Vera - 01.05.1988, Blaðsíða 13

vinnubrögð þar sem ákvaröanir eru teknar
í stórum hópi en ekki af örfáum. Fyrrver-
andi stjórnarkonur úr Snót hafa haft uppi
efasemdir um þessi vinnubrögö, en Lauga
sagðist ánægð með núverandi forystu.
Hins vegar benti hún á vissa hættu sem
skapaðist við þaö að opna félagið of mikið
þar sem félagskonur væru misjafnlega
stemmdar pólitískt. ,,Það er erfitt starf að
vera formaður Snótar", sagði hún. ,,Fé-
lagskonur hafa alltaf gert miklar kröfur til
forystunnar en eru ekki að sama skapi til-
búnar að leggja sitt af mörkum til starfsins.
Mér finnst oft fara alltof mikil orka í gagn-
rýni á þær sem eru í forsvari. Við náum
betri árangri með því að starfa saman og
gera okkur grein fyrir þvi við hverja við er-
um að berjast.“
Vitlaust boðað
yfirvinnubann
Við spurðum Laugu hvers vegna hún
teldi að karlarnir í Eyjum hefðu ekki staðið
betur með konunum í verkfallinu en raunin
var. Hún hlær við og maður finnur að við-
horf hennar til Verkalýðsfélagsins, eins og
margra Snótarkvenna, mótast af því að
stétt fiskvinnslukvenna í Eyjum er mun fjöl-
mennari og sterkari en stétt fiskvinnslu-
karla. ,,Ég trúi auðvitað ekki að þeir kunni
ekki að boða yfirvinnubann," sagði hún.
>,Það hefur verið vísvitandi vitlaust boðað.
Auðvitað dró það kraftinn úr okkar verkfalli
að karlarnir unnu á fullu á meðan. Samt
stóðu þeir margir með okkur. Ég veit t.d.
um nokkra sem gengu út klukkan fimm
daginn sem yfirvinnubannið átti að ganga
í gildi."
En hvers vegna þetta samstöðuleysi?
Lauga telur m.a. mega rekja það til þess að
Verkalýðsíélagið var með í samfloti VMSÍ
sl. haust, þess vegna hafi forystumenn
Þess haft sama viðhorf til Snótarkvenna og
flest hin félögin, þ.e. viljað refsa Snót fyrir
að standa utan við þá samningagerð.
..Kaupið sem samið var um af Verka-
mannasarnbandinu var alltof lágt, enda
felldu karlarnir þann samning og hjálpa
okkur vonandi til að fella Akureyrarsamn-
inginn líka. Þó margir karlar séu yfirborg-
aðir og þeir sem vinna í gúanóinu séu með
sérsamning, er kaup flestra alltof lágt, eins
og okkar kvennanna."
En hvaö skyldi kaupið vera? Nú er oft tal-
að um að tölur um lágmarkslaun gefi ekki
rétta mynd af þvi sem er raunverulegt kaup
fiskvinnslufólks vegna bónussins.
Eftir 40 ára starf og námskeiðsálag er
Lauga með 190.80 kr. á tímann, eða 33.246
fyrir fulla vinnu á mánuði. Það er það
hæsta sem hægt er að komast. Og hvað
skyldi bónusinn vera? Ég fæ að meðaltali
300 kr. á dag eftir fjögurra tíma vinnu, eða
75.00 kr. á tímann,“ segir hún.
Þannig er margra ára starfsþjálfun í und-
irstöðuatvinnugrein okkar íslendinga met-
in launa á því herrans ári 1988.
eþ/sh
Unga fólkið fer
í þjónustustörfin
Konur sem eru taldar ,,græða" mikið í bónus, rugla gjarn-
an tal um laun ífiski. Erla Einarsdóttirerein þeirra. Hún byrj-
aði að vinna órið 1963, eða um það leyti sem bónuskerfið
komst ó, og hefur unnið nær sleitulaust síðan og verið með
hæstu konum í bónus. En nú er hennar starfsævi í fiski lokið,
húri er búin að gefast upp og er nýlega farin að vinna ó
Sjúkrahúsi Vestmannaeyja. Við spurðum Erlu fyrst um
launamólin.
,,Ég var með 29.000 kr. á mánuði með
námskeiðsálagi, því ég skipti um vinnu-
stað og var þá sett á 7 ára taxta,“ segir
Erla. ,,Eftir desembersamninginn 1986
lækkaði bónusgrunnurinn niður fyrir byrj-
unarlaun og við þurftum aö leggja mun
meira á okkur en áður. Konurnar hafa
kannski náð því sama og áður, en auðvitað
með því að herða enn meira á sér. Ég tel
mig nú ekki seina í þessari vinnu, en ég
náði ekki nema 154.00 kr. á tímann i meðal-
bónus, sem er meðaltal bónusins í tíu
daga.“
Erla benti á hve atvinnurekendur hagn-
ast á þessu kerfi. Þeir greiöa t.d. 156.00 kr.
fyrir afköst sem mælast 100 yfir daginn, en
ef afköstin eru 200 er aðeins greitt 114,00
fyrir hundraðið. Hún nefndi einnig hvað
,,Verðfallid á mörkuðum úti er ekki fiskverkunarfólki að kenna".
13