Ljósmæðrablaðið

Árgangur

Ljósmæðrablaðið - 31.12.1979, Blaðsíða 47

Ljósmæðrablaðið - 31.12.1979, Blaðsíða 47
LJÓSMÆÐRABLAÐIÐ 159 Flest börn með alvarlega hjartagalla komast fljótlega undir læknishendur. Segja má, að örlög þeirra flestra ráðist á fyrsta árinu. Á því ári gerist yfirleitt annað tveggja, að þau gangast undir árangursríka skurðaðgerð eða látat af völdum hjartagallans. En sagan er ekki þar með öll. Meðfæddir hjartagallar eru greindir fram eftir öllum aldrri og jafnvel þekkist enn, að slíkir gallar séu greindir, eftir að sjúklingur hefur náð fullorðinsaldri. Þegar fyrstu ævidögunum sleppir, verður hjartahlustunin veigamikill þáttur í almennu mati á baminu. Hver hjarta- galli hefur sín ákveðnu sérkenni, bæði hvað snertir hjarta- hlustun og rannsóknir, en ekki er tóm til að lýsa einstökum göllum og sérkennum þeirra hér og nú. Hins vegar er rétt að fara nokkrum orðum um það almennt, hvemig meta skal barn með hjartaóhljóð. Mikilvægt er, að það sé gert á réttan hátt, bæði svo að unnt sé að greina sem fyrst hjartagalla, sé hann fyrir hendi og eins ekki síður til að koma í veg fyrir, að frískt og heilbrigt bam með saklaust hjartaóhljóð verði álitið hjartveikt. Sérhvert bam með hjartaóhljóð á rétt á vandlegri líkams- skoðun, sem felur í sér m.a. þreifingu eftir æðaslætti í öllum útlimum, blóðþrýstingsmælingu og nákvæma hjarthlustun. Eftir að óhljóðið hefur verið staðsett í systolu eða diastolu og staðurinn fundinn, þar sem það heyrist hæst, er styrkleikinn ákvarðaður. (Sjá Töflu I.). Saklaust óhljóð er venjulega stutt, lágtíðnihljóð af I. eða II. gráðu. Hafa ber í huga, að afköst hjartans geta haft áhrif á styrkleika óhljóðsins. Hækkaður líkamshiti, áreynsla, blóð- leysi, kvíði og annað sem eykur hjartaafköstin getur magnað óhljóðið. Sum saklaus óhljóð hafa ákveðin sérkenni og eru auðþekkjanleg. önnur eru vafasöm. Ef kröftugri óhljóð heyrast og ef bamið virðist hafa einkenni frá hjarta, ber að athuga barnið nánar með röntgenmyndatöku af hjarta og lungum og hjartalínuriti. Böm með II.—III. gráðu óhljóð sem lítið breytast með vaxandi aldri, geta, þrátt fyrir eðlilega röntgenmynd og eðlilegt línurit haft væg loku- þrengsli eða gat í skilvegg í hjartanu og þarfnast reglubund- ins eftirlits af þeim sökum.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Ljósmæðrablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ljósmæðrablaðið
https://timarit.is/publication/862

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.