Austurland - 23.12.1997, Blaðsíða 16

16
Jól 1997
Hp
''v’ý’.-;*'
2\eid>ebcf>tt
X*írf<r ©d'íin wirl> 4n allrn t'<r í'curfd>cn ; víj
Kríd>©t'«l»i ;ric gcfcfttídrt 3*»W«>twcl i»t SaÞUOjg
■flCit^Dtmcn uai* bio juw 30.-??ovcnibcr 1023 cingciðit. .j
I«rrlin . örn 2.\ Uu«ui1 l'X'* -'>j
\ »Dti J\fidj&rcrft|)remim|tír,J
Einn forfallnasta safnara landsins er að finna á bænum Sauðhaga í Vallahreppi. Hinn rúmlega sjötugi Páll Sigurðsson
hefur frá því hann var smápolli safnað hinum ýmsu munum. Þar má t.d. nefna frímerki, poka, penna, eldspítustokka, mynt
ýmiskonar og svona mætti lengi telja. Að eigin sögn er það ekki peningalegt verðmæti hlutanna sem skiptir máli heldur
er tilfinningalegt gildi þeirra honum meira virði. T.d. er það sem er í einna mestu uppáhaldi hjá honum í hinu gríðarmikla
safni, pennar, sem Gunnar Gunnarsson, betur þekktur undir nafninu Gaggarín (eftir hinum rússneska geimfara), gaf honum
skömmu áður en hann dó en um er að ræða alla penna, sem Gunnar lét gera meðan hann var í verslunarrekstri á Egils-
stöðum.
Eins og áður segir er safnið mjög stórt. T.d. á Páll rúmlega 2000 penna, öll íslensk frímerki frá árinu 1944, bæði
stimpluð og óstimpluð. „Óhjákvæmilega verð ég að kaupa eitthvað af þessum hlutum sjálfur" sagði Páll. „Ég hætti að
reykja fyrir nokkrum árum síðan og hef nýtt þá peninga sem sparast við það í að bæta safnið. Þetta er er einnig mikið í
gegnum ættina. Fólk er að reyndar einnig að senda mér hluti vítt og breytt af. Það er kannski ekki mikið, sem hver sendir,
en þetta safnast saman“.
Páll byrjaði að safna þegar hann var smá strákur og eins og margir byrjaði hann á frímerkjum. Hann heldur upp á allt
sem hann hefur náð í gegnum árin og t.d. á hann ennþá fyrsta frímerkið sem hann eignaðist. „Ég hef safnað alveg síðan
þá og þetta hefur verið að vinda smá saman upp á sig“. Nú hefur Páll tekið tæknina í sína notkun því hann hefur nýlega
fjárfest í tölvu og ætlar á næstunni að töluvskrá
safnið sem verður óhjákvæmilega mjög mikil
vinna, og er sú vinna reyndar þegar hafin.
Hann hefur reyndar þegar hafið þá vinnu, því
síðan fjárstofninn hans var skorinn niður vegna
riðuveiki, hefur hann haft betri tíma til að vinna að
þessu áhugamáli sínu, söfnun ýmis konar.
Tvœr milljónir vœru áflestum heimilum í dag vel þegnar en þessar
tvœr milljónir Páls eru þó nœsta verðlausar.
Gleðileg jól
Farfiælt komandi ét
('rlSldiiái $u((u
taX,{ Stij
uszSTcn,

» 3091.7
(oMoMrcpf^
7c/ ícjUutalW
Páll við brot úr frímerkjasafni
sfnu. Hann stundaði þetta
reyndar lítið á tímabili. En
þegar hann var unglingur kom
lítið afbréfum á heimilið.
Ohjákvœmilega er innan um, í
sajhinu, merkilegir og dýrir
munir en Páll gerir lítið úr því.
Ætli það hafi nokkur gaman af
þessu nema ég? segir Páll að
lokum og glottir
Þetta bréf fékk Páll sent frá
einum félaga sínum og að sögn
hans vakti þetta mikla athygli í
sveitinni, enda ekki á hverjum
degi sem menn fá send bréf
stíluð „til betri viðskiptavinafrá
Gleðihúsi Gullu".
Hvarþetta „Gleðihús Gullu“ er
að fmna veit Páll ekki, en þess
má geta að þráttfyrir bréfið, er
hann ennþá hamingjusamlega
giftur.
''þÝCtiap
S~>enbíÝ cUunt féustfiíÝðíngnni

Egilsstaðabær
Bæjarstjórn Egilsstaða
sendir öllum
Austfirðingum
bestu óskir um
gleðilega
jóla- og nýárshátíð
og þakkar þeim
árið sem er að líða
bestn jcla- cg nýáÝskueðjuÝ
cq þakkaÝ stuðnínqinn á áÝinu
sem eÝ að líða
Resprenl' óshar
Roröfiröingum svo og
ftustíirðingum öllum
glcÖilcgra jóla
og farsazldar
á homandi ári
Þöhhum viÖshipiin
á árinu sem
er að líða
Safnað í sarpinn í Sauðhaga
tn
NESPRENT
Bæjarstjórinn á Egilsstöðum