Freyr - 01.03.1927, Qupperneq 20

38
F R E Y R
Þekking á öllum grundvallaratriðum
landbúnaðarins er nauðsynleg, og hana
hafa kynslóðarnar gegnum aldaraðir á-
unnið sér smátt og smátt, þær hafa Iært
af reynslunni. Á meðan stuðst var við
þannig áunna reynslu, eina saman, voru
framfarirnar hægfara . Framfarirnar á
sviði landhúnaðarins verða gagnkvæmari
þegar hin vísindalega rannsóknar-starf-
semi er hafin.
Þetta hefur — rétt rekið — best rutt
braut framfaranna, hjá landbúnaðinum,
og aukið afl hans sem atvinnuvegar.
Rannsóknar- og tilraunastarfsemi land-
búnaðarins ásamt allri starfsemi er get-
ur stutt hann, eru þýðingarmikil málefni,
sem velferð þessa atvinnuvegar getur
bygst á. Er því nauðsyn að starfskraftar
þeir er að þessu vinna, séu sameinaðir
til starfa og styðji hver annan, svo þeir
beri sem bestan árangur, því fremur er
þetta nauðsynlegt er þættir hinnar fjöl-
breyttu rannsóknarstarfsemi liggja þann-
ig, að árangur einnar leggur grundvöllinn
fyrir annari. Með því markmiði að efla
samvinnu um ýms rannsóknarstörf og
önnur verkefni er horfa til eflingar land-
húnaði, er árið 1919 stofnað félag nor-
rænna húvísindamanna. Var þó fyrst að-
eins þátttaka frá þremur ríkjum, Noregi,
Svíþjóð og Danmörku. Árið eftir bættist
Finnland í hópinn.
Skipulag þessa félagssakpar er í fáum
dráttum þannig: Félagar frá hverju ríki
mynda sérdeild innan félagsins. Þeir kjósa
scr sína eigin framkvæmdastjórn. Aðal-
félaginu er stjórnað af sambandsstjórn,
hana skipa formenn og varaformenn
deildanna, í hinum einstöku ríkjum.
Markmiði sinu hygst félagið að ná* með
því að gefa út tímarit, koma út 8 hefti
af því árlega. Með stofnun sérfræði-
deilda fyrir hinar einstöku greinar og
viðfangsefni landbúnaðarins, eflir það
samvinnuna milli þeirra sem starfa á
sama sviði.
Nú þegar eru myndaðar sérfræðideild-
ir fyrir eftirtöld verkefni:
1. Jarðvegsrannsóknir.
2. Meðferð og notkun ræktaðs gras-
lendis.
3. Áburð.
4. Nýyrkju og framræslu.
5. Frærækt og fræeftirlit.
6. Tilraunir og tilraunastærðfræði.
7. Jurtasjúkdóma.
8. Garðyrkju, jurtakynbætur og til-
raunastarfsemi á sviði hennar.
9. Búnaðarhagfræði.
10. Ivynbóta-líffræði.
11. Búpeningsrækt.
Þá styður félagið einnig að fyrirlesara-
skiftum milli landanna, og heldur þriðja
hvert ár allsherjar búnaðarmót fyrir fé-
laga sína. Eru þau haldin til skiftis í
ríkjunum og í sambandi við þau ferðast
þátttakendur um, til að kynnast búnaðar-
framkvæmdum þess lands sem mótin eru
haldin i.
Þann 24. fehr. var af 12 mönnum stofn-
uð íslensk deild úr þessu félagi, telur
hún nú að eins 15 meðlimi. Stjórn fé-
lagsins skipa Sigurður Sigurðsson bún-
aðarmálastjóri, formaður; Halldór Vil-
hjálmsson, vara-formaður og Pálmi Ein-
arsson, ritari og gjaldkeri.
Deildarstofnun þessi ætti að geta leitt
til, að leiðbeinendur íslenskra bænda og
bændaefna fylgist betur með, og komist í
nánari kynni við störf og starfsaðferðir
búvísindamanna á Norðurlöndum. Hún
ætti einnig að geta leitt til þess að erlend-
ir búvísindamenn fengju nánari kynni og
gleggri skilning á búnaðarskilyrðum og
búnaðarháttum vorum, og getur slíkt orð-
ið til gagns fyrir íslenska bændastétt.
Félagsstofnun þessi ætti síðast en eklti
síst að efla samvinnu þeirra manna sem