allt getur þetta
farið eftir vild húsmóðurinnar og að-
stæðum. En litríkir dúkar, rauðir og
bláir eru líka vinsælir og jólalegir, og
það getur farið mjög vel á einlitum
bláum dúk að klippa út stjörnur eða
annað pappírsskraut úr silfur- eða gull-
bréfi og dreifa um borðið. Möguleikar
geta verið margvíslegir, og er sjálfsagt
að láta hugmyndaflugið ráða. Þar sem
stálpuð börn eða unglingar eru á heim-
ilum, mætti leyfa þeim að spreyta sig
á að skreyta borðið og láta þau þá skipt-
ast á um það.
Hentugt getur verið fyrir húsmóður-
ina að hafa jólaskreytingu í skál eða
fati, svo að hægt sé að grípa til hennar,
15