Vera - 01.10.1982, Síða 35

Spurmng um hjónaband
i.
Vera þræll Hvíta Manns. Vera þræll Hvíta Manns,
Hvíti Maður vera stundum góður, jájá
ryksuga gólfin og spila
við börnin um helgar.
Hvíti Maður vera í of Djöfullegu skapi
og blóta ljót orð
marga daga.
Hvíti Maður ekki þola trassaskap.
Hvíti Maður ekki þola steikaðan Mat.
Hvíti Maður ekki þola Asnaleg skoðun.
Hvíti Maður fá stór Æðisköst
detta um klossa barna.
Vera þræll Hvíta Manns.
Fæða barn Annars Manns.
Fæða barn Hvíta Manns.
Hvíti maður sjá um
Kosta öll börnin.
Aldrei vera frjáls Stóra Skuld
við Hvíta Mann.
Hvíti Maður græða Laun á Vinnan sín.
Hvíti Maður kaupa Hluti
Hvíti Maður kaupa eiginkonu.
Eiginkona vaska sósu.
Eiginkona elda skít.
Eiginkona skafa skán.
Vera þræll Hvíta Manns.
Hvíti Maður hugsa Margar hugsun verða vitlaus?
Vera þræll Hvíta Manns.
Hvíti Maður drekka sig fullur brjóta Hluti?
Vera þræll Hvíta Manns.
Koma skríða hnén
sníkja
vera þræll Hvíta Manns.
II.
Sá sem gæti stungið af frá kerlingarnöldri og kulda
og siglt til Hula — Hula!
En nei: maður erofheftur!
Hér gengur maður um og dreymir og gruflar
og dregur björg sína
í bú.
Það er það að maður fékk gamaldags uppeldi.
Það er það að maður getur ekki skilið
að strákurinn er vaxinn manni yfir höfuð
og nennir ekki lengur að kjafta við mann.
Að stelpan er of stór fyrir bæði kossa og skelli.
Ef maður ríkti þar umvafinn
undir þyti pálmátrjánna.
An plasthlífa og frystikistu og bónvéla
og ríkisins sem heimtar sitt.
Og kerlingarinnar sem heimtar sitt —
hún sem tók manni bara til að fá fyrirvinnu.
Sem gramsar hnuggin í hugskoti sínu
og snýr nefinu í vegginn.
Hún sem í rauninni hefur ekkert á móti...
Hvíti Maður þreytast gamalt brjóst gamall magi
Hvíti Maður þreytast gömul eiginkona
biður fara til Helvítis?
Hvíti maður þreytast Annars Manns barn?
Svo fremi maður dragi björg í bú.
Sonja Akesson
Þýðendur:
Aðalbjörg Jónsdóttir
Sonja Jónsdóttir
35 £